Epistulae

ἥσθην δὲ τῷ τε υἱεῖ καὶ τῷ κηδεστῇ προθύμως εὖ μάλα λόγιον ἡμμένοις καὶ κι- [*](6 Vii α', κ. Vo α', η'. S β', λη΄ Vind ρογ pr) [*](7 Sieven 78 not. 48. Seeck 43 III. 352. Silomon 20 8 Plat. conv. p. 176 B 9 cf. ep. 33 10 Amm. M. XXIX 1, 44. Seeck 177 13 Titiano cf. ep. 42 14 Calycio cf. Seeck 43) [*](1 οἰκίας τέθνηκε S Vi Wolf | ζῶσαν ἀεὶ παρέξεις scripsi ζῶ- σαν ἀεὶ παρέξει V sed η supra ει m 2, Vo sed σ poat εἰ inser m 2, ἀεὶ ζῶσαν παρέξεις S μᾶλλον ζῶσαν παρέξει Vo ἂν ζῶσαν παρέξεις Wolf 2 τῆ μὲν ἄλλη V VoD 4 „malim συλλαλοῦντες omisso τοὺς λόγους aut τοὺς λόγους συνασκοῦντες· Matthaei „συλλέγειν dicitur oratiottem orator qui quam publico in coetu recitaturus est eam crebra recitatione privatim penes se memo- γρ κεῖται riae infigit“ Re | πλησίων Vi 9 πέπτωκε S | ἡ δὲ scripsi ἥ libri edd 11 διαταῦτα Vind 13 οὐ om S inser Vind δὲ] τε edd) [*](13 ὁ μὲν υἱὸς τοῦ Ἀκακίου τούτου ἐλέγετο Τιτιανός, ὁ δὲ γαμβρὸς Κυλίκιος (immo Καλίκιος Boisson. Anecd. IV 183) Par. 3035)

Οὐκ ἐπὶ μικρῷ γε πεποίησαι τὴν ὀδόν, ἀλλ’ ὑπὲρ ἀν- δρός, ὃν ὅπως ἴδοις, ἐπ’ αὐτὸν ἐλθεῖν ὠκεανὸν ἦν ἄν σοι καλόν. ὅτι δὲ ἔμελλες πανταχοῦ ἡμῶν μεμνήσεσθαι καὶ σὺν ἐπαίνοις, οὐκ ἠγνόουν· τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις ἥδιστον εὐφη- μιῶν τυγχάνειν, σοὶ δὲ εἰς ἐμὲ χρῆσθαι.