Epistulae

καίτοι τῆς αὐτῆς ἡμέρας εἶχέ τε τὰ παρὰ σοῦ καὶ παρελύετο τῆς ἀρχῆς, ἀλλ’ ὅμως ἐν τῷ πυθμένι τοῦ πίθου τῶν γε σῶν οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλ’ ἔστενεν ἅμα καὶ χάριν ἡγούμενος, ἣν ἐδίδου λαμβάνειν καλῷ τε λέγων ἔργῳ κατα- κλείσειν τὴν ἀρχὴν ἐκέλευεν ὧν ἐχρῄζομεν.

ἀλλ’ Ἀνδρόνι- κος ἤγγειλεν, ὡς οὐκ ἔσται σοι διάδυσις, ἀλλ’ ἐν βελτίονι μὲν τῷ σχήματι. πάντως δὲ ἀνάγκην εἶναι διαπλεῦσαι τοῦ πόντου τὸ στόμα. τὸν γὰρ ἄνδρα ἐκείνου τὸν θεῖον, ᾧ σὺ τὸν υἱὸν ὁμώνυμον ἐποίησας τὸ τοῦ Κίμωνος μιμησάμενος, εἰπεῖν ἃ συνῄδει σοι πρὸς τὸν κρατοῦντα, τὸν δὲ καλεῖν. σὺ δὲ βου- [*](4 Vii α', ρη'. Va β', λα'. Vo β', λα'. S ε', ο'. Vi σπγ'. W ιβ΄. Vind μδ') [*](5 Sievers 222. 224. Seeck 44. 364. Silomon 36 6 II. γ 179) [*](8 Seeck 174 10 Salzmann 58 13 Seeck 73 17 Titia- num | Plut. Per. 29,3. Cim. 16,1) [*](1 τὰσ αὐτοῦ Va 2 „in ἄλλῳ videtur nomen aliquod mythi- cum latronis inesse guem Theseus aut Hercules aut alius ali- quis heros sustulit“ Re 5 τῶ ἀυτῶ W 6 μεθὼν Va | S W Vind | ἀμφοτέρων VaVo sed in hoc ἀμφότερον corr 7 τε Va Vo 8 μοι] μὲν V Va Vo 9 εἶχεν Va 10 τοῦ scripsi e Vo SVi W Vind τῆς V Va Wolf 11 ἔστενεν ex ἔστενον corr Vo3 ἔσταινων Va ἔμενον V Vi ἔλενεν S sed (??) ἔστενεν in marg 12 κατακλείσει Va καταλείπειν S W Vind 13 ὧν S sed ἐκεῖνα ἃ in marg | ἐχοήζομεν Va S Vi 14 ἤγγειλεν scripsi e V ἤγγελλεν Va Vo S Vind Wolf ἤγγελεν Vi ἤγγελκεν W sed γελκ in ras | σοι om SWVind)

ὁ δὲ ταῦτα ἀγγείλας καὶ Πρισκιανός. ὁ μὲν ἀνέγνω Τιτιανοῦ τοὺς λόγους, Πρισκιανὸς δέ, τότε γὰρ ἄσχολος ἦν, νῦν ἀπαιτεῖ, καὶ ἀποδώσομεν οὐκ ἀγνοήσαντες τὴν ἐπιστολὴν ἐν ᾗ διαλέγῃ τῷ παιδὶ περί τε φωνῆς τόνου καὶ τῶν ἐνταῦθα μεταβολῶν πνεύματός τε ἀναπαύλης καὶ τῶν ἄλλων, ὅσα βοηθεῖ λόγῳ.

ἅ μοι δοκεῖ μὴ μόνον τὸν νεανίσκον ἀμείνω καταστήσειν, ἀλλὰ καἰ ἐμὲ τὸν γέροντα, καθ’ οὗ τις ἤδη καὶ σκῶμμα ἀφῆ- κεν, ὡς εἴην ὑποκριτὴς μᾶλλον ἢ ῥήτωρ.