Panarion (Adversus Haereses)

φέρει δὲ δῆθεν, ἵνα τὴν ἑαυτοῦ χλεύην ἀνασώσῃ, εἰς παράστασιν αὐτοῦ ὅτι [τὸ] μετὰ τὸ [*](1f vgl. Tertullian de praescr. 41 Inprimis, quis catechumenus quis fidelis, incertum est; pariter adeunt, pariter audiunt, pariter orant Hieronymus zu Gal. VI 6; Migne 26, 429 B Marcion hunc locum ita interpretatus est, ut putaret fideles et catechumenos simul orare debere et magistrum communicare in oratione discipulis — zum Abendmahl mit Wasser vgl. haer. 30, 16, 1 ; I 353. 11 ff; beachte auch das Schweigen Tertullians über etwaigen Weingebrauch adv. Marc. I 14; S. 308, 19 ff Kroymann — 3 vgl. Tertullian adv. Marc. IV 12 — 4f vgl. Gen. 2, 2 — 7 — 9 vgl. Irenaeus adv. haer.I 27, 3; I 218 Harvey safufem autem solum animarum esse futuram, earum quae eius doctrinam didicissent; corpus autem videlicet quoniam a terra sit sumptum, impossibile esse pari icipare salutem Hippolyt refut. X19, 3; S. 280, 10 f Tertullian adv. Marc. V 10. 15 de resurr. carn. 2 Adamantius de recta in deum fide 7; S. 70, 10 van de Sande Bakhuyzen Eznik, Wider die Sekten IV 16; S. 204, 1003 Schmid — 9ff vgl. Eznik, Wider die Sekten IV 16; S. 204, 1004f (aus Epiphanius) die Taufe erteilt er nicht nur emmal, sondern dreimal nach dem Sündigen) [*](V) [*](M 3—7 Nicephorus adv. Epiph. XXHI 94; Pitra spie. Solesm. IV 364, 32ff) [*](3 νηστεύειν Νiceph.] νηστεύει V M | διὰ τοιαύτας αἰτίας Niceph. | φάσκει durchgestrichen V corr < M 4 ἡ < Νiceph. 5 ἀναπαυσαμένου + ἀπὸ τῶν ἔργων Niceph. 6 νηστεύσωμεν, ω aus o V corr νηστεύομεν Niceph. | καθῆκον] βούλημα Niceph. 7 ἐργασώμεθα Niceph. 16 μεγάλω auf Rasur V corr 18 lies βαπτισμάτων?* 21 [τὸ]*)

ὅτι, φησί, βαπτισθεὶς ὁ κύριος ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου ἔλεγε τοῖς μαθηταῖς· »βάπτισμα ἔχω βαπτισθῆναι, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη τετέλεκα αὐτο;« καὶ πάλιν »ποτήριον ἔχω πιεῖν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη πληρώσω αὐτό;« καὶ οὕτω τὸ διδόναι πλείω βαπτίσματα ἐδογμάτισεν.

4. Οὐ μόνον δὲ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ τὸν νόμον ἀποβάλλει καὶ πάντας προφήτας, λέγων ἐκ τοῦ ἄρχοντος τοῦ τὸν κόσμον πεποιηκότος τοὺς τοιούτους πεπροφητευκέναι.

Χριστὸν δὲ λέγει ἄνωθεν ἀπὸ τοῦ ἀοράτου καὶ ἀκατονομάστου πατρὸς καταβεβηκέναι ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ψυχῶν καὶ ἐπὶ ἐλέγχῳ τοῦ θεοῦ τῶν Ἰουδαίων καὶ νόμου καὶ προφητῶν καὶ τῶν τοιούτων.

καὶ ἄχρι Ἅιδου καταβεβηκέναι τὸν κύριον, ἳνα σώσῃ τοὺς περὶ Κάϊν καὶ Κορὲ καὶ Δαθὰν καὶ Ἀβειρών, Ἠσαῦ τε καὶ πάντα τὰ ἔθνη τὰ μὴ ἐγνωκότα τὸν θεὸν τῶν Ἰουδαίων·

τοὺς δὲ περὶ Ἄβελ καὶ Ἐνὼχ καὶ Νῶε καὶ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ [*](4 Luk. 12, 50 (Mark. 10, 38) — 5 vgl. Mark. 10, 38 Matth. 20, 22 — 810 Ps. Tertullian adv. omn. haer. 6 (von Cerdon) hlc prophetias et legem repudiat Tertullian adv. Marc. I 19; S. 314, 22 Kroymann separatio legis et evangelii proprium et princlpale opus est Marcionis IV 34; S. 538,5 Kroymann immo, inquit, nostri dei monela de caelo non Moysen et prophetas iussit audiri, sed Christum — 10—13 vgl. Irenaeus adv. haer. I 27, 2; I 216f Harvey Jesum autem ab eo qui est super mundt fahricatorem deum, . . . in hominis forma manifestatum . . . dissolventem prophetas et ’iem et omnia opera eius dei qui mundum fecit — 13 ff vgl. Irenaeus adv. haer. I 27, 3; I 218f Harvey Cain et eos qui similes sunt ei et Sodomitas et Aegyptios et similes eis et omnes omnino gentes, quae in omni permixtione malignitatis ambulaverunt, salvatas esse a domino, cum descendisset ad inferos et accurrissent ei, et in suum assumpsisse regnum; Abel autem et Enoch et Noe et reliquos iustos et eos qui sunt erga Abraham patriarchas cum omnibus prophetis et his qui placuencnt deo non participasse salutem qui in Marcione fuit serpens praeconavit. quoniam. enim sciebant, inquit, deum, suimi semper tentantem eos et tune tentare eum suspicati non accurrerunt ei neque crediderunt annuntiationi eius; et propterea remansisse animas ipsorum apud inferos dixit) [*](V M 1 ἐκαθερίσθη, α drüber Vcorr καὶ πάλιν — αὐτό < M 10 προπεφητευκέναι aus πεπροφητευκέναι V corr προφητευκέναι M 11 ἀκατο///νομάστου, ο aus ω V corr 12 ἐλέγχῳ Com.] ἐλέγχου VM 14 Ἀβηρὼ V Ἀβηρὼν M 16 Ἄβελ anstatt eines durchgestrichenen Κάϊν V corr)

δίδωσι καὶ ἐπιτροπὴν γυναιξὶ βάπτισμα διδόναι. παρ’ αὐτοῖς γὰρ πάντα χλεύης ἔμπλεα καὶ οὐδὲν ἕτερον, ὁπότε καὶ τὰ μυστήρια ἐνώπιον κατηχουμένων ἐπιτελεῖν τολμῶσιν.

μῶσιν. ἀνάστασιν δὲ ὡς εἶπον οὗτος λέγει οὐχὶ σωμάτων, ἀλλὰ ψυχῶν καὶ σωτηρίαν ταύταις ὁρίζεται, οὐχὶ τοῖς σώμασιν. καὶ μεταγγισμοὺς ὁμοίως τῶν ψυχῶν καὶ μετενσωματώσεις ἀπὸ σωμάτων εἰς σώματα φάσκει.