Vita Constantini

Eusebius of Caesarea

Eusebius. Eusebius Werke, Volume 1. Heikel, Ivar, editor. Leizpig: Hinrichs, 1902.

τί οὖν ἡμεῖσθέ με πρὸς ἀκριβῆ τοῦ καλῶς ἔχοντος ἐπιζήτησιν ἐπειγόμενον διεντεθυμῆσθαι, τίαν δὲ ἐκ τῆς ὑμετέρας σπουσδῆς ἀνειληφέναι φροντίδα; ὦ πίστις ἁγία, ἤ διὰ τοῦ λόγου καὶ τῆς γνώμης τοῦ σωτῆρος ἡμῶν εἰκόνα ὤσπερ ἡμῖν τοῦ βίου δίδως, ὡς δυσχερῶς ἄν καὶ αὐτὴ τοῖς ἁμαρτήμασιν ἀντιβαίης, τῆς νίκης περιγενέσθαι ὁ τῆς δἐρήνης μᾶλλον ἀντιποιούμενος· ὡς ὅπου γέ τοί τινι τὸ πρέπον ἔξεστιν, οὐδεὶς ὁ μὴ τερπόμενος εὑρεθείη.

ἀξιῶ τοίνυν, ἀδελφοί· τοῦ χάριν οὔτω διαγινώσκομεν, ὤσθ' ἑτέροις ὕβριν δι' ὦν αἱρούμεθα προστρίψεως ἡμῶν καθαιρήσει; ἐγώ μὲν οὖν ἐπαινῶ τὸν ἄνδρα, ὄς καὶ ὑμῖν τιμῆς τε καὶ διαθέσεως ἄξιος δοκιμάζεται, οὐ μὴν οὔτω γ' ἐξησθενηκέναι τὸ παρ' ἑκάστοις κύριόν τε και βέβαιον ὀφεῖλον μένειν χρή, ὡς μὴ ταῖς ἰδίαις γνώμαις ἕκαστον ἀρκεῖσθαι καὶ τῶν οἰκείων πάντας ἀπολαύειν ἔν τε ἐφαμίλλῳ διασκέψει εἰς τὴν τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς σύγκρισιν οὐχ ἔνα μόνον ἀλλὰ καὶ πλείους ἐκφῆναι.

διὸ δὴ οὐδὲν οὔτ' ἐκπλήγξεως οὔτε τραχύτητος ἐνοχλήσει, εἰ τὰς περὶ τὴν ἐκκληγσίαν τιμὰς ὁμοίας τε καὶ διὰ πάντων ἐπ' ἴσης ἀγαπητὰς εἶναι συμβαίη. συμβαίη. οὐδὲ γὰρ εὔλογον εἰς ἑτέρων [*](1 vgl. s. 106, 30 | καταγγέλλεται Α, καταγγέλεται ΜΒ | 2 ἐστιν so V1, verändert in ἑστίαν von V2 | 3 μετ' VJ, δι' ΜΒΑ | 4 ἐκ <ΜΒΑ | 5 βεβαιοῦσθαι <ΜΒΑ | 9 nach λαμπραῖς + ταῖς V, τ' JMBA, < HKI | τε < ΜΒΑ | εἰσηνέγκασθε V, εἰσενέγκασθε J, < MBA | 10 ἤδη < ΜΒΑ | τῶν (τὸν Α) Καισαρέων ἐπίσκοπον ΜΒΑ | αὐτοὺς V | 11 γε ΗΚΙ, τε ΗSS | ἐγκειμένους ΜΒΑ | 12 σφετερίζεσθαι J | 13 καλῶς ἔχοντος V, κρείττονος JMBA |ἐπιζήτησιν zwei Mel J | ἐπειγόμ.] ἐπιγινόμενον ΜΒΑ | διενττεθυμεῖσθαι V, δὴ ἐντεθυμῆσθαι JMBA | 14 ἥ V, εἰ JMBA | 15 ὤσπερ εἰκόνα (?) WIl. | 21 ὑμῖν + vor ὕβριν V | 25 hier will Wil. vor κύριον viel hinzufügen | γνώμαις, ob χώραις ? ΗΚΙ | 26 ἔκαστον V, .ἔκαστος JMBA | 29 ἐνοχλήσει εἰ V, ἐνοχλούσης JMBA |τὰς — τιμὰς ΗΚΙ, τὰ τιμὰς V, ταῖς — τιμαῖς JMBA | 30 συμβαίη V, συμβαίνει JMBA | ἑτέρων V, ἕτερον JMBA.)

v.1.p.108.
πλεονέκτημα ποιεῖσθαι τὴν περὶ τούτων ἐπίσκεψιν, τῆς πάντων διανοίας ἐπ' ἴσης, ἄν τ' ἐλάττους ἄν τε μείζους εἶναι δοκοῖεν, τὰ θεῖα δόγματα ὑποδεχομένης τε καὶ φυλαττούσης, ὡς κατὰ μηδὲν τοὺς ἑτέρους τῶν ἑτέρων εἰς τὸν κοινὸν νόμον ἐλαττοῦσθαι.

εἰ δὴ τἀληθὲς λοιπὸν γνώριμον διαρρήδην ἀποφαινόμεθα, ὡς οὐ κάθεξιν ἀλλ' ἀφαίρεσιν μᾶλλον ἅν εἴποι τις ἔσεσθαι τἀνδρός καὶ βίας ἔργα οὐ δικαιοσύνης γενήσεσθαι τὸ γινόμενον, ἄν θ' οὔτως ἄν θ' ἑτέρως τὰ πλήθη φρονῇ· ὡς ἔγωγε διαρρήδην καὶ εὐτόλμως ἀποφαίνομαι ἐγκλήματος ὑπόθεσιν εἶναι τοῦτο προκαλούμενον οὐ τῆς τυχούσης στάσεως ταραχήν. ἐπισημαίνουσι γοῦν τὴν τῶν ὀδόντων φύσιν τε καὶ δύναμιν καὶ ἀρνειοί, ὄταν τοῦ ποιμένος τῆς συνηθείας τε καὶ θεραπείας ὑπολισθξούσης ἐπὶ τὰ χείρω τῆς πρὶν διαγωγῆς ἀποστερηθῶσιν.