Epistulae

Ἀλλ’ εἰ καὶ ἀπόντος ἠμέλεις τοῦ τῆς γυναικὸς ἀδελφοῦ τά τε ἄλλα καὶ οὐδὲ ἐπιστείλας, νῦν γε ἃ πρὸς τοὺς τοιού- τοὺς ποιεῖν ἄξιον ποίει. ἴσως μὲν γὰρ καὶ τοῖς ἦττον ἀγαθοῖς προσεκτέον διὰ τὴν ἀνάγκην τῆς κηδείας, ὁδὶ δὲ ὑμᾶς, ἵνα μηδὲν εἴπω μέγα, καίτοι γε ἐξῆν, οὐκ ἂν καταισχύνοι.

ἀκού- ων δέ σοι κράτος εἶναι ἐν τῷ βουλευτηρίῳ μᾶλλον ἀπὸ τοῦ λέγειν ἢ τῶν ἀναλωμάτων χαίρω μέν, ὅτι κρατεῖς, ὅτι δὲ οὐ [*](11 Vii α', ρξά. Va β', πδ'. Vo β', πδ') [*](1 Seeck 229 8 Od. ο 74 cf. ep. 130. 192 12 Seeck 284. 368) [*](1 τῷ scripsi e V Vo S ut coni Gothofr Not et Re τὸ Va Wolf | καὶ abreptum Vo 5 καὶ ante ἡμῖν VaVo S Wolf delevi cum Re | καὶ σὺ inser Vo4 | σύ. καὶ om Va 6 „non videtur integra sententia quae talis potius exspectetur ἐν γὰρ τῷ φιλεῖν ἐκεῖνον τὴν ἀπουσίαν σου παραμυθούμενος, οἴων ἀπεστερούμην vel sic ἐν τῷ γὰρ φιλεῖν ἐκεῖνον ἔχειν οὐκ οἴων ἀπεστερούμην, οὐκ ἔχων μανθάνω (postquam vel illum quo- que amisi, iam intelligere coepi, quanta bona amiserim)“ 10 γε scripsi e VS μὲν Va με Vo Wolf 13 ἀπόντος] „sen- tentia flagitat πρότερον aut τέως“ Re 19 κρατεῖν Va)

Ἐγὼ μάντις μὲν οὔκ εἰμι, δυναίμην δ’ ἂν ἔνια τῶν μελλόντων λογισμῷ προορᾶν. καὶ νῦν τοίνυν ὁρῶ καὶ προλέ- γω πολλὰ ὑμῖν ἔσεσθαι, σοί τε καὶ τῷδε, παρ’ ἀλλήλων ἀγαθά. καὶ γὰρ βουλήσεων καὶ πόνων καὶ ἔργων κοινωνήσετε καὶ τοὺς οὐ ταῦτα περὶ ὑμῶν προσδοκῶντας ἐκπλήξετε, προσθήσω 10 δὲ ὅτι καὶ ἀνιάσετε.

πόθεν οὖν μοι ταῦτα ἔπεισι λέγειν; ἐκ τοῦ μηδὲ ἐν οἷς φιλονεικεῖτε πρὸς μηδὲν ἀνήκεστον ἐξα- χθῆναι, ἀλλὰ γενέσθαι τὴν στάσιν ἐκείνην μίμησιν στάσεως ἐν παιδιᾷ μᾶλλον ἢ στάσιν. τίνες δὴ ἔσεσθε συμπνέοντες, οἵ γε μηδὲ τοῖς συγκρούουσι πάντα κεχάρισθε;

ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν 15 τούτων ἐπιστελεῖτέ μοι τὴν μαντείαν ἐπαινοῦντες, σὺ δ’ οὔτε ἐπιστέλλων λυπεῖς οὔτ’ ἤδη καταστήσας ἑαυτὸν εἰς ὁδόν τινα βίου. τοῦ δὲ ἔτι φέρεσθαι δεῖγμά μοι τὸ τοὺς παῖδας ἔτι παρ’ ἡμῖν μένειν.