Panarion (Adversus Haereses)

ἔλεγε δὲ μῦθόν τινα εἰς ταῦτα, ὄτι ἄνωθεν ἡ δύναμις κατιοῦσα ἑυτὴν μετεμόρφου, ἀλληγορικῶς δὲ οἱ ποιητὰ περὶ τούτου ἔφασαν. διὰ γὰρ τὴν ἄνωθεν δύναμιν (ἥν Προύνικόν φασιν, ἥτις παρ’ ἄλλαις αἱρέσεσι Βαρβηρὼ ἤτοι βαρβηλῶ καλεῖται), τὸ κάλλος αὐτῆς ἐμφαί8νουσαν εἰς οἶστρόν <τε> ἄξασαν αὐτοὺς καὶ διὰ τοῦτο πεμφθεῖσαν εἰς συλαγω γίαν τῶν ἀρχόντων τῶν ἀρχόντων τῶν τὸν κόσμον τοῦτον κτισάντων, [*](2 vgl. irenaeus adv. haer. I 23, 3; I 192 f Harvey quapropter et ipsum venisse Hippolyt refut. VI 19, 4; S. 146, 4f Wendland Ps. Tert. adv. omn. Haer. 1 ad daemonem se arrantem, aui esset sapientia, descendisse quaerendum — 3ff ob aus der Ἀπόφασις μεγάλη entnommen? — 3 Irenaeus adv. haer. I 23, 3; I 193 Harvey = hippolyt refut. VI 19, 6; S. 147, 2f ἐληλυθέναι αὑτὸν ἔφη μεταμορφούμενον καὶ ἐξομοιούμενον ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις καὶ τοῖς ἀγγέλοις Tertullian de anima 34 quibus fallendis et ipse configuratus aeque; dazu Bousset, Hauptrobleme S. 239ff vgl. die ähnliche Vorstellung bei appeles Ps. Tert. adv. omn. haer. 6 Christum ... ipso descensu sideream sibi carnem et aëream conteruisse; hunc in resurrectione signulis quibusque elementis quae in descensu suo mutuata fuissent, in ascenus redidisse — 5 vgl. clement. Hom. II 25; S. 29, 1 ff Lagarde clement. Recogn. II 12 u. Irenaeus adv. haer. I 29, 4; I 225 Harvey (von den barbelognostikern) ἐκ δὲ τοῦ πρώτον ἀγγέλου προβληθῆναι λέγουσι πνεῦμα ἄγιον, ὅ Σοφίαν καὶ Προύνικον προσηγόρευσαν — 6f vgl. Irenaeus adv. haer. I 23, 2; I 191 Harvey per quam in initio mente concepit angelos facere et archangelos. hanc enim Ennoiam ... generare angelos et potestates, a quibus et mundum hunc factum dixit — 7 ff vgl. Irenaeus adv. haer. I 23, 2; I 192 Harvey Hippolyt refut. VI 19, 1 ff; S. 145, 8ff Wendland Tertulian de anima 34 — 10ff vgl. Hippolyt rrfut. vI 19, 2; S. 145, 10 ἥτις ἀεὶ καταγινομένη ἐν γυναίζὶν ἐτάρασσε τὰς ἐν κόσμῳ δυνάμεις διὰ τὸ ἀνυπέρβλητον αὐτῆς καάλλος clement. Recogn. II 12 pro qua (sc. die luma) inquit, graeci et Barbari confligentes imaginem quidem eius aliqua ex parte videre potuerunt, ipsam vero ut est penditus iognorarunt, quioppe quae Nikolaiten (Panarion haer. 25, 2,4) bei den »Gnostickern« (haer. 26, 1,9) u. im Manichäismus (haer. 26, 27, 1) vgl. bousset, Hauptropleme der Gnosis S. 73 Cumont, cosmogonie manich. S. 67 V M) [*](4 λαθὼν u. dafür nachher < καὶ Μ 8 παλαιὰν Μ 13 <τε>*)

καὶ συνέχοντες αὐτὴν τοῦ μὴ ἄνω δύνασθαι ἀνιέναι συνεγίνοντο αὐτῇ, ἕκαστος ἐν ἑκάστῳ σώματι γυναικείας καὶ θηλυκῆς σχέσεως, μεταγγιζομένης αὐτῆς ἀπὸ σωμάτων θηλυκῶν εἰς σώματα διάφορα ἀνθρωπίνης φύσεώς τε καὶ κτηνῶν καὶ τῶν ἄλλων, ἴνα δι' ὡν αὐτοὶ ἐργάζονται, κτείνοντές τε καὶ κτεινόμενοι, μείωσιν ἑαυτῶν διὰ τῆς τοῦ αἵματος προχύσεως ἐργάζωνται, εἶτα ἐκείνη τὴν δύναμιν συλλεγομένη πόλιν αὖθις εἰς οὐρανὸν ἀναβῆναι δυνηθῇ.

3. »Ἦν δὲ αὕτη τότε ἡ ἐπὶ τοῖς Ἕλλησί τε καὶ Τρωσὶ καὶ ἀνωτάτω πρὶν ἢ τὸν κόσμον γενέσθαι καὶ μετὰ τὸν κόσμον διὰ τῶν ἀοράτων δυνάμεων . τὰ ἰσότυπα πεποιηκυῖα.