Epistulae

Οὗτος ἡμῖν τῆς οἴκαδε ἐπανόδου καρπὸς ἐντυχεῖν λαιοῖς συμφοιτηταῖς καί τι τῶν ἀρχαίων εἰπεῖν τε πρὸς αὐ- τοὺς καὶ παρ’ ἐκείνων ἀκοῦσαι δόξαι τε ἐπ’ αὐτῶν εἶναι τῶν ἔργων τῇ μνήμῃ τῶν γεγενημένων.

γέγονε δή μοι τοῦτο Λαὶ πρὸς τὸν ἄριστον Θεόδοτον καὶ τὰς ἡμέρας ταύτας ἐν ταῖς ἑορταῖς γέγραμμαι, καὶ προσέθηκά γε τῷ τὸν ἄνδρα φι- [*](1 Vii α΄, ρξζ΄. Va β΄, ϥ. Vo β΄, ϥ 14 Vii α΄, ρξη΄. Va β΄, ϥα΄. Vo β΄,ϥα΄) [*](2 Sievers 79 not. 52. Seeck 117. 368 3 Seeck 93 7 Phas- ganio cf. ep. 115 9 Salzmann 74 10 Plut. Lyc. 12,6 15 Sievers 71 not. 49. Seeck 284. 368 20 Seeck 310) [*](6 οὐκ inserui auctoribus Wolfio Re om libri Wolf „si grae- cum, ἀναιδουμένους mallem“ Re Not 7 γ’ οῦν Va 10 Va sed e τόποις corr m4 11 πίνων et 12 γράφων scripsi cum Re („aut παύσαιτο πινῶν et γράφων. aut παῦσαι τὸ πίνειν σὺ τὸ γράφει;) πίνειν et γράφειν libri Wolf 16 τῆς om V Va inser Vo4 17 συμφοιτηταῖς scripsi cum Re Seeckio 311 φοι- τηταῖς libri Wolf 21 πρόσ ἔθηκα Va)

τῶν γοῦν πρὸς ἡμᾶς αὐτῷ προοίμιον τὰ περὶ τοῦ σοῦ παιδὸς ἐρωτήματα καὶ οὐ πρότερόν γε ἀπῆρε πρὶν διεκωδώνισε τὸν νέον κελεύσας ἔπε- σιν Ὁμήρου προσπαλαῖσαί τισιν. ὁ δὲ οὐδὲν διατρίψας ἧκε, τὰ λοιπὰ δὲ αὐτὸς ἐρεῖ, πάντως δὲ οὔθ’ ἑκὼν οὔτε ἄκων ἐζ- απατήσει τιμῶν τε τἀληθὲς καὶ γέμων ῥητορικῆς.