Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Εἰ μὲν οὐκ ἦν σοὶ φίλος, ὥσπερ ἡμῖν, ὁ χρηστὸς Εὐ- στόχιος, πολλῶν ἂν ἴδει μοι λόγων εἰς τὸ δοῦναί σε χάριν· νῦν δέ, οἶσθα γὰρ τὸν ἄνδρα καὶ εἰδὼς φιλεῖς, ἃ δοίης ἂν ἡδέως αἰτοῦμεν.

κακῶς φησι πεπονθέναι ὁ σὸς στρατιώτης παρὰ τῶν τὰ τοῦδε διοικούντων, οἱ δὲ ἀρνοῦνται καὶ κατα- δύντες που τρέμουσιν, οὐχ ὅτι ἠδίκησαν, ἀλλ’ ἡ ἀπειρία ποιεῖ τὸν φόβον.

ὁ καρπὸς δὲ ἐν συγκομιδῇ, κἂν μὴ φανῶσιν [*](14 Vii α', ροθ'. Va β', ρβ'. Vo β', ρβ') [*](15 Seeck 71. 369 16 Seeck 149 18 Plat. Phaed. p. 59 A. cf. ep. 1051 22 Thuc. III 15) [*](3 αὐτῷ libri edd corr Re | τὸ Vo sed ὸ in ῶ corr m3 τῶ Va | ἀήθης ἦν R 5 ὅδ᾿ R | ἐρᾷ acripsi ut coni Wolf ἤρα libri edd | αὐτῷ libri edd 6 ἀπεώσατο scripsi ἀπώσατο libri edd 7 δὲ inserui e libris ut coni Re om edd 8 ἕτεροι D | καὶ(2) om R | οἰκείας scripsi οἰκίας libri edd 9 αὐτοῦ V Va Vo R D edd 10 τοῦ τὰ αὐτὰ D 21 ποῖ Va)

184
ἐκεῖνοι, πάντα Εὐστοχίῳ διέφθαρται. μὴ δὴ γένη βλάβης αὶ- τιος ἀνδρὶ καλῷ τε κἀγαθῷ, ἀλλὰ μηδ’, εἴ τις ἐπλημμέλησε, διαφευγέτω τὴν δίκην.

πῶς ταῦτα; <νὴ> Δία, βουλῆς μακρᾶς, εἰ καὶ τὸν καρπὸν διασώσει κἀκείνους οὐκ ἀφαιρή- σεταί σε. δεῖ δέ σε εἰδέναι τοῦθ’ ὡς, ἢν ἁλῶσιν, οὐδὲν δεήσει τῆς ὀργῆς, ἀλλ’ ὁ δεσπότης φθήσεται τὸν δικαστήν.