Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Τοῦ τὴν οἰκουμένην ἐκ λόγων εὖ ποιοῦντος Προαιρε- σίου συγγενὴς ἐν Κουκουσῷ Φιλάστριος πολιτεύεται. τοῦτον καὶ ὡς ἄνδρα ἀγαθὸν βουλοίμην ἂν τῆς παρὰ σοῦ τυγχάνειν εὐνοίας καὶ ὅπως φαίνοιο τιμῶν τὸν χαλκοῦν μὲν ἐν Ῥώμῃ, [*](13 Vii α', σνζ'. Va γ', ογ'. Vo γ', ογ') [*](1 cf. tp. 722 7 Xen. anab. T, 2, 13. Himer. ecl. XVI 4. Max, Tyr. diss. XI 1 14 Sievers 210,5 et 6. Seeck 207. 377. Silo- mon 42 15 Eunap. vit. soph. p. 73 ed. Boisson. Suid. s. v. Προαιρέσιος 16 Socr. h. eccl. II 26 18 Eunap. 1.1. p. 90, 2.) [*](2 οὐδὲν πώποτε scripsi cum R οὐδὲ πώ πῶ Vo) ποτε V VoSVind οὐδεπώποτε VaW Wolf 3 καὶ — 4 καλῶς om Wolf Cent 4 ἑκατέρωσ 5 5sq. μὶν ἄλλα scripsi e V μεγάλα VaVo μεγάλα μὲν SWVind Wolf 7 μέγιστα scripsi e V με- γάλα reiiqui libri Wolf | ἐκείνου SW Vind | Μίδου scripsi e VVa VoS Vind coll 11 ll μήδου W Wolf 8 ἐπέσταλκεν VVa Vo 10 ὅτι S 16 συγγενὴς Vo sed ς e ν corr m2 18 φαί- νοιο reposui e libris φαίνου Wolf sed corr Add 861)
τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ἐμοί τινα τιμὴν οἴσει τῷ παρακεκληκότι καὶ δόξεις τῷ μὲν οὐδὲ γράψαντι χαρίζεσθαι, γράψαντι δὲ ἐμοὶ προσεσχηκέναι.
σος'.
Μοδέστῳ. (361?)
Ὅτι μοι μέλει Δουλκιτίου πάλαι τυγχάνεις εἰδώς. πάλαι γὰρ ἐμοί τε ὑπὲρ τοῦδε πρὸς σὲ γεγένηνται δεήσεις παρὰ σοῦ τε χάριτες εἰς ἡμᾶς. δίκαια γὰρ αἰτούντων οὐκ εἶχες ἀνανεύειν οὐκοῦν οὐδὲ νῦν ἀνανεύσεις, ἐπεὶ καὶ ταῦτά ἐστιν ἃ νῦν αἰτοῦμεν δίκαια.
μικρὰν μέν φησι χώραν περὶ τὴν Βέρροιαν γεωργεῖν, πολὺν δὲ σῖτον ἠναγκάσθαι πωλεῖν, ἀδικεῖσθαι δὲ ὑπὸ τῶν ἐξαπατώντων καὶ τὰ μὲν κρυπτόντων, τὰ δὲ πλατ- τόντων, τὰ δὲ ὑπερπηδώντων, τὰ δὲ αἰρόντων, τὰ δὲ μικρὰ τῷ λόγῳ ποιούντων. 3 ταῦθ’ ἥκει διδάξων καὶ βοήθησον αὐτῷ. δικαστοῦ δὲ εὔνοια μέγα καὶ τοῖς ἰσχυρὰ λέγουσιν.
σοζ'.
τῷ αὐτῶ. (361?)
Ὁ καλόν μοι τὸ θέατρον ποιῶν Μεγέθιός ἐστιν ὁ ῥή- τωρ· βοᾷ γὰρ τηλικοῦτον ὅσον ἄλλοι πεντήκοντα καὶ τούτῳ γε πολλάκις τὸν λέγοντα ἔστησε μέγα δέ, οἶμαι, τῷ λέγοντι θερμὸς ἀκροατὴς θαύματι διακόπτων τοῦ λόγου τὸν δρόμον. [*](4 Vii α', σνη'. Va γ', οδ'. Vo γ΄, οδ' 16 VII α', σνθ'. Va γ', οε'. Vo γ', οε') [*](5 Seeck 214. 377. Silomou 48 6 Sievers 127 not. 16. Seeck 125 V 17 Seeck 214. 377. Silomon 48 18 Seeck 211 19 II. ε 786) [*](1 ἑστηκότα Va sed evanuit, ἔτι in marg m6 2 δόξης Va 6 δουλκιτίου Va sed υ(2) e ν corr m6 cf. p. 23, 19 et ad ep. 278 9 ταὐτά VVo Wolf 13 αἰρόντων V 14 βοηθήσων VaVo 15 αὑτῷ VVa 20 ἔστησεν Va)
ἐν μὲν οὖν ταῖς ἐπιδείξεσιν ἀμείβομαι τὴν βοὴν τῷ προσγε- λάσαι καὶ προσδραμεῖν· νῦν δὲ εὕρηκά τι διὰ σοῦ καὶ λαμ- πρότερον εἰς ἀμοιβήν. χρήμασιν ἐσωφρόνισας τὸν ἀδελφὸν τὸν τοῦδε, μᾶλλον δέ, τῷ φόβῳ μὲν ἐσωφρόνισας, ὅπως δ έσται λύσις τῆς ζημίας συνέπραξας.
καί σου γράμματα καὶ γνῶσις ἀποδίδωσι τὸν ἄργυρον, ἀλλ’ ὅ γε ἄργυρος, οὐκ οἶδ ὅ τι μεμφόμενος, ἐλθεῖν αὐτοῖς εἰς χεῖρας οὐκ ἐθέλει. σὺ οὖν αὐτὸν ἢ πεῖσον ἡ ἀνάγκασον μὴ φεύγειν τοὺς δεσπότας, ὅπως τοῖς μὲν τὰ αὑτῶν ἔχειν ὑπάρχῃ, σοὶ δὲ τὸ μηδὲν ὧν κελεύ- σειας μάταιον εἶναι.
σοη'.
[*](W 281)Δουλκιτίῳ. (361?)
Ἀρχεις ἀρχὴν μεγάλην. τοῦτο προεῖπεν ἡ Φήμη καὶ οὐκ ἐψεύσατο. ἄρχεις <δὲ> ἑτέρων καὶ οὐχ ἡμῶν. περὶ δυναίμεθ’ ἂν ἐγκαλεῖν τῇ θεῷ, ἀλλὰ κἀν τούτῳ μέντοι παρα- 15 μυθία τις ἔνεστιν. ἀντὶ γὰρ ἡμῶν ἡμέτεροι θεραπεύονται πα- τέρες, ὅπερ ἐστὶν οὐκ ἀμοίρους εἶναι τοῦ κέρδους ἡμᾶς.