Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Ψευδόμενοι δέ σέ φασι Δῖός γόνον εἶναι πρός τινά τις ἔφησε τῶν ἐκ Δῖός Ἡρακλείδης περὶ Ἴλιον καὶ τὸ σὲ δὴ δύνασθαι ἐν τῇ πόλει λέγεται μέν, ἐλέγχεται δὲ οὐχ οὕτως ἔχον. οὔκουν οὐδὲν ἐβοήθησας Ὀλυμπίῳ περὶ πάντα ἀδικου- μένῳ.

εἰ δὲ ἔστιν ὡς ἀληθῶς σοι δύναμις, ἕτερον ἀνάγκη χεῖρον ὁμολογεῖσθαι, τὸ μηδέν σοι μέλειν τῶν φίλων. οὐ γὰρ οἶδα τί ἂν δεινότερον ἐπάσχομεν, εἰ ἀπὼν ἐτύγχανες, οὗ νῦν παρόντος βλαπτόμεθα.

εἰ δ’ εἰς ἄγνοιαν τῶν πραττομένων καταφεύξῃ, οὔτ’ εἰκότα δόξεις λέγειν τήν τε αἰτίαν οὐδὲν μᾶλ- [*](6 Vii α', σλδ'. Va γ', να'. Vo γ', να'. S δ', ιγ'. Vi θ'. Vind ξθ'. D ρ(?)β. Be ο(?)) [*](7 cf. ep. 251. 252. Sievers 284,5. Seeck 108. 376. Silomon 44 8 II. ε 635) [*](1 δὲ ἐστι Va δὲ ὅτι VVo Ι ὕστερον scripsi e VVaVo ὑστέροις Be Wolf 3 ἀναβολὴ Va 5 φιλοῦιτί scripsi e V φιλοῦντα Va VoBe Wolf | αὐτὸν reposui e libris αὐτῷ Wolf 7 ἀνδρονίκω Vi 8 ψευδόμενοί σε S ψευδόμενοί σε ViD Ι γόνον D sed ἔκ antepos 9 τις ἔφησε τῶν ἐκ Δῖός reposui e iibris τῶν ἐκ Διὸς ἔφησέ τις Wolf | τίς Vind | ἴφη S | ο τῶν S τὸν D ἡρακλειδῶν Vi) [*](10 δὴ sed η in ras, Be sed η in ras m2 δὲ VVoSVi Vind | λέγεται μὲν ἔντη πόλει Vind 11 ἔχων Va | οὐκοῦν Wolf | οὐ- δὲν — ἀδικουμένῳ in marg inser Vind | οὐδὲ VSViBe | πάντ’ D 12 δ’ Vi 13 μέλλειν V sed λ(1) eras, VaVoD 14 ὦν VaVo sed in hoc in ὗ corr m3, S sed γρ οὖ suprascr, Vind) [*](15 εἰ δ᾿] οὐδ’ VVind Be Wolf | ἄνοιαν D 16 οὔτ’— 242,1 ἀποφεύξῃ om ViD Ι οὐκ Be Wolf)

242
λον ἀποφεύξῃ. καὶ γὰρ αὐτὸ τὸ μὴ τὰ τοιαῦτα ζητεῖν ἔχκλημα.

ἑλοῦ δὴ τριῶν ὅ τι βούλει, ἡ παῦσαι τοὺς ἀδικοῦντας ἡ φαῦλος εἶναι λέγειν ἢ ἀσθενής. οἶδ’ ὅτι τὸ τρίτον ἐρεῖς εἰρω- νευόμενος, πλὴν οὐ λήσεις γε εἰρωνείᾳ χρώμενος.