Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
ἐπεὶ οὖν ἐκ τριῶν δυνάμεων ἥνται ὁ τῶν τριάκοντα ἀριθμός, τρὶς αὐτὸς γενόμενος τὰ ἐνενήκοντα ἐποίησε· τρίς γὰρ τριάκοντα ἐνενήκοντα. καὶ αὐτὴ δὲ ἡ τριὰς ἐφ᾿ ἑαυτῆς συντεθεῖσα ἐννέα ἐγέννησεν. οὕτως τε ἡ ὀγδοὰς τὸν τῶν ἐνενήκοντα ἐννέα παρ᾿ αὐτοῖς ἀπεκύησεν ἀριθμόν.
καὶ ἐπεὶ ὁ δωδέκατος Αἰὼν ἀποστὰς κατέλειψε τοὺς ἄνω ἕνδεκα, κατάλληλον λέγουσι τὸν τύπον τῶι γραμμάτων τῷ σχήματι τοῦ † λόγου κεῖσθαι ἑνδέκατον γὰρ τῶν γραμμάτων κεῖται τὸ λ, ὅ ἐστιν ἀριθμὸς τῶν τριάκοντα) καὶ κατ’ εἰκόνα κεῖσθαι τῆς ἄνω οἰκονομίας, ἐπειδὴ ἀπὸ τοῦ ἄλφα, χωρὶς τοῦ επισήμου, αὐτῶν τῶν γραμμάτων ὁ ἀριθμὸς ἕως τοῦ λ συντεθειμένος κατὰ τὴν παραύξησιν τῶν γραμμάτων σὺν αὐτῷ τῷ λ τὸν τῶν ἐνενήκοντα ἐννέα ποιεῖται ἀριθμόν.
ὅτι δὲ τὸ λ ἑνδέκατον ὂν τῇ τάξει ἐπὶ τὴν τοῦ ὁμοίου αὐτῷ κατῆλθεν ζήτησιν, ἵνα ἀναπληρώσῃ τὸν δωδέκατον ἀριθμόν, καὶ εὑρὸν † αὐτὸν ἐπληρώθη, φανερὸν εἶναι ἐξ αὐτοῦ τοῦ σχήματος τοῦ στοι- [*](V Μ lat. Hipp.) [*](1 ὑπεξαιρούμενος Hipp. | δὲ < Hipp. | τὸν ἐπίσημον Hipp. 1f καὶ — γραμμάτων < Hipp. 2 τὸν, ὸν auf Rasur Vcorr τὸν τῶν < —6 μέχρι γὰρ — αἰώνων < Hipp. 3 ε Ausg.] Θ V M Ε lat. 4 V M cum . . . appositum est lat. 5 ὀκτώ auf Rasur Vcorr 7 τριῶν] τριάκοντα V M tribus lat. τῶν τριῶν Hipp. | τρὶς < Hipp. 8 τρὶς γὰρ — < lat. 8f καὶ αὐτὴ δὲ — ἐγέννησεν < Hipp. 9 ἐφ᾿ τε < lat. Hipp. 10 παρ’ αὐτοῖς < lat. Hipp. | nach ἀριθμὸν hat einen ängeren Zusatz | καὶ ἐπεὶ] ἐπειδὴ δὲ Hipp. 11 ἀποστὰς < καταλείψας Hipp. | ἄνω < Hipp. | ἕνδεκα + καὶ ἀποστὰς κάτω ἐχώρησε κατάλληλον] consequenter lat. 11f κατάλληλον λέγουσι — κεῖσθαι] φάσκουσι κατάλληλον καὶ τοῦτο· ὁ γὰρ τύπος τῶν γραμμάτων διδάσκει Hipp. 12 τῷ σχήματι] in figura lat. | † λόγου] logi lat.; alter Fehler ür λ (Grabe) 13 κεῖται] esse lat. κεῖσθαι Hipp. 13f καὶ κατ’ — κεῖσθαι] κεῖσθαι αὐτὸ κατ’ εἰκόνα Hipp. 14: ἐπειδὴ, δὴ auf Rasur Vcorr 15 συντιθέμενος Μ | κατὰ < 16 τῶν2 < Hipp. 17 ἑνδέκατον ὂν τῇ τάξει] quae est undeclmo loco in lat. ἑνδεκάτῳ κείμενον τόπῳ Hipp. 18 αὐτῷ Hipp.; vgl. S. 26, 1] αὐτοῦ V M eonnn lat. 19 εὑρὼν Hipp. | † αὐτὸν (so auch Hipp.)] eum lat.; alter Fehler ür αὐτὸ (sc. τὸ ὅμοιον αὐτῷ) *)
τὸ γὰρ λ, ὥσπερ ἐπὶ τὴν τοῦ ὁμοίου αὐτῷ ζήτησιν παραγενόμενον καὶ εὑρὸν καὶ εἰς ἑαυτὸ ἁπάσαν † αὐτόν, τὴν τοῦ δωδεκάτου ἀνεπλήρωσεν χώραν, τοῦ M στοιχείους ἐκ δύο A συγκειμένου.
διὸ καὶ φεύγειν αὐτοὺς διὰ τῆς γνώσεως τὴν τῶν ἐνεγήκοντα ἐννέα χώραν, τουτέστιν τὸ Ὑστέρημα, τύπον ἀριστερᾶς χειρός, μεταδιώκειν δὲ τὸ ἔ, ὃ προστεθὲν τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα εἰς τὴν δεξιὰν αὐτοὺς χεῖρα μετέστησεν.
13. Σὺ μὲν ταῦτα διερχόμενος, ἀγαπητέ, εὖ οἶδα ὅτι γελάσεις πολλὰ * τὴν τοιαύτην αὐτῶν οἰησίσοφον μωρίαν. ἄξιοι δὲ πένθους οἱ τῆλικαύτην θεοσέβειαν καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἀΜῶς ἀρρήτου δυνάμεως καὶ τὰς τουσαύτας οἰκονομίας τοῦ θεοῦ διὰ τοῦ ἄλφα καἰ βῆτα καὶ δι᾿ ἀριθμῶν οὕτως ψυχρῶς καὶ βεβιασμένως διασύροντες.
ὅσοι δὲ ἀφίστανται τῆς ἐκκλησίας καὶ τούτοις τοῖς γραώδεσι μύθοις πείθονται, ἀληθῶς > αὐτοκατάκριτοι, οὓς ὁ Παῦλος ἐγκελεύεται ἡμῖν μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτεῖθσαι.