Fragmenta

τὸ δὲ ἄλογον ⎡πᾶν⎤ ⟨...⟩ κινεῖται πρός τινα λόγον ⟨....⟩

⟨...⟩ καὶ ὁ μὲν λόγος κατὰ πρόνοιαν, τὸ δὲ ἄλογον κατ᾽ ἀνάγκην, τὰ δὲ περὶ τὸ σῶμα συμβεβηκότα καθ᾽ εἱμαρμένην. [καὶ] οὖτός ἐστιν ὁ λόγος τῶν κατὰ πρόνοιαν καὶ ⟨κατ᾽⟩ ἀνάγκην καὶ καθ᾽ εἱμαρμένην.

Καὶ γέγονεν, ὦ τέκνον, ἡ ὕλη καὶ ⟨ἀεὶ⟩ ἦν. ὕλη γὰρ ἀγγεῖον γενέσεώς ἐστι· γένεσις δὲ ἐνεργείας τ⟨ρ⟩όπος τοῦ ἀγεν[ν]ήτου καὶ προόντος [τοῦ] θεοῦ. τὸ σπέρμα οὖν τῆς

καὶ τρεπτὴ ἐγένετο, καὶ ἰδέας ἔ[ι]χε⟨ι πολλάς, ποικίλως⟩ μορφοποιουμένη· ἐφέστηκε γὰρ αὐτῇ τρεπομένη ἡ ⟨τοῦ θεοῦ ἐνέργεια⟩, τεχνιτεύουσα τὰς τῆς τροπῆς ἰδέας. ἀγεν[ν]ησία οὖν ⟨⟨ἡ⟩⟩ τῆς ὕλης ἀμορφία ἦν, [[ἡ]] [[δὲ]] γένεσις ⟨⟨δὲ⟩⟩ τὸ ἐνεργεῖσθαι.

... ⎡ὡς καὶ⎤ περὶ τῶν τριῶν χρόνων ⎡εὑρεῖν⎤. οὔτε γὰρ καθ᾽ ἑαυτούς εἰσιν οὔτε συνήνωνται· καὶ πάλιν, ⟨καὶ⟩ συνήναωνται καὶ καθ᾽ ἑαυτούς εἰσιν.