Panarion (Adversus Haereses)

καὶ ἄρχεται πρὸ τοῦ Ματθαίου· ὁ μὲν γὰρ Ματθαῖος ἐσήμανε τριακονταετῆ χρόνον ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὁ δὲ Μάρκος τὰ μετὰ τὰ τριάκοντα ἔτη ἔτατεν, τὴν ἐν τῷ Ἰορδάνῃ γενομένην ἐν ἀληθείᾳ πραγματείαν, ὅμοια τῷ Ματθαίῳ καὶ τῷ Λουκᾷ.

ὁ δὲ ματθαῖος ἀπὸ τριακονταετοῦς χρόνου πρὸ τῆς ἐν τῷ Ἰορδάνῃ καὶ τοῦ βαπτίσματος πραγματείας τὸ διήγημα ἐποιεῖτο· Λουκὰς δὲ πρὸ τοῦ χρόνου τοῦ συλληφθῆναι τὸν σωτῆρα ἐν γαστρὶ ἀπὸ ἕξ μηνῶν τὸν χρόνον ἐδήλου, καὶ ἐννέα μηνῶν πάλιν καὶ ὀλίγων ἡμερῶν τῆς συλλήψεως τοῦ κυρίου, ὡς εἶναι τὸν πάντα χρόνον τριάκοντα ἕν ἔτος και ἐπέκεινα.

διηγεῖται δὲ καὶ τὴν τῶν ποιμένων διὰ [τὴν] τῶν εὐαγγελισαμένων ἀγγέλων θεοπτίαν, καὶ ὡς ἐγεννήθη ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐσπαργανώθη ἐν φάτνῃ καὶ τῇ ὀγδόῃ περιετμήθη, καὶ ὡς ἐν τεσσαράκοντα ἡμέραις κατὰ τὸν νόμον προσφορὰν ὑπὲρ αὐτοῦ ἐπετέ- [*](3 vgl. Luk. 1,2 – 6 Luk. 1,1 – 8 Luck. 1, 3f – 10f vgl. Origenes m Luc. hom. 1; V 90 Lommatzsch – 14 Luk. 1, 5 – 22f vgl. Luk. 1, 26 – 26 f vgl. Luk. 2,8 – 27 f vgl. Luk. 2, 4. 7. 21 – 28 vgl. Luk. 2, 22 ff) [*](M U) [*](1 ἐπιλαβέσθαι Μ |δὲ * 2 ἡγήσεται Μ U 3 ἐπὶ τὰ ἄνω ἀναφέρει τὸ ἔργον *, vgl. S. 261,[29 u. 262, 18] ἐπὶ τὰ ἄνω ἀναφέρετον ἐργάζεται Μ ἔπειτα ἀνωφερῆ τὸν λόγον ἐργάζεται U 11 ἵνα ἐπιγνῷς * 14 τὴν ἀκρίβειαν. εἶτά φησιν *] εἶτα τὴν ἀκρίβειάν φησιν Μ U 15 τοῦ ἀρχιερέως ἱερεύς] ἀρχιερεὺς Μ 17 πρὸ] ἀπὸ Μ 18 ἀπ᾿ άρχῆς] ὑπάρχειν U | τὰ * 19 προσφόρια U)

8. ὅθεν καὶ τινες ἄλλοι ἐξ Ἑλλήνων φιλοσόφων, φημὶ δὲ Πορφύριος καὶ Κέλσος καὶ φιλοσαββάτιος, ὁ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὁρμώμενος δεινὸς καὶ ἀπατεὼν ὄφις, [εἰς] τὴν κατὰ τῆς εὐαγγελικῆς πραγματείας διεξιόντες ἀνατροπὴν τῶν ἀγίων εὐαγγελιστῶν κατηγοροῦσι, ψυκικοὶ καὶ σαρκικοὶ ὑπάρχοντες, κατὰ σάρκα δὲ στρατευόμενοι καὶ θεῷ εὐαρεστῆσαι ἀδυνάτως ἔχοντες καὶ τὰ διὰ τοῦ πνεύματος <εἰρημένα>

μὴ νενοηκότες. ἕκαστος γὰρ <αὐτῶν> προσκόπτων τοῖς λόγοις τῆς ἀληθείας διὰ τὴν ἐν αὐτῷ τύφλωσιν τῆς ἀγνωσίας, εἰς τοῦτο ἐμπίπτοντες ἔλεγον· πῶς δύναται ἡ αὐτὴ ἡμέρα [εἶναι] τῆς ἐν Βηθλεὲμ γεννήσεως αὐτὴ καὶ περιτομὴν ἔχειν ὀκταήμερον καὶ διὰ τεσσαράκοντα ἡμερῶν τῆν ἐν Ἱ4εροσολύμοις ἄνοδον καὶ τὰ ἀπὸ Συμεῶνος καὶ Ἄννας εἰς αὐτὸν τετελεσμένα, ὁπότε ἐν τῇ

νυκκτὶ ᾖ ἐγεννήθη πέφηνεν αὐτῷ, φησίν, ἄγγελος, μετὰ τὴν τῶν μάγων ἔλευσιν τῶν ἐλθόντων προσκυνῆσαι αὐτῷ καὶ ἀνοιξάντων τὰς πήρας καὶ προσενεγκάντων, ὥς φησιν »ὤφθη αὐτῷ ἄγγελος λέγων· ἀναστὰς λάβε τὴν γυναῖκά σου καὶ τὸ παιδίον, καὶ πορεύου εἰς Αἴγυπτον, ὅτι ζητεῖ Ἡρῴδης τὴν ψυκὴν τοῦ παιδίου«.

εἰ τοίνυν ἐν αὐτῇ τῇ νυκτὶ ᾖ [*](1 vgl. Luk. 2, 25 – vgl. Luk. 2,36 – 2 vgl. Luk. 2. 39 –vgl.Luk. 2, 41 – 6 ff vgl. Harnack, Abh. Berl. Akad. 1916 s. 49f – zu Kἐλσος ωγλ. Οrigenes c. Cels. I 40; I 91, 5ff Kötschau I 48; s. 109, 15 ff; beachte auch in Joh. X 3; s. 172, 20ff Preuschen <διὰ τὸπ πολλοῦς> μὴ λυομέ3νης τπῆς διαφωνίας ἀφεῖσθαιο τῆς περῖὶ τῶν εὐαγγελίων πίστεως, ὡς οὐκ ἀληθῶν οὐδὲ θειοτέρῳ πνεύματι γεγραμμένων ἢ ἐπιτετευγμένως ἀπομνημονευθέντων. – Dden sonst unbekannten Φιλοσαββάτιος hat Epiph. whol der Christichen Streitszchrift Gegen Porphyrius entonommen, die e rim Folgenden benutzt – 10 vgl. II Kor. 10, 3 — 10 f vgl. Hebr. 11, 5f — 17f der gegner nimmt darnach an, daß die Magier in der Geburtsnacht selbst gekommen seien; auch Epiph. setzt die Ankunft der Magier auf denselben Tag wie die Geburt, jedoch genau 2 Jahre spräter vgl. S. 261, 2 ff u. 288, 6 — 20 Matth. 2, 13) [*](M U) [*](1 <αὐτὸν> * | ἐδέξατο Μ 2 ἐν ] ἐκ U 2 f καὶ ὡς—ἀνῄει <U 3 καθέτος Μ | ἀνείη Μ 4 τὰ <U | ἐπεξείργασται Μ 8 [εἰς ] * 9 ἁγίων <Μ 10f θεοῦ εὐαρέστησιν U 11 διὰ <U | <εἰρημένα>* 12 <αὐτῶν>* 13 ἐαυτῶ Μ 14 [εἶναι] * 14 f ἐμβηθλεὲμ U 15 vor αὐτὴ + ἡ Μ 16 τὴν < U 19f προσενεγκάντων + <τὰ δὼρα>?* 20 ὥς φησιν *] ὥς φασιν Μ ὡς λέγει φηςὶν U 21 τὸ παιδίον καὶ τὴν γυναῖκα σου U 22 αὐτῇ] ταύτη U | ἧ] ὀγδόη Μ)