Epistulae

Πᾶσι μὲν τοῖς παρ’ ἀξίαν ἀτυχοῦσι βοηθεῖν οἶμαι δεῖν, ὅ τι ἂν δύνωμαι καὶ νομίζω ποιεῖν ἀρέσκοντα τῷ Διί, τοὺς δ’ ἐπὶ λόγοις μοι προσιόντας καὶ ὅστις τούτων οἰκεῖος διπλοῦν ὁρῶ πρὸς ἐμὲ τὸ δίκαιον ἔχοντας. ἔχουσι γὰρ πρὸς τῷ κοινῷ καὶ τὸ διὰ τοὺς λόγους.

Μάρων τοίνυν τῶν παρ’ ἡμῖν ἐστιν ἐπὶ λόγοις ἐπαινουμένων, πόλεως μὲν Πανεάδος, παῖς [*](1 Vii α', ρλγ'. Va β', νς. Vo β', νς' 14 VII α', ρλδ'. Va β', νζ'. Vo β', νζ') [*](2 Seeck 244. 366. Silomon 36 3 Seeck 311 7 Antiochiam 15 Sievers 83 not. 78. Seeck 71. 366. Silomon 36) [*](7 χάρισι Vo sed ον add m3 11 τε scripsi ut coni Wolf τὶ V δὲ VaVo sed in hoc τὲ suprascr m2, Wolf 13 κύρρω Va cf. ep. 174. 1071. 1074. 1291. 1334. 1516. t. I 177,8 17 νο- μίσω Wolf sed corr Add 860 21 λόγοις scripsi e V ut coni Wolf πόνοις VaVo Wolf)

μέχρι μὲν οὖν ἐνῆν δαπανᾶν, τοῦτο ἐποίει· πάντων δὲ ἀνηλωμένων φεύγει κἂν ἀπείπῃ φεύγων, κάτεισι, καὶ πάλιν αὐτῷ τῆς οἰκίας ἡ φυγὴ κουφότερον.

ἀλλ᾿, ὦ γενναῖε, στῆσον αὐτῷ τὴν πλάνην δείξας τοῖς ἀδικοῦσιν, ὡς πρόσθεν ταῦτ᾿ ἐξῆν, νῦν δὲ ἡ πενία μετὰ τοῦ δικαίου τῶν πλουτούντων ἰσχυροτέρα.