Epistulae

Παρεκελεύου μοι μεμνῆσθαί σου γράφων. τί οὖν οὐ παρεκελεύου μοι καὶ ἐμαυτοῦ μεμνῆσθαι; εἰ δὲ τοῦτο ἡγῇ πε- ριττόν, καὶ περὶ ἐκείνου τὴν αὐτὴν ἔχε δόξαν· ὡς ἔγωγε, ὅταν ἐμαυτοῦ, τότε ἐπιλήσομαι καὶ σοῦ τοῦ πολλοῖς τε καὶ καλοῖς ἔργοις ταῖς ἡμετέραις ψυχαῖς μνήμην ἐντήξαντος, ἣν οὐδέ, εἰ τύραννος προσέταττεν, ἐκβαλεῖν ἴσχυεν ἄν.

ἀλλὰ καὶ τότ’ [*](11 Vii α', ργ'. Va β', κς'. Vo β', κς. S δ', κς'. Vi ρμζ'. Vind μα΄. D) [*](1 II. δ 193 sq. 219 2 Plat. Gorg. p. 486 D. cf. ep. 254 4 cf. ep. 278. Salzmann 38 12 Seeck 220. 364. Silomon 36) [*](1 οὐδὲ πώποτε V Va Vo D γρ οὐδέποτε οὐδεπώποτε S οὐδέποτε Vi W Vind Wolf num οὐδεπώποτ᾿ ἂν? | ἔπειθον D | οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἦν inser S om V Va Vo D 2 τοῦ νεανίσκου scripsi e V Va Vo SD τῷ νεανίσκῳ Vi sed post τὴν ψυχὴν, W Vind Wolf 3 τι- μήσαιμ’ ἂν] τιμήσοιμι Va Vo Vind 5 τε VaVo τε(??) S | ἦν Vo4 om Va 6 ἥθροισται Vo 8 μὲν om Vi 12 τῶ αὐτῶ (i. e. Κλεάρχῳ) Vi 14 τοῦθ’ Vind Wolf | ἡγῇ reposui e ἡγοῦ Wolf 18 ἐπέταττεν Vi | προσεκβαλεῖν Thalheim cf. Mid. § 122 p. 555,2 | ἴσχυεν reposui e V Va Vo S Vind D Vi Wolf | τότ’ reposui e libris cum Re τοῦτ’ Wolf)

τούτων μεμνήμεθα, ταῦτα ἐπιζη- τοῦμεν, οὐκ ἄνευ τοῦ προσδοκᾶν. ὁ δ’ οἰόμενος ὑπὸ τῆς Τύ- χης γενέσθαι τὸν καιρὸν ἐκεῖνον λεῖον ἴστω κοσμῶν, οὐ ψέ- γων, εἰ μὴ καὶ τῷ Τηλεμάχῳ συμπλεῖν τὴν Ἀθηνᾶν κατευθύνουσαν ὄνειδος ἦν.