Epistulae

Οἱ μὶν παῖδες οἱ Λολλιανοῦ πλέουσι, πλέουσι δὲ κὰτ ἐμπορίαν εἰς Σινώπην.

ὁρμιζομένοις τε οὖν παρ’ ὑμῖν βοή- θει καὶ πρὸς τοὺς ἐν Σινώπῃ φίλους ὑπὲρ αὐτῶν γράφε τό τε οἰκίδιον εἰ πωλοῖεν, πάντα ἐπισκόπει καὶ μήτε τούτους ὑπ ἄλλων μήθ’ ὑπὸ τούτων ἡμᾶς ἔα παρακρουσθῆναι.

Εἰ μὴ σφόδρα ὑμῖν ἐπιστεύομεν, οὐκ ἂν οἰκέτην καὶ 10 πλοῖον εἰς Σινώπην ἐξεπέμπομεν. οὐ γὰρ ἀγνοοῦμεν ὡς ὑμεῖς ἡ πόλις, κἂν συλλαμβάνητε, πάντα ἐξ οὐρίων θεῖ, κἂν ἀντικρούσητε, — βλάσφημον δὲ οὐδὲν <ἐν> ἐπιστολῇ γράφω. ἀλλ᾿ ὦ γενναῖα θρέμματα, νῦν κομι- δήν. καὶ γὰρ εἰ μικρὰ τὰ παρ’ ἡμῶν εἰς ὁμᾶς, ἀλλ’ ἅ γε εἴ- χομεν.