Epistulae

Οὐδὲν ἄτοπον παρὰ φίλου χάριν αἰτῆσαι χαριζόμενον φίλῳ. φίλος δὲ σοὶ μὲν ἐγώ, Σωφρόνιος δὲ ἐμοί.

δέομαι δή σου μὴ ποιῆσαι Σωφρονίῳ τὴν τῶν ἵππων κτῆσιν ζημίαν. ἀρκεῖ ταῦτα παρ’ ἐμοῦ πρὸς Εὐμόλπιον· εἰ δ’ ἄλλος ἦν, μα- κρὰν ἀποτείνειν ἔδει.