Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος ὑμῖν ἡ ῥητορικὴ τίμιον, ταύτης δὲ πλεῖστον Ἱερώνυμος μετέχει. πᾶσα τοίνυν ἀνάγκη καὶ τοῦ- [*](18 Vi γ΄, κε΄. Va δ΄, κε΄. Vo δ΄, κε΄) [*](6 Eupaterio cf. ep. 335 Seeck 111 19 Sievers 241, 4. Seeck 136. 3 17. Silomon 17 21 cf. ep. 334) [*](1 γάρ, ὃ παρὰ σοὶ μίγα scripsi auctore Re γὰρ ὁ παρὰ σοὶ μέγας libri Wolf 2 ἐστιν Va 3 δεῖ Vi 6 ἄλλῳ scripai e Va ἄλλον V sed ov in ras m 5, VoS Vi Wolf | ὠνόμαζον Va Vo sed in hoc ο(2) in ε corr m3 ὠνομάζω Vi Ι τὸν ante ἄρχον- τα Va Vo Wolf delevi 7 αὐτοῦ Vo Vi 8 ἐπαινῶν scripsi e S Vi ut coni Wolf Re ἐπαινῶν VVaVo Wolf 9 ἐλοῦσαν V sed in ἔλουσαν corr m5 ἕλουσαν Vi 10 ἑτέρου reposui e libris ἐτέρῳ Wolf 13 εἰπεῖν(1) scripsi ἰδέν libri Wolf Ι ὃ(1) scripsi e VVi sed del et in εἰπεῖν corr Vi ἂ VaVoS Wolf Ι σιγᾶν(1 inserui auctore Ke om libri Wolf Ι ὦ Va 16 μὴ ante ζητήσει inserendum coni Re 20 ὑμῖν V sed υ in ras m5 Ι τίμιον re- posui e libris τίμιος Wolf)

316
τὸν γενέσθαι σοι τίμιον, ὃς καὶ τὸν Στρατήγιον ἡμῖν ἀνηρ- τήσατο λέγων.

ἦν μὲν γὰρ αὐτῷ λόγος ὑπὲρ ὧν ἐδικάζετο γεγραμμένος, ὡς δὲ οὐκέτ’ ἐδέησεν ἀγῶνος, εἰπεῖν ὅμως δεη- θεὶς καὶ τυχὼν εἰπὼν ἐπαινούμενος ἀπῆλθεν, ὥστ’ ἐμὲ χαί- ρειν. εἶς γὰρ ἡμῖν ὁ διδάσκαλος, ἐμοί τε καὶ τούτῳ. καὶ ὅ τι ἂν τούτῳ καλὸν ὑπάρξῃ, τοῦτ’ εὐθὺς ἐμόν.

λέγοντα μὲν οὖν οἶδ’ ὅτι θαυμάσῃ, θαυμάζων δὲ οἶδ᾿ ὅτι καὶ φιλήσεις κατ’ αὐτό γε τὸ θαῦμα καὶ ὅτι γε οὐ ῥήτωρ πλέον ἢ χρηστός. εἰ δέ τι καὶ τοῦτο δυνήσεται τὸ μέλειν ἐμοὶ τοῦ ῥήτορος, εἴ- σομαί τε χάριν καὶ ἴσως ἀποδώσω.