Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

εὐθὺς γὰρ εὑρεθήσεται ἀργὴ ἡ κρίσις· εἰ γὰρ ἡ ψυχὴ μονωτάτη εὑρεθήσεται, ἀντιλέξειεν κρινομένη ὃτι οὐκ ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ αἴτιον τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ ἀπ᾿ ἐκείνου τοῦ φθαρτοῦ καὶ γηίνου σώματος τὸ πορνεύειν τὸ μοιχεύειν τὸ ἀσελγαίνειν· ἐξότε γὰρ ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπέστη, οὐδέν μοι τού- των πέπρακται, καὶ ἔσται εὐαπολόγητος καὶ παραλύουσα τὴν τοῦ θεοῦ κρίσιν.

εἰ δὲ καὶ τὸ σῶμα καθ᾿ ἑαυτὸ ἀγάγοι ὁ θεός — δύναται γάρ, ὡς καὶ ἄνω μοι διὰ τοῦ Ιεζεκιὴλ δεδήλωται· εἰ καὶ διὰ παραβολῆς τὸ ἔργον γεγένηται, ἀλλὰ τὸ εἶδος εἰς ἀλληγορίαν τῆς τότε παραβολευθείσης ἀληθείας ἐτελειώθη, ὡς συνήχθη ὀστέον πρὸς ὀστέον καὶ ἁρμονία πρὸς ἁρμονίαν, καὶ ξηρῶν ὄντων τῶν ὀστέων καὶ οὺδέπω ψυχῆς οὐδὲ πνεύματος τοῦ κινοῦντος ἐν αὐτοῖς ὄντος, καὶ] εὐθὺς τὰ σώματα συνήχθη καὶ κατὰ τὸν τοῦ προφήτου λόγον ἐστερεώθη.

ρεώθη. καὶ εἰ θέλει ὁ θεός, δυνατός ἐστι τοῦτο ποιῆσαι ἄνευ ψυχῆς παρεῖναί τε καὶ κινεῖσθαι, ὡς καὶ τὸ τοῦ Ἄβελ αἱμα σῶμα ὃν [*](6f vgl. Hebr. 11, 37 — 7 vgl. Matth. 3, 4 — 10 vgl. Hebr. 6, 10 — 12ff vgl. Ancoratus c. 87, 3ff; I 108, 4ff Panarion haer. 42, 5, 7; II 101, 4ff — 19ff vgl. Ezech. 4ff; dazu Ancoratus c. 88, 1ff; 108, 20ff c. 99, 5; 1 120, 11|ff — 25 ff vgl. Gen. 4, 10; dazu Ancoratus c. 94, 4; 1 115, 20 Panarion haer. 9, 3, 1; I 199, 15) [*](M U 1 <ὄντα> * | δὴ] γε U 2 ἀποκαταστήσειεν U 3 κρίνοι M 4 ψυχῆς + <μόνον>? * 4f βασιλείας οὐρανῶν U 5 ὧν *] ὃ MU 6f καὶ μὴ — μασι < U 8 ὑποπιάσωμεν M 9 ἐν1] τῆ U | δ’ U | ψυχῇ < U 9f πολι- τεία M 10 vor ἐν άγνειᾳ + ἤ M 11 vor ἀποστερεῖν + <τοῦ>? 12 ψυχὴν M 13 εὑρίσκεται M 18 ό < M 19 f διὰ παραβολὴν U 20 f τῆς τότε — ἀληθείας] τοῖς γε παραβουλευθεῖσι τῆς ἀληθείας M 21 παραβολευθείσης] lies προφητευθείσης? * 23 ὄντος < Μ | καὶ] * 25 ό < U | τοῦτο] τοῦ U)

520
μετὰ θάνατον ἐφθέγγετο καὶ οὐ ψυχή· οὐ γὰρ ψυχή ἐστι τὸ αἷμα, ἀλλὰ σῶμά ἐστι τὸ φαινόμενον.

ἀλλ’ οὐ δυνήσεται σῶμα ἄνευ ψυχῆς κριθῆναι. άντιλέξειε γὰρ καὶ αὐτό, λέγον ὃτι οὐκ ἐγὼ ἣμαρτον, ἀλλὰ ἡ ψυχή· μή, ἐξότε ἀπεκρίθη ἀπ᾿ ἐμοῦ, μὴ ἐμοίχευσα, μὴ ἐπόρνευσα, μὴ εἰδωλολάτρησα; καὶ ἔσται ἀντιλέγον τὸ σῶμα τῇ τοῦ θεοῦ δικαιοκρισίᾳ καὶ εὐλόγως ἀντιλέγον.