Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
διὸ καὶ τὸv Πατέρα ἐπιστάμενον τὸ ἀχώρητον αὐτοῦ δεδωκέναι τοῖς στοιχείοις, ἃ καὶ Αἰῶνας καλεῖ, ἑνὶ ἑκάστῳ αὐτῶν τὴν ἰδίαν ἐκφώνησιν ἐκβοᾶν, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἕνα τὸ ὅλον ἐκφωνεῖν.
Ταῦτα δὲ σαφηνίσασαν αὐτῷ τὴν Τετρακτὺν εἰπεῖν· θέλω δή σοι καὶ αὐτὴν ἐπιδεῖξαι τὴν Ἀλήθειαν. κατήγαγον γὰρ αὐτὸν ἐκ τῶν ὕπερθεν δωμάτων, ἵν᾿ ἐσίδῃς αὐτὴν γυμνὴν καὶ καταμάθῃς τὸ κάΜ αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ ἀκούσῆς αὐτῆς λαλούσης καὶ θαυμάσῃς τὸ φρόνιμον αὐτῆς.
ὅρα [*](Y M lat. ffipp.) [*](1 λέγει Hipp.] λέγειν V M dicit lat. 3 descemlit lat. κατῆλθε Hipp. | ὃ] Ausgg.] < lat. Hipp. 4 εἶναί φησι] aif esselsit. φησὶν εἶναι | τῶν ex his XXX lat. .5 δι᾿ ὧν Hipp.] δι’ οὗ V M per qiias lat. 6 αὖ] μὴ Hipp. 7 ὡς] ὥστε Hipp. | τῶν γραμμάτων] διὰ τῶν γραμμάτων γραφέντος Hipp. 8 μάθοις] μάθοι τις Hipp. 9 ἔχει ἐν ἑαυτῷ Hipp, habet in se lat. | αὐτό τε < Hipp. | τε] δὲ M 10 τὸ ε] τὸ εἶ V, vgl. S. 13, 2 | λάβδα M | ταῦτα πάλιν] αὐτὰ ταῦτα Hipp. 12 ἀεὶ, ἀ auf Rasur Vcorr < lat. 14 τὸ τὸν τόπον (1. πόντον) Hipp. | εἰ] εἰς M 15 ἄπειρον <οὕτ> Hipp. ὀρᾶται Hipp. 16 Ἡ Μάρκου — ἐδογμάτισε] ἡ Μάρκου φιλοπονία, μᾶλλον δὲ ματαιοπονία βούλεται συνιστᾶν Hipp. 20 εἰπεῖν] dedisse lat. | θέλω δή σοι Ausgg.] θεανδήσοι V M volo autem tibi lat. θέλω Γε σοι Hipp. 22 ἵνα ἴδῆς Hipp. | αὐτῆς τὸ κάλλος Hipp. 23 τὸ φρόνιμον] sapientiam lat. τὸ φρόνιμα Hipp. 23f ὅρα οὐν κεφαλὴν] vide quid igitur in capiit eins lat.)
καὶ καλεῖ τὸ στοιχεῖον τοῦτο Ἄνθρωπον· εἶναί τε πηγήν φησιν αὐτὸ παντὸς λόγου καὶ ἀρχὴν πάσης φωνῆς καὶ παντὸς ἀρρήτου ῥῆσιν καὶ τῆς σιωπωμένης Σιγῆς στόμα.
καὶ τοῦτο μὲν τὸ σῶμα αὐτῆς· σὺ δὲ μετάρσιον ἐγελθρας το > διανοίας νόημα τὸν αὐτογεννήτορα καὶ πατροδότορα λόγον ἀπὸ στομάτων Ἀληθείας ἄκους.
6. Ταῦτα δὲ ταύτης εἰπούσης, προσβλέψασαν αὐτῷ τὴν Ἀλήθειαν καὶ ἀνοίξασαν τὸ στόμα λαλῆσαι λόγον· τὸν δὲ λόγον ὄνομα γενέσθαι καὶ τὸ ὄνομα τοῦτο εἲναι, ὃ γινώσκομεν καὶ λαλοῦμεν, Χριστὸν Ἰησοῦν· ὃ καὶ ὀνομάσασαν αὐτὴν παραυτίκα σιωπῆσαι.
προσδοκῶντος δὲ τοῦ Μάρκου πλεῖόν τι μέλλειν αὐτὴν λέγειν, πάλιν ἡ Τετρακτὺς παρελθοῦσα εἰς τὸ μέσον φησίν·
ὡς εὐκαταφρόνητον ἡγήσω τὸν λόγον, ὃν ἀπὸ στομάτων τῆς Ἀληθείας ἤκουσας. οὐ τοῦθ᾿ ὕπερ οἶδας καὶ δοκεῖς > πάλαι, ἐστὶν ὄνομα· φωνὴν γὰρ μόνον ἔχεις αὐτοῦ, τὴν δὲ δύναμιν ἀγνοεῖς.
Ἰησοῦς μὲν τάρ ἐστιν ἐπίσημον ὄνομα ἓξ ἔχον γράμματα, ὑπὸ πάντων τῶν τῆς κλήσεως γινωσκόμενον· τὸ δὲ παρὰ τοῖς Αἰῶσι τοῦ Πληρώματος, πολυ- [*](V M lat. Hipp.) [*](1 κεφαλὴν + φησὶν Hipp. | vor τὸ α + primum lat. + τὸ πρῶτον Hipp. | τὸ α καὶ τὸ ω] Α et Ω lat. ἄλφα ω Hipp.; ebenso im Folgenden das καὶ zwischen den beiden Buchstaben bei Hipp, ausgelassen | ἅμα χερσὶν < Hip. 2 φράγμα | κοιλίαν Hipp.] νῶτον V Μ ventrem lat. | αἰδοῖα Hipp.] κοιλίαν V M ferenda lat. 4 τοῦτ᾿ Hipp. | μάγον] Μάρκον Hipp. 6 τε] autem lat. | αὐτὸ] eum lat. < Hipp. 8 μὲν < Hipp. 9 <τὸ τῆς> Hipp. | τὸν αὐτὸν τὸν γεννήτορα Hipp. | πατροδότορα] προπάτορα Hipp. 10 στομάτων] ore lat. 12 λαλῆσαι] locuta esHat. 13 εἶναι τοῦτο Hipp, esse hoc lat. 14 παραυτίκα Hipp.] παρ᾿ αὐτῆ καὶ V M statim lat. | σιωπῆσαι Hipp.] σιωπὴν V M taeuit lat. 15 πλεῖον αὐτὴν μέλλειν τι Hipp. | λέγειν] dieturam lat. 16 ὡς εὐκαταφρόνητον] οὕτως εὐήθη Hipp. | λόγον + τοῦτον Hipp. | ὃν am Rande nachgetragen Vcorr < Hipp. | στομάτων] ore lat. 17 τοῦτο Hipp. | <ἔχειν> lat. | πάλαι Hipp.] παλαιὸν V M olim lat. | ἐστὶν] τουτέστιν Hipp. 18 μόνον Hipp. | hinter αὐτοῦ ein τὴν αὐτοῦ getilgt Vcorr 19 μὲν γὰρ] autem lat. | ἓξ ἔχον Hipp.] ἓξ ὢν V ἐξ ὧν M sex habens lat. | τῶν < Hipp. 20 γινωσκόμενον] cognitum lat. ἐγκαλούμενα Hipp. | + πέντε Hipp.)
Ταῦτ᾿ οὖν τὰ παρ᾿ ὑμῖν εἰκοσιτέσσαρα γράμματα ἀπορροίας ὑπάρχειν γίνωσκε τῶν τριῶν δυνάμεων εἰκονικὰς τῶν περιεχουσῶν τὸν ὅλον τῶν ἄνω στοιχείων ἀριθμόν.
τὰ με) γὰρ ἄφωνα γράμματα ἐννέα νόμισον εἶναι τοῦ Πατρὸς καὶ τῆς Ἀληθείας διὰ τὸ ἀφώνους αὐτοὺς εἶναι τουτέστιν ἀρρήτους καὶ ἀνεκλαλήτους·
τὰ δὲ ἡμίφωνα, ὀκτὼ ὄντα, τοῦ Λόγου καὶ τῆς Ζωῆς, διὰ τὸ μέσα ὥσπερ ὑπάρχειν τῶν τε ἀφώνων καὶ τῶν φωνηέντων καὶ ἀναδέχεσθαι τῶν μὲν ὕπερθεν τὴν ἀπόρροιαν, τῶη δ᾿ ὐπ᾿ αὐτὰ τὴν ἀναφοράν·
τὰ δὲ φωνήεντα καὶ αὐτὰ ἑπτὰ ὄντα, τοῦ Ἀνθρώπου καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἐπεὶ διὰ τοῦ Ἀνθρώπου > φωνὴ προελοῦσα ἐμόρφωσε τὰ ὅλα. ὁ γὰρ ἦχος τῆς φωνῆς μορφὴν αὐτοῖς περιεποίησεν.
ἔστιν > μὲν Λόγος ἔχων καὶ ἡ Ζωὴ τὰ ὀκτώ, ὁ δὲ Ἄνθρωπος καὶ ἡ Ἐκκλησία τὰ ἑπτά, ὁ δὲ Πατὴρ καὶ ἡ Ἀλήθεια τὰ ἐννέα.
ἐπὶ Τε τοῦ ὑστερήσαντος λόγου ὁ ἀφεδρασθεὶς ἐν τῷ Πατρὶ κατῆλθεν, ἐκπεμφθεὶς ἐπὶ τὸν ἀφ’ οὗ ἐχωρίσθη ἐΠὶ διορθώσει τῶν πραχθέντων, ἵνα ἡ τῶν πληρωμάτων ἑνότης ἰσότητα ἔχουσα καρποφορῇ μίαν ἐν πᾶσι τὴν ἐκ πάντων δύναμιν.
καὶ οὕτως ὁ τῶν ἑπτὰ τὴν τῶν ὀκτὼ ἐκομίσατο δύναμιν καὶ ἐγένοντο οἱ > τόποι ὅμοιοι τοῖς ἀριθμοῖς, ὀγδοάδες ὄντες, οἵτινες τρὶς ἐφ᾿ ἑαυτοὺς ἐλθόντες τὸν τῶν εἰκοσιτεσσάρων ἀνέδειξαν ἀριθμόν.
τὰ μέντοι τρία στοιχεῖα, ἅ φησιν αὐτὸς τῶν τριῶν ἐν συζυγίᾳ δυνάμεων ὑπάρχειν, ἅ ἐστιν ἕξ, ἀφ’ ὧι ἀπερρύη τὰ εἰκοσιτέσσαρα στοιχεῖα, τετραπλασιασθέντα τῷ τῆς ἀρρήτου τετράδος λόγῳ τὸν αὐτὸν αὐτοῖς ἀριθμὸν ποιεῖ, ἅπερ φησὶν τοῦ [*](V M lat. Hipp.) [*](2 συγγενῶν + eiuw lat. | παρ’ αὐτῶν V 3 Ταῦτ᾿ οὖν] ταῦτα Hipp. | παρ’ ὑμῖν] apud nos lat. 3f γίνωσκε ὑπάρχειν Hipp. 4 εἰκονικὰς] καὶ εἰκόνας Hipp. | ἐμπεριεχουσῶν Hipp. | ὅλον τῶν] ὅρον καὶ τῶν Hipp. 5 γὰρ < M 7 vor ἀρρήτους + et lat. 8 μέσας Hipp. 9 Hipp. | ὕπερθε V | ἀπορίαν Hipp. | ὑπ’ αὐτὰ Hipp.] ὑπὲρ αὐτὴν V M quae subsint lat. 10 ὄντα] esse lat. 11 διὰ] καὶ Hipp. | <ἡ> 12 <οὖν> Hipp.] igitur lat. 13 μὲν < lat. | vor ἔχων + ὁ Hipp. + Ἡ Hipp. 14 ἐπὶ δὲ Hipp.] ἐπειδὴ V M ex . . . autem lat. 15 ἀφεδρασθεὶς ἐν τῷ] erat apud lat. | πεμφθεὶς V | ἐπὶ τὸν ἀφ’ οὗ] illue unde lat. 16 ἑνότης, ο auf Rasur Vcorr ἑνάτης 17 ἰσότητα ἔχουσα] ἐν τῷ ἀγαθῷ οὐσα Hipp. 18 ὁ τῶν ἑπτα] qui est numeri Septem lat. | τῶν ὀκτὼ] τῷ νοητῷ Hipp. 19 > Hipp.] tria lat. | τρὶς *] τρεῖς VMHipp. ter lat. | ἐφ᾿] ἀφ᾿ Hipp. 20 ἀνεδέξαντο Hipp. | vor τὰ + et lat. 21 ἅ φησιν Ausgg.] ἀφίησιν V M quae dicit lat. φησὶν Hipp. | αὐτῶν Hipp. | συ///ζυγία, ν ausradiert Vcorr | ἐστιν] fbunt lat. 22f τῶν . . . λόγων Hipp. 23 αὐτοῖς] < lat. τοῖς)