Epistulae

Ὅν ἐζήτουν ἔχω παῖδα σὸν καὶ παῖδά γε τοιοῦτον, ἐπι- τήδειον τοῦτο λαβεῖν ἐφ’ ὅπερ ἥκει. ὡς γὰρ διεκωδώνισα τὸν [*](15 Vi γ΄, με΄. Va δ΄, μς΄. Vo δ΄ μς΄. S α΄, δ΄. Vi ζ΄. D λβ΄) [*](16 Seeck 232. 343. Silomon 16 18 cf. t. VII 352. 13. Dem. fals. leg. p. 393. 17) [*](21 Ἰοβιανὸς VVa Vo D ἰουβῖνος SVi corr Wolf 1 τουτονὶ V sed accent supra υ eras et ονὶ add m5 2 Ιδραμεν VVa 3 ἥκει scripsi e VVa sed in hoc οἴκοι supra ει m2, SD οἴκοι VoVi Wolf Ι καθημένῳ — τοσοῦτον eras V | ὑπῆρξε post τοσοῦτον inser Vo4 8 μᾶλλον — 5 τρέχειν om V sed in marg add m3 4 τὴν D 5 ἅ δὲ in ras V3 6 δὲ ante καὶ(2) V sed del m3 Ι καὶ] εἰς S 7 καὶ ante ἀκούειν VaVoD et inser V5 μὲν Wolf sed „leg. καὶ“ Add 862 delevi Ι καὶ ante γέλωτα inser V5 Ι τε del V3 10 ὑφοὺ VaVo Ι ὧν V sed ex οὑ corr m3 Ι καὶ post δὴ Vi 11 μόλις scripsi e VD μάλιστα VaVo ἥκιστα S Vi Wolf Ι Ἱοβιανῷ V sed supra ι eras add m3 et α inser m5, D ἰουβίω S ῤοηβίνω Vi 12 ε'ξάγει Vi 14 ἄγον- τος scripsi e S Vi ἔχοντος V sed ἄγοντος in marg m3, VaVo D Wolf)

καὶ πρὸς Ἀχίλλιον — ὁ δὲ ἀνὴρ ἐξ Ἀγκύρας ὢν τὰ μὲν εἰκότα τῇ πατρίδι πεπλήρωκεν, υἱεῖ δὲ τῇδε πάρεσαν, ὃν ἔχει μόνον — πρὸς δὴ τὸν ἄνδρα τοῦτον ἴφη ὅτι Παρνάσιος ἡμῖν ἀγαθοῦ ῥήτορος ἔσται πατὴρ.

ἃ δὲ ἀνεμίμνησκες ἡμᾶς μουσεῖά τε ἐκεῖνα διεξ- ιὼν καὶ τοὺς ἐν Ἀγκύρᾳ λόγους, οὔπω τοῖς γράμμασιν ὁμιλῶν ἔλεγον πρὸς τὸν υἱόν. ὁ δὲ ἔφασκεν ἅπερ ἤκουσεν ἐγγεγράφθαι.

τοσαύτη παρ’ ἐμοὶ μνήμη τῶν ἐκ ταὐτοῦ κρατῆρος π πεπωκςοτων ἄλλως τε καὶ Γαλατῶν, οἷς ἀεί τι παρ’ ἐμοῦ πλέον, ὥστ’ οἴκοθεν οἴκαδε τοὺς σαυτοῦ πέμπεις καὶ οὐ σὲ δεῖ μᾶλλον ἐμὲ παρακαλεῖν εἰς τὰ σὰ ἢ παρ’ ἐμοῦ σὲ κινεῖ- σθαι τῶν σαυτοῦ φροντίζειν.