Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἀλλά σοι τὸ μὲν σῶμα, ὡς ἐμήνυες. διὰ τέλους ἔχοι, τῇ 15 λύπῃ δὲ φάρμακον ἔλθοι παρὰ τοῦ θεοῦ, μᾶλλον δέ, τὸ μέν τι τῆς λύπης δεῖται θεοῦ, τὸ δὲ ὑμεῖς ὑμῖν αὐτοῖς παῦσαι κύριοι. τὸ μὲν γὰρ ἀνορθῶσαι τὴν πόλιν ἕτοιμον, εἰ βουλη- θείητε, τῆς δ’ ἐπὶ τοῖς τεθνεῶσιν ἀθυμίας ἐξ οὐρανοῦ ποθεν [*](13 Vii β΄, κη΄. Vo α΄, κα΄. S α΄, λ΄. Vi ρμγ΄. pr) [*](2 Seeck 214 4 Seeck 223 9 Constantinopoli cf. Seeck 299. 353 sq. 10sq. Seeck 299 14 Sievers 246. Seeck 188. 363. Silomon 22 18 Nicomediam cf ad ep. 33 p. 29, 8) [*](1 τί Vo | δὲ inser Vo 2 om V pr 6 ζῆ τίσ τις pr) ἢ V Vo sed in hoc in ζητήσων ἡ corr m 2, pr 7 οἵα Vo Wolf 8 δὲ ποιμαίνειν V μὲν ποιμαίνειν Vo sed μέντοι μένειν suprascr m 2, pr 9 μαχέσασθαι scripsi secundam usum constantem Libanii μαχήσεσθαι V μαχήσασθαι Vo edd 14 ἰουλιανῶ βασιλεῖ Vi 16 εὖ ante διὰ ex Ambr T 73 inser Wolf delevi | διατέ- λους V 16 τοῦ om V 18 τὴν om Vi 19 δὲ πόθεν. Wolf)
μακαρίζω δὲ ἔγωγε τὴν Νικομήδους καὶ κειμένην. ἴδει μὲν γὰρ ἑστάναι, τετίμηται δὲ ὅμως πεσοῦσα δάκρυσι σοῖς. τοῦτο δὲ οὐ μεῖον οὔτε τῶν θρήνων, οὓς ἐπ’ Ἀχιλλεῖ Μούσας ἐγεῖραι λόγος σὔτε τῆς ᾑμαγμένης ψεκάδος, 5 ἣν ἐπὶ Σαρπηδόνι μέλλοντι τελευτήσειν ἀφῆκεν ὁ Ζεὺς παῖδα φίλτατον τιμῶν.
τοῦ μὲν οὖν τὴν πάλαι πόλιν αὖθις γενέ- σθαι πόλιν ὑμῖν μελήσει, Ἐλπίδιος δὲ ἦν μὲν καὶ πρότερον ἀγαθός, νῦν δὲ ἡ τῶν τρόπων ἐπίδοσις ἀξία θαυμάσαι. καὶ οὐκ ἄρα μόγον τὸ τοῦ Σοφοκλέους
σοφοὶ τύραννοι τῇ σοφῶν συνουσίᾳ,
ἀλλὰ καὶ βασιλέως σοφία τοῖς συνοῦσιν ἆν εἰς ἀρετὴν ἡγοῖτο.
οἷα καὶ σὺ τουτονὶ τὸν ἄνθρωπον ὤνησας οὐ μᾶλλον εὐ- πρρώτερον ἢ βελτίω δείξας. καὶ γὰρ εἰ καὶ νεώτερος Ἐλπι- δίου. σὺ γέγονας τῶν γε καλῶν τούτων Ἐλπιδίῳ διδάσκαλος 15 τῷ πρεσβυτέρῳ, τῆς ἐπιεικείας, τῆς προθυμίας τοῦ ποιεῖν εὑ τοὺς φίλους, τοῦ ποιοῦντα χαίρειν, τοῦ πρᾴως τοῖς ἀγνῶσιν ἐντυγχάνειν τοῦ τὸν ἐντυγχάνοντα κατέχειν. ὅσοι γὰρ αὐτῷ προσελθόντες προσεῖπον, τοσοῦτοι τὸν ἄνδρα ἐθαύμασαν, εἶτα εὐθὺς ἐφίλησαν καὶ μᾶλλόν τι τὴν σὴν κατεθεάσαντο γνώμην [*](3 Od. ω 60. Qu. Smyrn. Ill 592 4 II. π 450 sq. 7 Seeck 170 9 Soph. Ai. Locr. fr. 13 N 2. Zenob. V 98) [*](1 ἔλθη S δ᾿ Vo Wolf Νικομήδους reposui e libris Νικομήδειαν edd 2 τετίμηται δὲ ὅμως πεσοῦσα inser Vo 2 om V Vi pr πε- οῖ, σοῦσα om Wolf 3 διάκρισισ S | μεῖζον S 4 λόγοις Vi | ψε- κάδος Vo sed ε ex α corr m 2 5 τῷ ante σαρπηδόνι S | ἀφῆκε ζεὺς V sed ν ὁ inser m 2, SVi | φίλτατον παῖδα SVi 8 καὶ om S Vi 9 σοφοκλέους Vo sed ποιητοῦ in marg 10 τῇ scripsi e VS Vi τῶν Vo edd 11 σοφίᾳ pr | ἡγεῖτο S Vi 13 καὶ (2) inser Vo 2 et inserendum coni Re om VS Vi edd 14 comma post Ἐλπιδίου inserui | ἄλλα inter γέγονας et τῶν inser Vo et in ἀλλὰ corr m 2 | comma post γέγονας S et inser Vo 2 | γε in- serui e S Vi om V Vo edd | τούτω V 16 εὑ ποιεῖν S 16 πράως V Vi | ἀγνοοῦσιν S Vi 19 τοι Vi)
ἐμοὶ δὲ καὶ τούτῳ πυκνοὶ μὲν οἱ πρὸς ἀλλήλους λόγοι, πάντες δὲ περὶ σοῦ τε καὶ τῆς γνώμης ἣν ἔχεις καὶ τῶν πραγμάτων ἐν οἵοις ὢν ὅστις εἶ πρὸς αὐτά. καὶ οὕτως ἐγγὺς ὧν πράττεις ἰπὶ τῆς διηγήσεως ἦν, ὥστε σοι μικροῦ διελεγόμην ὡς ἂν παρόντι.
κάλλιστον δὲ ὧν ἤκουον τὸ ἐλαύνειν σε τοὺς βαρβάρους καὶ τὰς νίκας εἰς συγγραφὴν ἄγειν καὶ τὸν αὐτὸν ὄντως ῥήτορά τε εἶναι καὶ στρατηγόν. Ἀχιλλεῖ μὲν γὰρ Ὁμήρου ἴδει καὶ Ἀλεξάνδρῳ πολ- λῶν Τιτήνων, τρόπαια δὲ τὰ σὰ μνήμης τεύξεται τῇ τοῦ στή- σαντος φωνῇ· τοσοῦτον ἔφθης τοὺς σοφιστὰς οὐ τὰ ἔργα μό- νον πόνον αὐτοῖς προθείς, ἀλλὰ καὶ τὴν πρὸς τοὺς λόγους οὓς ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἐποίησας ἅμιλλαν.
πρόσθες δὴ τοῖς τρο- παίοις καὶ τὸ Πομπηιανὸν τῶν δικαίων τυχεῖν καὶ νόμισον καὶ ταύτην οὐ φαύλην τὴν παράταξιν. ὁ δὲ ἀνὴρ οὗτος ἐκεῖ νός ἐστιν, ὅν ποτε ἐνθένδε πρεσβεύοντα ἡδέως εἶδες ἐν Βιθυ- νίᾳ καὶ μαθὼν ὧν ἀπεστέρητο κατέστησας εἰς ἐλπίδας, ὡς ἄρα κομιεῖται τὰ αὑτοῦ. τούτων μοι μεμνῆσθαι τῶν ὑποσχέ- σεων, ὡ βασιλεῦ.
[*](8 Arrian. anab. prooena. 2 18 Sievers 54 not. 7. 246. Seeck 241 ΙΙ 16 cf. ep. 441)[*](2 γένους VS Vi γένος Vo sed del et περὶ suprascr m 2, pr 3 ἐν οἴοις ὢν scripsi e V ἐνίοις ὧν Vo sed in ἐν οἵοις ὢν corr m 2, S Vi ἐν οἷς ὢν edd | πρὸς αὐτοῖς δὲ καὶ οὕτως coni Re 4 ὅπως VS Vi Wolf | ὧν scripsi e Vo ut coni Re ὢν VSVi edd Σειρήνων coni La Croze „Quaere nomen aliquod quod a literarum vestigiis non multum abeat, in catalogo scriptorum de Alexandro Μ. apud Fabricium Bibl. Gr. Τ. II“ τῶν Asmus WKI.Phil. 1899 n. 51 col. 1394. olim cogitavi de Τιτάνων coll Suid. s. v. Τιτᾶνας βοᾶν Diogen. VIII 47; Macar. VIII 38 Τιτᾶνας βοᾶν· ἐπὶ τῶν κεκραγότων τινὰς εἰς βοήθειαν, at Τιτήνων defenditur memoria loci Hes. theog. 669—673 quo Libanius codicem familiae Ω b (v. 669) usurpasse videtur. cf Qu. Sm. XIV 550 6 σε scripsi auctore Re τε libri edd 8 γὰρ om S 8 καὶ—9 Τιτήνων om SVi)