Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
ὡς ἔγωγε νῦν μὴ οὐδέν μοι δυνηθῇ τὰ γράμματα καὶ πεπονθὼς ἦς [*](1 VII α΄, σκε΄. Va γ΄, μβ΄. Vo γ΄, μβ΄. D ξδ΄. Be (??) α', σκζ'. Va γ', μγ'. Vo γ', μγ'. S β', (?)γ'. Vind ξς. Be ξς') [*](2 Seeck 244. 374 3 cf. ep. 136 Ι cf. ep. 767. 1417 6 cf. ep. 1417. 1496 9 Sievers 210 8. Seeck 150 374 12 [Dem.] prooem. 36 p. 1446, 1 14 Dem. synt. § 33 p. 176, 1) [*](2 τῶ αὐτῶ (i. e. Πρισκιανῷ) Be μοδέστω D 4 οὖν inserui e Β ut coni Re om VVaVo D Wolf Ι ἦν Va ὅπερ Be ὅπερ Wolf An | ὀφείλει inser Vo4 | αὕτη reposui e libris αὐτὴ Wolf 5 χάρις om Be Wolf An | δὴ inserui e libris om Wolf | καὶ post ἐπεὶ D 6 τὸν ἄνδρα in ras B2 | μεταστήσαι VaBe Wolf An 10 Οὐ — ἀρχὴν praemiseia verbis ἀπαίρω· ἀπέρχομαι μετὰ προ- θέσεως, ὡς Λιβάνιος citat Lacapenus de constr. verb. cod. Mosq. fol. 82 ed. G. Hermann de emend. rat. gramm. p. 369, 12) [*](11 τὸ inser V2 12 ὡς ante φησὶ inser Be 14 ὁ inserui om libri Wolf Ι φασιν Wolf sed corr Add 861 15 πράγματα VaVoBe | ἧς VaBe sed in hoc η ex o corr m2)
ἀλλά τοι δεῖ νῦν ταύτην δοῦναι τὴν χάριν, ὅπως τι κουφί- σαις τῶν πρότερον καὶ μὴ πάντα ἐγκαλῶμεν, μᾶλλον δὲ ὅπως μηδὲν ἐγκαλῶμεν. λύεται γὰρ ἔγκλημα χάριτι τελευταίᾳ και- ρὸν ἐχούσῃ, καὶ τοῦτο οἶσθα, εἴπερ οἶσθα Θουκυδίδην, εἰ μὴ καὶ τούτου γε ἐπελάθου τοῦ φίλου.
τί οὖν αἰτοῦμεν καὶ σκόπει γε ὡς οὐκ ἔξω τῶν νόμων. οἱ τῆς Ἄρκης βουλευταὶ Καρτέριον εἰς αὑτοὺς ἐγγράφουσιν, ᾧ τὸ μὲν λειτουργεῖν οὐ δαμόθεν προσήκει, παρ’ ἡμῖν δὲ ἐπὶ λόγοις διατρίβει. ὅ τε γὰρ πατὴρ ἱερεὺς αὐτῷ τόν τε πάππον εἰ ζητεῖς, ἄρχοντα εὑρήσεις καὶ τὸ μέγιστον, ὑπ’ αὐτῆς τῆς βουλῆς τὴν οἰκίαν ἀφειμένην, ὡς δηλοῖ ταυτὶ τὰ γράμματα, κέλευε δὲ ἀναγινώσκειν.