Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
καὶ ἐὰν εὕρῃ πέτραν πληςίον ἢ ξύλον, ἀπὸ τοῦ ἐμπλήσαντος αὐτὸ θυμοῦ ῥοίζῳ μέν ἐφίσταται καὶ ὁρμᾷ κπαίει τὴν πέτραν· καὶ τὴν μὲν πέτραν οὐδὲν ἀδικεῖ ἀλλὰ οὔτε τὸ ξύλον οὔτε μὴν τὸν ἄνθρωπον, κἄν τε [*](3 Mark. 16. 19 (Luk. 24, 51) – 7 I Kor. 15, 53) [*](V M) [*](7 ἐν τούτω hinter φθαρτὸν getilgt V corr 13 ὑποδεικὺ///ς aus ὑποδεικνύων V corr ὑποδεικνύς Μ, lies ὑποδεικνύοντος? * 14 πάσης] περὶ? * 16 ζωπύρου /// 1 Buchstabe wegradiert V corr 18 † ἀπαράλλακτον] lies wohl ἀσύστατον *21 βραχύν V M | περιωδνίαν, ω aus o V corr 23 κα///λιὰν, λ ausradiert V corr 28 αὐτὸ *] αὐτὸν VM)
οὐκὲν δὲ ἀδικεῖ μάλιστα τὴν πέτραν, ἀλλὰ τὸ μὲν κέντρον ἀπόλλυσι καὶ οὕτω φθείρεται, ἡ δὲ πέτρα οὐδὲν ἀδικη θήσεται ὑπὸ τοῦ τοιούτου.
οὕτω καὶ αὕτη ἡ σφηκιώδης ζωπύρου δίκην μικρὰν ἔχουσα τὴν περιωδυνίαν ἀνατραπήσεται, τῇ πέτρᾳ συντυχοῦσα τουτέστιν τῇ ἀληθείᾳ καὶ τὸ κέντρον ἀπολέσασα.