Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
ἄλλοι δὲ κόχλακας συλλέγοντες ἑαυτοῖς ὑπεστρώννυον εἰς τὸ νυττομένους μὴ ὕπωῳ βαθεῖ φέρεσθαι, ἀλλὰ βιάζεσθαι γρηγόρησιν ἑαυτοῖς προσπορίζεσθαι· ἄλλοι δὲ καὶ ἀκάνθας [*](7ff Φαρισαῖοι vgl. Hegesipp bei Eus. IV 22, 7; S. 372, 11 Schwartz Justin dial. SO; S. 280 Otto dement. Recogn. I 54 Hippolyt refut. IX 28 Ps. Tert. adv. 1. Const. apost. VI 6, 3; S. 313, 31 Funk — 10 f wohl gefolgert aus Luk. 11, 45 V Μ) [*](1 Μωυσέως < Μ | <φερομένη> * 3 Ἀδδᾶν nach haer. 33, 9, 4 VM | Ἀσσαμωναίου V 4 παρ’] περ V Tgl. S. 211,9 5 οἴησις M | ἀσοφίας] σοφίας Μ | αὐχεῖται] αὐχεῖ τε M 6 τε < M | nach Unterschrift κατὰ γραμματέων V 7 <αἱρέσεως> * 8 κατὰ V < M 13 ἢ τετραετίαν ἢ ὀκταετίαν M 14 πυκνότερον ausradiert V 16 hinter ὀνειράτων hineingeflickt κλοπὴν Vcorr | ἀηδῆ + τε VM τε ausradiert V corr | σώματος] σπέρματος Jül. | ἀπεργαζομένων Ausgg.] VM | σανίδα *] σανίδας VM 17 ἑαυτοὺς M 18 εἰ < M 19 ἔδαφος | ἐγείρεται VM 20 ἐκλέγουντες M 22 γρηγορεῖν M)
ἐνήστευον δὲ δὶς τοῦ σαββάτου, δευτέραν καὶ πέμπτην· ἀπεδεκάτουν δὲ τὴν δεκάτωσιν, τὰς ἀπαρχὰς ἐδίδουν, τριακοντάδας τε καὶ πεντηκοντάδας, τάς τε θυσίας καὶ τὰς εὐχὰς ἀσφαλέστατα ἀπετίννυον.
τῷ δὲ προειρημένῳ σχήματι τῶν Γραμματέων προήρχοντο, διά τοι τῆς ἀμπεχόνης καὶ διὰ τῶν ἄλλων σχημάτων καὶ γυναικικῶν ἱματίων ἐν πλατείαις ταῖς κρηπῖσιν καὶ γλώτταις τῶν ὑποδημάτων προϊόντες.
ἐλέγοντο δὲ Φαρισαῖοι διὰ τὸ ἀφωρισμένους εἶναι αὐτοὺς ἀπὸ τῶν ἄλλων διὰ τὴν ἐθελοπερισσοθρῃσκείαν τὴν παρ’ αὐτοῖς νενομισμένην· Φάρες γὰρ κατὰ τὴν Ἑβραΐδα ἑρμηνεύεται ἀφορισμός.
2. Ὡμολόγουν δὲ οὗτοι ἀνάστασιν νεκρῶν, ἐπίστευόν τε ἀγγέλους εἶναι καὶ πνεῦμα, ἠγνόησαν δὲ υἱὸν θεοῦ ὡς οἱ ἄλλοι.
ἀλλὰ καὶ εἱμαρμένη καὶ ἀστρονομία παρ᾿ αὐτοῖς σφόδρα ἐχρημάτιζεν. αὐτίκα γοῦν τὰ Ἑλληνικὰ ὀνόματα τὰ ἐκ τῆς τῶν πεπλανημένων ἀστρονομίας κατὰ τὴν Ἑβραϊκὴν διάλεκτον ἑτέροις ὀνόμασι παρ᾿ αὐτοῖς μετωνόμασται·
οἷον Ἥλιος ἡμὰ καὶ σέμες, Σελήνη ἰέρεε καὶ ἀλβανά, ὅθεν καὶ μήνη καλεῖται (ἰέρεε γὰρ ὁ μὴν λέγεται, μήνη δὲ ἡ σελήνη, καὶ παρ’ Ἕλλησι διὰ τὸν μῆνα), Ἄρης χωχὲβ ὀκβόλ, Ἑρμῆς χωχὲβ ὀχομόδ, Ζεὺς χωχὲβ βάαλ, Ἀφροδίτη ζερούα ἤτοι λουήθ, Κρόνος χωχὲβ σαβήθ λέγεται δὲ παρ᾿ αὐτοῖς καὶ ἄλλοις ὀνόμασιν, οὐκ ἠδυνήθην δὲ ἀκριβῶς τὴν τούτων ἐπωνυμίαν ἐκθεῖναι).
ἀλλὰ καὶ τὰ ματαίως νομιζόμενα εἰς ἀριθμὸν στοιχείων παρὰ τοῖς πεπλανημένοις ὀνόματα, ἃ ζῴδια καλοῦσι * καὶ ἀθεμίτως τὸν κόσμον εἰς ἀσέβειαν ἐπλάνησαν, οὕτω πάλιν Ἑβραϊκῶς [αὐτὰ] καλοῦσι· τελὰ σὼρ θωμὶμ [*](1f vgl. Luk. 18, 12; zu δευτέρα καὶ πέμπτη vgl. Did. 8, 1 Const. apost. VII 23, 1; S. 408, 1 f Funk — 4 ff vgl. haer. 15, 5; S. 209, 16 ff — 7 ff vgl. dement. Hom. XI 28; S. 117, 33 Lagarde Ps. Tert. adv. omn. haer. 1 Origenes in Matth. 23, 23; IV 220 Lommatzsch — 11 f1 vgl. Act. 23, 8 — 13 εἱμαρμένη (Josephus bell. Jud. 11 8, 14 antiquitt XIH 5, 9) Hippolyt refut. IX 28 Const. apost. VI 6, 3 S. 313, 31 Funk — 13–20 vgl. Schürer, Zeitschr. f. neutest. Wissenschaft 1905 S. V M) [*](1 δὲ < Μ 4 ἀσφαλεστάτας V 6 γυναικείων M 10 ἀφωρισμὸς οἱ 11 δὲ Ausgg.] τε VM 13 σφόδρα < M 16 μετωνόμασταιον, ω aus ο übergesetztes οἷ V corr οἷον < M 18 Ἄρης χωχὲβ ὀκβόλ < M χωκὲβ Μ 19 ὀχομίδ, zweites ο aus α hergestellt V ὀχμόδ M | χωχὲβ] χωκὲμ M | λουη///θ, ein Buchstabe ausradiert V λουηδό M 22 κομιζόμενα M 23 ἅ] ἢ M | * etwa <οἱ Ἕλληνες, οἳ> * 24 αὐτὰ] * |)
ἀκολουθήσαντες μετωνόμασαν εἰς τὴν Ἑβραΐδα τὰ αὐτὰ ὀνόματα οὕτω· Κριὸν δὴ τὸν παρ᾿ ἐκείνοις λεγόμενον τελά, Ταῦρον σώρ, Διδύμους θωμίμ, Καρκίνον σαρατάν, Λέοντα ἀρί, Παρθένον βεθουλά, Ζυγὸν >, Σκορπίον ἀκράβ, Τοξότην κέσετ, Αἰγόκερων γαδί Ὑδρηχόον δαλλί, Ἰχθύας δεγγίμ.