Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Τὰς μακρὰς ταύτας καὶ πολλὰς ἀπολογίας τήρει τοῖς βουλομένοις κατηγορεῖν. ἐγὼ δέ σοι μάρτυς ἁπάσης ἀρετῆς τῆς τε ἐν τοῖς ἤθεσι καὶ ὅση κατὰ τοὺς λόγους.
πρός τε οὖν αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν πειρώμενον ἐξαπατᾶν ὧν αὐτὸς γρά- φεις πλείω διῆλθον, οὐ γὰρ δὴ καλλίω γε, καὶ πρὸς τὸν ἀγα- θὸν ἄνδρα, τὸν ἐμόν τε φίλον καὶ σόν, αὐτό τε τοῦτο καὶ μαθητήν, εὐθὺς ὤμνυον μηδὲν τούτων εἶναι σόν, ἀλλὰ πάντα τῆς τοῦ λέγοντος φλυαρίας· οὕτω γὰρ ἡγεῖσθαι βέλτιον ἢ πονηρίας. ὥσθ’ ὅ γε Ἱλάριος καίτοι λίαν ἀλγῶν ἐπὶ τοῖς παρ’ ἐκείνου μᾶλλον ἥδετο τῷ μὴ κρατηθῆναί μου τὴν γνώ- μην ὑπὸ τῶν διαβολῶν ἢ τῷ γενέσθαι τὰς διαβολὰς ἠθύμει.
ὁρῶν δὲ αὐτὸν καὶ ταῦτα εἰς ἔπαινον ἄγοντα, ὦ βέλτιστε, ἴφη οὐδὲ Σωκράτην ἄνδρα θεῖον ἡγούμενος καὶ πλεῖστον ἀπέχειν ὧν ἐνεκάλει Μέλητος ἀξιώσαιμ ἂν ἐπαινεῖσθαι. οὐδὲ γάρ, εἴ μέ του πείθειν ἐπιχει- ροῦντος σκότους αἴτιον εἶναι ἥλιον μὴ ὑπηγό- μην, εἰκότως ἂν ἐδδόκουν τῶν ἑπτὰ σοφώτερος. 4 οὐ τοίνυν οὐδὲ τοῦτο πάμμεγα τὸ μὴ τῆς σῆς εἶναι πεισθῆναι ψυχῆς, ἃ μηδενὶ λόγῳ τῆς σῆς εἶναι ἠδύνατο. παῦσαι δὴ τῶν τοιούτων ἐπιστολῶν ἢ φήσω σε ὑβρίζειν οἰόμενόν με παντὸς εἶναι τοῦ βλασφημοῦντος.
[*](1 Vii α', σξη'. Va γ', πδ'. Vo γ', πδ')[*](2 Seeck 228. 377. Silomon 47 8 Hilarium cf. Seeck 178)[*](8 σὸν αὐτόν τε τοῦτο Re 9 μηδὲν τούτων scripsi e F ut coni Re μὴ δὲ τοῦτον VaVo Wolf 12 παρεκείνου Va 16 πλεῖστιον inserui e libris om Wolf sed inser Add 861 | Μέλητος scripsi μέλιτος libri Wolf cf. t. V 14, 11; 30, 8; 31, 5; 82,2; 55, 6; 97,16; 107, 6; 108,4; 115, 19; 130,13; 131,6; 141, 10 17 Με Bcripai e Va οὐ VVo Wolf | μέ του e με corr Vo3 εἰ τοῦ με coni Re 19 οὐ — 21 ἠδύνατο in marg adscripto λιβάνιος citat excerpt. cod. Darmstad. 2773 fol. 348 20 πεισθῆναι om exc. Darmst.)