Panarion (Adversus Haereses)

ὧν στοιχείων τοῦ <ἐσχάτου> στοιχείου τὸ ὕστερον γράμμα φωνὴν προήκατο τὴν αὐτοῦ· οὗ <ὁ> ἦχος ἐξελθὼν κατ’ εἰκόνα τῶν στοιχείων στοιχεῖα ἴδια ἐγέννησεν· ἐξ ὧι τά τε ἐνταῦθα διακεκοσμῆσθαί φησι καὶ τὰ πρὸ τούτων γεγεννῆσθαι.

τὸ μέντοι γράμμα αὐτό, οὗ ὁ ἦχος ἦν συνεπακολουθῶν τῷ ἤχῳ κάτω, ὑπὸ τῆς συλλαβῆς τῆς ἑαυτοῦ [*](13 vgl. Matth. 18, 10 V M lat. Hipp.) [*](3 οὑπερ αὐτὸ] neque ipsum super lat. | αὐτὸ Hipp.] αὐτὸς VM ipsum lat. 4 ἀλλὰ — αὐτόν < Hipp. | † αὐτόν] eum lat.; alter Fehler für αὐτό * Hipp.] πολιορκεῖ V M πλεονεκτεῖν Epitome scire lat. | † αὐτὸς] ipse lat. αὐτὸς Hipp.; alter Fehler für αὐτὸ * | ὡς] ita lat. | ἐκφωνοῦντα V M Hipp.] quod lat.; ἐκφωνοῦντα ist als neutr. plur. zu verstehen, ebenso wie ἠχοῦντα Z. 7 6 ἡγεῖσθαι < lat. | ὀνομάζειν + αὐτὸν Hipp. | ὄντα Hipp. 7 ἠχ·οῦντα] sonantia vgl. Ζ. 5 8 ἐσχάτου Hipp.] ἑκάστου V Μ novissimi lat. | μονογλωσσήσαντα] singulariter enuntiata lat. 9 καὶ < Hipp. | γενέσθαι] futuram lat. 10 τὴν< Μ 11 ἧς] τῆς τε Hipp. | ἡπέθετο] tradidit Isit. 12 φθόγγους < 17f ἐμπεριεχόμενα νοεῖσθαι] contineri et intelligi lat. 18 ἔφη < Hipp. | > Hipp.] novisswii lat. | ὕστατον Hipp. 19 <ὁ> Hipp. 20 vor ἴδια καὶ ausradiert Vcorr 21 γεγεννῆσθαι *, vgl. S. 12,13] γεγενῆσθαι V M Hipp. generata lat. | αὐτὸ + τὸ ἦχος τῷ ἤχει V M (in den Text gedrungene Grammatikerbemerkung, ßt durch das ὁ ἦχος . . . τῷ ἤχῳ) 22 ἤχει V | κάτω Ausgg.] καὶ rcp V M ebenso Hipp, deoiswn lat.)

τὸ δὲ στοιχεῖον αὐτό, ἀφ᾿ οὗ τὸ γράμμα σὺν τῇ ἐκφωνήσει τῇ ἑαυτοῦ συγκατῆλθε κάτω, [5] γραμμάτων εἶναί φησι τριάκοντα καὶ ἓν ἕκαστον τῶν τριάκοντα γγαμμάτων ἐν ἑαυτῷ ἔχειν ἕτερα γράμματα, δι᾿ ὧν τὸ ὄνομα τοῦ γράμματος ὀνομάζεται·

καὶ αὖ πάλιν τὰ ἕτερα δι᾿ ἄλλων ὀνομάζεσθαι γραμμάτων καὶ τὰ ἄλλα δι᾿ ἄλλων, ὡς εἰς ἄπειρον ἐκπίπτειν τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων. οὕτω δ᾿ ἂν σαφέστερον μάθοις τὸ λεγόμενον·

Τὸ δέλτα στοιχεῖον γράμματα ἐν ἑαυτῷ ἔχει πέντε, αὐτό τε τὸ δέλτα καὶ τὸ ε καὶ τὸ λάμβδα καὶ τὸ ταῦ καὶ τὸ ἄλφα, καὶ ταῦτα πάλιν τὰ γράμματα δι᾿ ἄλλων γράφεται γραμμάτων καὶ τὰ ἄλλα δι᾿ ἄλλων,

εἰ οὖν ἡ πᾶσα ὑπόστασις τοῦ δέλτα εἰς ἄπειρον ἐκπίπτει, ἀεὶ ἄλλων ἄλλα γράμματα γεννώντων καὶ διαδεχομένων ἄλληλα, πόσῳ μᾶλλον ἐκείνου τοῦ στοιχείου μεῖζον εἶναι τὸ πέλαγος τῶν γραμμάτων;

καὶ εἰ τὸ ἓν γράμμα οὕτως ἄπειρον, ὅρα ὅλου τοῦ ὀνόματος τὸν βυθὸν τῶν γραμμάτων, ἐξ ὧν τὸν Προπάτορα ἡ Μάρκου Σιγὴ συνεστάναι ἐδογμάτισε.

διὸ καὶ τὸv Πατέρα ἐπιστάμενον τὸ ἀχώρητον αὐτοῦ δεδωκέναι τοῖς στοιχείοις, ἃ καὶ Αἰῶνας καλεῖ, ἑνὶ ἑκάστῳ αὐτῶν τὴν ἰδίαν ἐκφώνησιν ἐκβοᾶν, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἕνα τὸ ὅλον ἐκφωνεῖν.