Panarion (Adversus Haereses)

ἐν δὲ τῷ εἰκοστῷ ἔτει τοῦ Ἡρῴδου τοῦ τετράρχου καλουμένου γίνεται τὸ σωτήριον πάθος καὶ ἡ ἀπάθεια, ἡ θανάτου γεῦσια γεῦσίς τε θανάτου ἄχρι σταυροῦ, πάσχοντος ἐν ἀληθείᾳ, ἀπαθοῦς δὲ [*](2 — 12 die Angaben über die Regierungsjahre des Herodes d. Gr., des Archelaus u. Herodes d. J. stammen aus Eusebius; vgl. Hieronymus Chronik S. 160, 1 ITO, 5 171, 11 Helm. Daß Herodes d. J. Ζ. 8 zum Sohn des Archelaus u. Z. 12 mit Herodes Agrippa verwechselt wird, kommt auf Rechnung des Epiphanius — 6 f vgl. Matth. 2, 22 f — 12 Ἀγρίππα ist nicht mit Scaliger in Ἀντίπα zu ändern; denn derselbe Irrtum wird von Epiph. Panarion haer. 78, 10, 3 noch unzweideutiger wiederholt τοῦ δὲ Ἀγρίππα ἐπικληθέντος μεγάλου, Ἡρῴδου δὲ νεωτέρου, υἱοῦ δὲ Ἀρχελάου — 14 vgl. Luk. 4, 9 — 19f vgl. Phil. 2, 8 G U Μ anaceph. 1 τριακοστῷ + ἔτει καὶ U 2 ἀπ᾿ Αἰγύπτου anaceph. | διὸ] δι᾿ ὧν anaceph. 3 καὶ < anaceph. | αὐτῆς τοῦ < Μ 4 τριακοστὸν ἕβδομον anaceph. + ἔτη U 5 οὑ] ὡς anaceph. | ἐν ἀρχῇ τῆς βασιλείας < anaceph. 6 Αἰγύπτου < anaceph, | παιδίῳ anaceph. 7 τῆς < anaceph. 8 τότε 9 οὑτος < G U anaceph. 10 Ἀρχελάου βασιλείας U | γέγονε + αὐτῶ U | λογιζόμενα hinter ἴτη (Z. 11) U 12 τοῦ ἐπικληθέντος GU | vor ἤρξατο + τότε U 15 ἀπὸ im 2. u. 3. Fall Μ im 3. Fall U 17 Ἡρώδου Μ 18 τοῦ Ἡρῴδου < Μ 19 ἡ θανάτου γεῦσις < anaceph. κρείσσων G)

σταυροῦται θάπτεται κατέρχεται εἰς τὰ καταχθόνια ἐν θεότητι καὶ ἐν ψυχῇ, αἰχμαλωτεύει τὴν αἰχθμαλωσίαν καὶ ἀνίσταται τῇ τρίτῃ ὴμέρᾳ σὺν αὐτῷ τῷ ἁγίῳ σώματι, τὸ σῶμα τῇ θεότητι, μηκέτι λυόμενον μηκέτι πάσχον μηκέτι ὑπὸ θανάτου κυριευόμενον (ὥς φησιν ὁ ἀπόστολος »θάνατος αὐτοῦ κυριεύει«),

3. αὐτὸ τὸ σῶμα ἀληθινῶς αὐτὴν τὴν σάρκα αὐτὴν τὴν ψυχὴν αὐτὰ τὰ πάντα· οὐκ ἄλλο τι παρὰ τὸ ὄν σῶμα, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ ὂν ἐνδυναμώσας καὶ ἑνώσας εἰς μίαν ἑνότητα εἰς μίαν τὸ σαρκικὸν ἄφθαρτον τὸ σωματικὸν πνευματικὸν τὸ παχυμερὲς λεπτομερὲς τὸ θνητὸν ἀθάνατον, μὴ ἑωρακὸς ὅλως διαφθοράν, μὴ καταλειφθείσης τῆς ψυχῆς ἐν Ἅιδῃ,

μὴ μερισθέντος τοῦ ὀργάνου πρὸς ἁμαρτίαν, μὴ χρανθέντος τοῦ νοῦ τροπῇ, ἀλλὰ τὰ ὅλα μὲν ἀνθρώπου λαβών, φυλάξας δὲ ὅλα τέλεια. ἐπιδεδωκυίας τῆς θεότητος τῇ ἀληθινῇ ἐνανθρωπήσει πρὸς τὰς εὐλόγους χρείας, λέγω δὴ τὰς ἐκ σώματός τε καὶ ψυχῆς καὶ ἐκ νοῦ ἀνθρωπίνου * πιστουμένας τὴν πληροφορίαν, τουτέστιν πείνῃ καὶ δίψῃ, κλαυθμῷ τε καὶ ἀθυμίᾳ, δάκρυσί τε καὶ ὕπνῳ, καμάτῳ καὶ ἀναπαύσει.