Fragmenta

ἡ δὲ εἱμαρμένη ὑπηρετεῖ προνοίᾳ ⎡καὶ ἀνάγκῃ.⎤ τῇ δὲ εἱμαρμένῃ ὑπηρετοῦσιν οἱ ἀστέρες. [οὔτε γὰρ εἱμαρμένην φυγεῖν τις δύναται, οὔτε φυλάξαι ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς τούτων δεινότητος.] ὅπλον γὰρ εἱμαρμένης οἱ ἀστέρες· κατὰ γὰρ ταύτην πάντα ἀποτελοῦσι τῇ φύσει καὶ τοῖς ἀνθρώποις.

ἀνάγκη ἐστὶ κρίσις βεβαία καὶ ἀμετάτρεπτος [δύναμις] προνοίας.

καὶ ἡ μὲν διακρατοῦσα τὸν ὅλον κόσμον πρόνοιά ἐστιν· ἡ δὲ ⎡συνέχουσα καὶ περιέχουσα⎤ ἀνάγκη ἐστίν. εἱμαρμένη δὲ ἄγει καὶ περιάγει πάντα, κατ᾽ ἀνάγκΗΝ ⟨ἐνεργ⟩οῦσα· φύσις γάρ ἐστιν αὐτῆς τὸ ἀναγκάζειν. [αἰτία γενέσεως καὶ φθορᾶς ⎡βίου⎤.]

ὁ μὲν οὖν κόσμος ⎡πρῶτος ἔχει τὴν πρόνοιαν· πρῶτος γὰρ αὐτῆς τυγχάνει⎤. ἡ δὲ πρόνοια ἐξήπλωται ἐν τῷ οὐρανῷ. ⎡διότι καὶ⎤ ⟨οἱ⟩ θεοὶ περὶ αὐτὸν στρέφονται [καὶ κινοῦνται] ἀκάματον καὶ ἄπαυστον κίνησιν ἔχοντες. εἱμαρμένη δὲ ⎡διότι καὶ ἀνάγκη⎤. καὶ ἡ μὲν πρόνοια ⟨...⟩ προνοεῖ, εἱμαρμένη δὲ αἰτία ἐστὶ ⎡τῆς τῶν ἄστρων διαθέσεως.⎤

⎡οὗτος⎤ νόμος ἄφυκτος καθ᾽ ὃν πάντα τέτακται.

κινεῖται δὲ τὸ κινούμενον κατ⟨ὰ τὴν⟩ ἐνέργειαν τῆς [κινήσεως] ⟨φύσεως⟩, τῆς κινούσης τὸ πᾶν ⟨⟨καὶ διὰ πάντων πεφοιτηκΥίαϲ⟩⟩. ἡ ⟨μὲν⟩ γὰρ φύσις [τοῦ παντὸς] τῷ παντὶ παρέχει κινήσεις [μίαν μὲν τὴν κατὰ δύναμιν ⎡αὐτῆς⎤, ἑτέραν δὲ τὴν κατ᾽ ἐνέργειαν]· ⟨ἡ δὲ νοερὰ οὐσία....⟩ καὶ ἡ μὲν

καὶ ἡ φύσις, πάντα φύουσα τὰ γιγνόμενα, [φυὴν] ⟨μορφὴν⟩ παρέχει τοῖς φυομένοις, σπείρουσα μὲν ⟨εἰς ὕλην⟩ τὰ ἑαυτῆς σπέρματα [γένεσις], ἔχουσα δὲ ⟨τὴν⟩ ὕλην κινητήν. κινοιυμένη δὲ θερμαίνεται ⟨καὶ ψύχεται ἡ⟩ ⟨⟨ὕλη⟩⟩, καὶ γίγνεται [[ὕλη]] πῦρ καὶ ὕδωρ, τὸ μὲν σθεναρὸν καὶ ἰσχυρόν, ⟨τὸ δὲ ἀσθενές, καὶ τὸ μὲν ποιοῦν,⟩ τὸ δὲ πάσχον. τὸ δὲ πῦρ, ἐναντιούμενον τῷ ὕδατι, ἐξήρανε τοῦ ὔδατος, καὶ ἐγένετο ⟨ἡ γῆ⟩ [[ὀχουμένη ἐπὶ τοῦ ὕδατος]]. περιξηραινομένωΝ δὲ ⟨τούτων⟩, ἀτμὸς ἐγένετο ἐκ [τῶν τριῶν] τοῦ τε ὕδατος ⟨καὶ⟩ τῆς γῆς [καὶ τοῦ πυρός], καὶ ἐγένετο ἀήρ, ⟨⟨ὀχούμενοϲ ἐπὶ ⟨τῆς γῆς καὶ⟩ τοῦ ὕδατος.⟩⟩