Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
ἄρα γὰρ οὐ θέλεων εἰδωλολατρεῖν ἀλλὰ θεολαττεῖν, ὃ μὲν ἤθελε θεολατρεῖν οὖκ ἠδύνατο, ὂ δὲ μὴ ἤθελεν εἰδωλολατρεῖν ἠδύνατο, ἢ σωφρονεῖν μὲν ὂ ἤθελεν οὐκ ἐποίει, ἀκολασταίνειν δὲ ὃ ἤχθετο ἐποίει;
καὶ συλλάηδην κραιπαλᾶν, ἀλλὰ ἀσωτεύεσθαι καὶ θυμοῦσθαι, ἀδικεῖν καὶ τὰ ἄλλα ὅσα πονηρίας ἔργα, ἂ μὴ ἤθελε μὲν ἐπο΄λιει, ὂ δὲ ἤθελε, δικαιοσύνην καὶ οσιότητα, οὐκ ἐποίει;
καὶ μὴν αὐτὸς ἐν ταῖς ἐκκλησίαις προτροπάδην ἐξεγείρων πάντας τας τὸ μὴ ἀνομεῖν οὐ μόνον τοῦς ποιοπυντας καὶ ἐπιτηδεύοντας τὰ ἄτοπα ὀλέθρῳ τηρεῖσθαι καὶ ὀργῇ παρεγγυᾷ, ἀλλὰ καὶ τοῦς συνευδοκοῦντας αὐτοῖς εἰς ταῦτα, ἀμιγὲς άμαρτίας ἐν ήμῖν τὸ δίκαιον ἀσκεῖσθαι διαμιλλώμμενος. πᾶν γὰρ ἁμάρτημα καὶ ἐπιτήδευμα τὸ συμπέρασμα κτᾶται διὰ τῆς σαρκός.
πολλάκις τοῦν ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς ἀναφανδὸν αὐτὰ δὴ ταῦτα διδάσκων ἠμᾶς ὑπεκτρέπεσθαι καὶ μισῖν φησί »μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι ο//υτε μοιχοὶ μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε κλέπται οὔτε πλεονέκται οὔτε μέθυσοι οὐ λοίδοροι οὐχ ἅρπαγες [*](2f Röm. 7, 19 — 15 vgl. öm. 1. 32 — 19—S. 493, 1 I Kor. 6, 9f) [*](M U S Phot.) [*](1 πράσσομεν <U | ποιε~ν . . καὶ <Phot. | αὐτὸ hinter κατεργάζεσθαι Phot. | καὶ 3 <M 2 διὰ τὸ Phot.] διὰ τοῦτο M διὰ τοῦ U | ἀγαθὸν λελέχθαι Phot. | ἀλλὰ U 3 ἀξιώσωμεν U Phot. 4 μὲν hinter ἐμίσει Phot. | 2 Phot. | ἠβούλετο M U 5 ἐποίει δὲ] u. es tat S | καὶ τὸ ἀγαθὸν — ἐποίει δὲ <S 7 ἤθελεν λεποίει, ἀλλὰ Phot. – S. 493. 1 ἄρε γὰρ — καὶ τὸ κορυφαιότατον <Phot. 8 ἀλλὰ θεολατρεῖν <M 9 ἐδύνατο 1 M 10 ἐποίει (beidemaie)] konnte S | ἀκολασταίνειν <S 10 — 1 3 καὶ συλλήβδην — ἐποίει] so auch bei dem Andern S 10 vor κραιπαλᾶν + καὶ M 11 καὶ 1 <M | ὅσα] τῆς U μὲν hinter ἐποίει U 13 προτροπάδην ἐξεγείρων <S 14 καὶ ἐπιτηδεύοντας <S 16 εἰς ταῦτα] εἰς αὐτὰς U <S 16 f ἀμιγὲς — διαμιλλώμενος <S 16 ἀμιγὲς ἀμαρτίας] ἀμιγαῖς ἁματρίαις M ἀμιγγὲς ἁμαρτίας U διαμιλλώμενον M 17 καὶ ἐπιτήδευμα <S 18 οὖν M | ἀναφανδὸν <S ταῦτα <M | ἡμᾶς <S | καὶ μισεῖν <S | φησί Μ 20 πόρνοι + βοᾶ M 20f οὔτε μοιχοὶ — οὐχ ἅρπαγες] noch alle Übeltäter S 21 οὐκ ἄρπαγες M)
καὶ τὸ κορυφαιότατον, εἰς τὸ πανταπασιν ἡμᾶς ἐκ παντὸς ἀποδρᾶναι καὶ ἀποτινάξασθαι τὸ ἁμαρτάνειν προοὕτως οὐ τὸ ποιεῖν ἂ μὴ ἤθελε καὶ πράττειν ὑπέθετο τὰ προειρημένα,