Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

ἐλθόντος δὲ αὐτοῦ εἰς τὸ ὕδωρ, κατελθεῖν εἰς αὐτὸν ὡς περι- στερὰν τὸν ἀναβαίνοντα ἄνω καὶ πληρώσαντα τὸν δωδέκατον ἀριθμόν, ἐν ᾦ ὑπάρχει τὸ σπέρμα τούτων τῶν συγκατασπαρέντων αὐτῷ καὶ συγκαταβάντων καὶ συναναβάντων.

ταύτην δὲ τὴν δύναμιν τὴν καταβᾶσαν εἰς αὐτὸν <σπέρμα> φησὶν εἶναι τοῦ πληρώματος, ἔχον ἑαυτῷ καὶ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸν τήν τε διὰ τούτων γινωσκομένην ἀνονόμαστον δύναμιν τῆς Σιγῆς καὶ τοὺς ἅπαντας αἰῶνας.

καὶ [*](5 S. zu S. 182, 9 — 7 — 9 Iren. Ι 15, 3 S. 149 Η. ἀπὸ τετράδος γὰρ προῆλθον οἱ Αἰῶνες. ἦν δὲ ἐν τῇ τετράδι Ἄνθρωπος καὶ Ἐκκλησία, Λόγος καὶ Ζωή. ἀπὸ τούτων οὖν δυνάμεις, φησίν, ἀπορρυεῖσαι ἐγενεσιούργησαν Ἰησοῦν — 9 — S. 184, 10 örtlich aus Iren. Ι 15, 3 — —11 vgl. Luk. 1, 26 — 38 — 13—15 vgl. S. 179, 5. 6) [*](1 f ὀγδοήκοντα ὀκτώ. ἔχεις σαφῶς καὶ τὴν ὑπερουράνιον τοῦ Ἰησοῦ κατ αὐτοὺς γένεσιν. διὸ καὶ τὸν ἀλφάβητον Α et Β lat.) τῶν Ἑλλήνων ἔχειν Iren. 1 τὸν Dind. (s. Iren, und zu Ζ. 4): τὸ Ρ 2 τὸν Ἑ. ἔχειν We. s. Iren.: τὸ ἑλλ. ἔχει Ρ † καὶ δεκάδας ὀκτώ Iren. Miller 4 ἐπιδεικνύοντα Ρ (Iren.): ἐπιδεικνύον ö., s. zu Ζ. 1 Ἰησοῦν] † τὸν Iren. ἐκ] † τῶν Epiph. συνεστῶτα τῶν Iren. Gö.: τῶν συνεστότων (so) Ρ 5 † καὶ ω Iren. Gö. 5f πάντων] † αὐτοῦ Iren. 8 ἀπορυεῖσα δεδημιουργικέναι Ρ 9 τὸν τόπον Iren. Gö.: τοῦτον Ρ τοῦ λόγου ἀναπεπληρωκέναι τὸν τόπον Epiph. 11 τὸν δὲ τῆς ἐκκλησίας τόπον ἡ παρθένος ἐπέδειξεν Iren. οὕτως) † τε Iren. 12 αὐτῷ Iren. ö.: αὐτῶν Ρ 12 f ἄνθρωπος] † ὃν ὁ πατὴρ τῶν ὅλων διελθόντα διὰ μήτρας ἐξελέξατο διὰ Λόγου εἰς ἐπίγνωσιν αὐτοῦ Iren. 14 τὸν ἀναδραμόντα Iren., τὸν ἀναβάντα? ö. πληρῶσαι Cruice (Iren, lat.?) 15 συσπαρέντων Iren. 16 αὐτὴν δὲ Iren. 17 κατελθοῦσαν (quae descendit) σπέρμα φησὶν ’en. † σπέρμα Iren. Gö. πληρώματος Ρ: πατρὸς Iren.)

εἶναι οὖν τὸν Ἰησοῦν ὄνομα μὲν τοῦ ἐκ τῆς οἰκονομίας ἀνθρώπου λέγει, τεθεῖσθαι δὲ <εἰς> ἐξομοίωσιν καὶ μόρφωσιν τοῦ μέλλοντος εἰς αὐτὸν κατέρχεσθαι Ἀνθρώπου, ὃν χωρήσαντα ἐσχηκέναι αὐτόν, αὐτόν τε εἶναι τὸν Ἀνθρωπον, αὐτὸν τὸν Λόγον, αὐτὸν τὸν Πατέρα κοὶ <τὸν> καὶ τὴν Σιγὴν καὶ τὴν Ἀλήθειαν καὶ Ἐκκλησίαν καὶ Ζωήν.

Ταῦτα μὲν οὐν πρόδηλα εἶναι πᾶσιν ἐλπίζω τοῖς ὑγιαίνοντα νοῦν κεκτημένοις ὄντα ἄκυρα καὶ μακρὰν τῆς κατὰ θεοσέβειαν γνώσεως, ὄντα μέρη ἀστρολογικῆς λογικῆς ἐφευρέσεως καὶ ἀριθμητικῆς Πυθαγορείου, καθὼς οἱ φιλομαθεῖς εἴσεσθε, ἐν τοῖς προμεριμνηθεῖσιν ἡμῖν ἐκκειμένων τούτων τῶν δογμάτων.

ἵνα δὲ σαφέστερον τούτους ἐπιδείξωμεν οὐ Χριστοῦ μαθητάς, ἀλλὰ Πυθαγόρου καὶ τῶν περὶ τὰ μετέωρα τῶν ἄστρων ἀπ(ει)λημμένων, ὅσα ἐπιτομῇ δυνατόν ἐστιν ἐκθήσομαι. λέγουσι γὰρ ταῦτα· ἐκ μονάδος καὶ δυάδος τὰ ὅλα συνεστάναι, καὶ ἀπὸ μὲν] μονάδος ἕως τῶν τεσσάρων ἀριθμοῦντες, οὕτως γεννῶσι τὴν δεκάδα.

πάλιν δ’ αὖ δυὰς προελθοῦσα ἕως τοῦ ἐπισή- [*](2f Mark. 14, 62 mit Par.? — 3 Mark. 1, 10 — 6 f vgl. Gen. 1, 26 — 14 f 2 (IV 43) IV 51 — — S. 185, 6 πεπλανῆσθαι aus Iren. 1 16, 1 S. 157f, folgt das z S. 185, 6 Citierte) [*](1 τοῦτο Epiph. (hunc esse spirituni lat.) Gö.: τοῦτον Ρ 1 f πνεῦμα τὸ διὰ τοῦ <+ στόματος τοῦ lat.> Ἰησοῦ τὸ ὁμολ. Iren. 1 λαλῆσαν Epiph., locutus est Iren, lat.): ἔφασαν Ρ 2 υἱοῦ] Ἰησοῦ? ö. (Iren.) ἑαυτὸ We.: ἑαυτὸν Ρ Epiph. φανερώσαν so Ρ: φανερώσαντα Epiph. 3 κατελθὸν μὲν εἰς τὸν Ἰησοῦν, ἡνῶσθαι δ’ αὐτῷ Epiph., descenclens quidem in lesum unitus est lat. † καὶ Iren. Gö. 4 φησίν Iren. † τῆς Epiph. ö. ἐκ hat P) 5 Ἰησοῦν1 Ρ Iren, lat.: > Epiph. Gö. 6 † εἰς Iren. We. S Iren, lat.: τὸν Epiph. χωρίσαντα Ρ 8 f χωρήσαντα ἐσχηκέναι δὲ] αὐτόν τε τὸν Ἄνθρωπον Epiph., capientem habere et ipsum Hominem Iren. lat. 8 εἶναι > 9 αὐτόν1 ] † τε Iren. λόγον καὶ τὸν Iren. † τὸν Epiph. Miller 14 προμεριμνησθεῖσιν Ρ 16 οὐ Χριστοῦ Miller: οὐχὶ Ρ 17 ἄστρων] ἀριθμῶν Cruice ἀπειλημμένων Croice: ἀπ . . λημένων Ρ, ἀπησχολημένων We. ὅσα <ἐν> We. Index ἐπιτὸ μὴ Ρ 18 ἐκ μονάδος καὶ δυάδος φάσκοντες τὸ ὅλα Iren. 19 μὲν > Iren. We. 20 δεκάδα] † μία γὰρ καὶ δύο καὶ τρεῖς καὶ τέσσαρες ἐπὶ τὸ αὐτὸ τᾶς δέκα Αἰώνων ἀπεκύησαν ἀριθμόν Iren. αὖ ἡ δυὰς ἀπ᾿ αὐτῆς προελθοῦσα Iren.)