Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἀλλ᾿ ἄγε δή, μετάβηθι καὶ ποίει Γαλάτας, ἃ Φρύγας. Φρύγας δὲ ἄρα πρὸς ἅπασαν εὐδαιμονίαν ἤγαγες τῇ περὶ τὸ ποιμαίνειν τέχνῃ. ταῦτα δὲ ἐγὼ περὶ σοῦ πεπεισμένος καὶ [*](1 Vii α', σοη'. va γ', ϥδ'. Vo γ', ϥδ' 7 VII α', σοθ'. Va γ', ϥε'. Vo γ', ϥε' 15 VII α', σπ΄. Va γ', ϥς'. Vo γ', ϥς'. S β', ϥε'. W ξ'. Vind ογ'. D ρμδ') [*](2 Seeck 112. 378. Silomon 47 3 Seeck 66 8 Seeck 196. 378. Silomon 47 16 cf. ep. 621. 622. Sievers 257, 8. Seeck 38. 878. Silomon 48) [*](6 διατέλους V | ἔλαβεν Va 11 τὸ(2) inserui e V om Va Vo Wolf 17 ἀλλάγε WD 18 ἅπασαν εὐδαιμονίαν scripsi e VS sed in hoc γρ ἅπαν aupra ἅπασαν ἅπαν εὐδαιμονίας VaVoW VindD Wolf 19 δ᾿ Vind)
σὺ δὲ τὰ βελτίω μὲν ὑπὲρ ἡμῶν ἐπέ- πεισο, σιγῇ δὲ ἔκρυπτες. ἐγὼ δέ σε καὶ οὕτω χρηστὸν ἡγού- μην καὶ μετὰ τῶν ἐμαυτοῦ φίλων ἠρίθμουν καίτοι δοκοῦντα τετάχθαι μετὰ τῶν ἐναντίων· οὐ γὰρ ἐτόξευες. ἀκόλουθον δὴ τῷ τότε οὕτω φρονεῖν τὸ νῦν χάριν αἰτεῖν. αἰτήσω δὲ πολλὰς μὲν ἐπὶ ταύτῃ, πρὸ δὲ τῶν ἄλλων ταύτην.
ἔστιν ἐν Ἀγκύρᾳ Μάξιμος, εὐγενής, εὐγενέστερος Κόδρου, φασί, πρᾷος, ἐκ τοῦ δικαίου πλουτῶν, οὐ τὴν τοῦ γείτονος εὐχόμενος προσλαβεῖν, ἀλλ’ ὅπως πολλὰ λήψεται παρὰ τῶν αὑτοῦ προνοῶν, φίλος ἀνὴρ Δήμητρι μὲν διὰ τὸ γεωργίᾳ προσέχειν, Ἀρτέμιδι δὲ διὰ τὴν θήραν· τῶν γὰρ ὅπλων οἷς ποτε ἐκοσμεῖτο ἀφειμένος ἵππους καὶ κύνας ἐπὶ τὰ θηρία τρέφει. φαινόμενος δὲ ἐπ ἀγορᾶς ὀλιγάκις ἐλύπησε μὲν οὐδένα, τῷ φανῆναι δὲ εὐφρά- νας ἀπῆλθεν ἓν τοῦτο ἐγκαλούμενος, ὅτι πρὸς ἀγροὺς ἀπο- τρέχει.
οὗτος ὁ Μάξιμος ξένος μοι γίγνεται πάλαι καὶ τοὺς υἱεῖς ἐνεχείρισεν. ὧν ὁ πρεσβύτερος ἀρετὴν ἐν νεότητι δείξας πολλὴν ἐμοί τε καὶ τοῖς αὑτοῦ γονεῦσι τὴν φιλίαν ποιεῖ, δι’ ἣν ἐκεῖνοί τε τἀμὰ τῶν αὑτῶν πρότερα ποιοῦνται παρ’ ἐμοί τε ταὐτὸ κρατεῖ. εὖ γὰρ ἴσθι, μᾶλλον εὐεργέτην ἄγω τὸν εἰς τἀκείνων σπουδῇ χρώμενον ἢ ὅστις ὑπὲρ ἐμοῦ κινδύνους αἱρεῖται.
πιστεύω δὲ νῦν, εἴπερ ποτέ, ἐν τιμῇ τὸν ἄνδρα ἔσεσθαι. πιστεύω γὰρ αὐτὸς οὐκ ἐν φαύλῳ παρὰ σοὶ κεῖσθαι. τοῖς μὲν γὰρ οὐκ ἀγαθοῖς ἄρχουσι βραχὺς τῶν λέγειν ἐπισταμένων λόγος, βούλοιντο γὰρ ἂν τὰ αὑτῶν σιγᾶ- [*](6 Seeck 210 7 cf. ep. 801. Salzmann 24 16 Hyperechius cf. ep. 1267) [*](1 ὑπὲρ scripBi e VVaVoD παρ’ S περὶ WVind Wolf 5 τὼ W | τόθ’ W Wolf 7 πρᾶος SVindD 8 τοῦ om D 9 τῆς Vind | αὐτοῦ VVoSD 12 ἀπ’ W 15 γίνεται VoD γί(?)εται S 17 καὶ] ἐν W | αὐτοῦ VVaVoSD 18 τὰ μα Va | αὐτῶν VoS D 20 τῶν D | τὰ κείνων W Wolf τὰ ’κείνων D 22 αὐτὸς scripsi e VaVo W Vind αὐτᾶ V sed α in ον corr m3 S sed ός saprascr αὐτὸν D αὐτοὺς Wolf 23 num κεί- σεσθαι? 24 αὐτῶν VVaVo)