Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

ἀλλὰ σοὶ χρηστῷ τε ἔξεστιν εἶναι καὶ μὴ φενακίζεσθαι μηδὲ προδοῦναι σαυτόν τε κἀμὲ καὶ τὰ ἀρέ- σκοντα τῷ κειμένῳ. πρὸς δὲ τοῦτο πολλαί τε ὁδοὶ καὶ παρατη- ρεῖν δεήσει μὴ γενέσθαι γράμματα αὐτῷ βασιλέως ἰσχυρότερα νόμων.

ρις΄.

[*](W 116)

τῷ αὐτῷ. (359/60)

Ἔστιν ἐν τοῖς στρατευομένοις ἀδελφὸς Ἡσυχίου, τὸν δὲ Ἡσύχιον τουτονὶ φίλον ἡμῖν οὐκ ὀλίγα ποιεῖ. διόπερ αὐτῷ καὶ χάριν αἰτεῖν καὶ λαμβάνειν ὑπάρχει. καὶ παρὰ τὴν μη- τέρα τὴν σὴν εἴσεισιν οὐχ ἧττον ἡ σὺ θαρρούντως.

καί ποτε παρεκαθήμην μὲν ἐγὼ καὶ διελεγόμην αὐτῇ, ὁ δὲ ἐδεῖτο [*](15 Vii α', (??)ζ'. Va β', κ'. Vo β', κ') [*](1 Plat. Gorg. p. 459 C 9 sq. Arist. av. 1329 16 Sievers 79 not. 52 Seeck 281. 363. Silomon 35 17 Seeck 174) [*](1 ῥᾳστώνη libri Wolf | εὐπόρησε ex εὐπορῆσαι corr V ρῆσαι Vi | ἐστιν libri Wolf 2 καρδαίναι Va sed ι(1) 4 et 5 αὐτοῦ libri Wolf 5 καταδεδυκυίας scripsi e V sed υ(1) corr m5, Vi, ut coni Wolf καταδεδυίας Va sed ωκ post δ(2) inser m4 κατεδηδοκυίας Vo sed ο ex ω corr m3 et ε supra η et υ supra ο m4 καταδηδοκυίας Wolf 7 δὲ post ἔπειτα Wolf delevi cum Re 9 „posset quoque legi κατατείνει“ Re 10 καθ- ημέραν Vo | τε scripsi ut coni Re γε libri Wolf 11 μὴ Vi 12 τοῦτο scripsi ut coni Boivin τούτῳ libri Wolf 17 Ἡσυχίου scripsi ἡσυχίῳ libri Wolf)

118
γράμματα σοὶ παρ’ ἐκείνης ἐλθεῖν ἐπ’ ὠφελείᾳ τοῦ ἀδελφοῦ. τῆς δὲ εἰπούσης οὔπω σοι μετὰ τὰς συμφορὰς ἐπεσταλκέναι μηδὲ ἤδη δύνασθαι τοῦτο ποιεῖν ὁ μὲν ἠθύμησεν, ἡ δὲ ἰω- μένη τὴν λύπην κελεύει μοι γράψαι σοι, τοῦ χάριν οὐ γέ- γράφεν αὐτή, νομίζουσα τὸ μαθεῖν σε τῆς σιγῆς τὴν αἰτίαν ἴσον δυνήσεσθαι γράμμασι.

προθυμήθητι δὴ τὸν ἄνθρω- πον εὖ ποιεῖν· ὡς ἔστι γε βουληθέντι δύναμις.

[*](W 117)

ριζ΄.

Δομνίνῳ. (359/60)

Ἔδοξε Παιονίῳ καὶ νόμους προσλαβεῖν ἐγὼ δὲ οὔτε ἐκώλυσα παρ’ οὐ τε ἔστι τοὺς νόμους λαβεῖν ἔδειξα. καὶ γὰρ ἴδει με μισθὸν αὐτῷ τῆς ἐπιεικείας δοῦναι, δι’ ἣν ἐλύπησε μὲν οὔτε μικρὸν οὔτε μεῖζον ἐμέ, πολλὰ δὲ εὔφρανε κοὶ μικρὰ καὶ μείζω.

νομίζω δὲ καὶ τούτῳ τετιμῆσθαι τῷ κοινωνή- σαντά μοι τῆς γνώμης εἶτα ἀπαίρειν· ὡς οἴ γε λαθεῖν ἐπι- χειρήσαντες ἠσέβουν ἐν τῷ φοβηθῆναι κώλυμα παρ’ ἡμῶν, εἰ προείποιεν, ἀλλ’ οὗτός γε ἄξιος εἶναι βουλόμενος τοῦ τε πα- τρὸς καὶ τοῦ πάππου φύσιν τε τὴν ἡμετέραν ἐπιγνοὺς ἐξέφηνέ τε ποιήσει καὶ κεκόσμηται τοῖς γράμμασι.

δεῖ δὲ σὲ οὐ μαθητὴν μόνον, ἀλλὰ καὶ φίλον νομίσαι τὸν νεανίσκον καὶ τοῦτο δεῖξαι τοῖς ἀμφὶ σὲ πᾶσιν, ὅτι ἔστι τι παρὰ σοῦ Παιο- νίω πλέον.

[*](8 Vii α', (??)η'. Va β', κα'. Vo β', κα')[*](2 Seeck 363 9 Seeck 123. 363. Silomon 35)[*](4 μοι reposui e libris με Wolf 5 αὕτη V Vo 6 ἶσον Va γο Wolf | γράμμασι reposui e libris γράμματι Wolf 7 ἔπι sed π corr m3 9 Δομνίνῳ om V 10 παιονίνῳ VaVo Παια- νίῳ coni Re num Παιωνίῳ? cf. ep. 1080 11 ἔδειξα V sed ει ex ο corr m4 14 κοινώσαντα Vo 15 τῆς γνώμης scripsi e V τὴν γνώμην Va Vo Wolf 19 δέ σε libri Wolf 21 ἐστί τι libri Wolf | num σοὶ? | παιονίνω VaVo)
119

ριη΄.

[*](W 118)

Εὐχρωστίῳ. (357)

Βοηθοῦ τοῦδε παῖς, ὄνομα καὶ αὐτῷ Βοηθός, τῶν τε ἡμετέρων ἐπιμελεῖται πραγμάτων καὶ τοῦ πατρὸς δι’ ἡμῶν ἑτοί- μως ὅ τι ἂν ἔχωμεν ὠφελούντων, αἰσχυνοίμην γὰρ ἄν, μᾶλλον ἐκεῖνος ἔσται τοῖς ἐμοῖς χρήσιμος ἢ ἐγὼ τοῖς ἐκείνου κἂν ἄλ- λος ἐμὴν χάριν συλλάβῃ τῷ γέροντι.

νῦν τοίνυν δεῖται μὲν τῆς ἐμῆς χειρὸς οὑτοσί, μᾶλλον δὲ φωνῆς. πιστεύει γὰρ γράμμα κομίσας ἐμὸν οὐ περιοφθήσεσθαι, καὶ ἴσως γε εἰκότως. οὐ γὰρ πολλοὶ παρὰ σοὶ πρὸ ἡμῶν.

ἃ μὲν οὖν ἀδικεῖται καὶ ὑπὸ τίνος, αὐτὸς διηγήσεται, σὺ δ’ εἴτ’ ἐκ διαί- της εἴτ᾿ ἐκ δικαστηρίου δεήσειε, δεῖξον, ὡς οὐδὲν ἔλαττον Φοινίκη τοῦ Φοίνικος ἕξει Βοηθός. ἐκ δὲ τῶν αὐτῶν ἐμοί τε χαριῇ καὶ Ζηνοβίου μεμνῆσθαι δόξεις, ᾧ συγγενὴς οὗτος.