De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
ἔτι ὁ μὲν λίθος πυρωθεὶς καὶ ψυγεὶς ἀλλοιωθήσεται τῷ 6 χρώματι καὶ κουφότερος ἔσται, ἡ δὲ καδμεία κατ᾿ οὐδὲν μεταβάλλει, εἰ μή τις αὐτὴν ἐφ᾿ ἱκανὰς ἐγκαύσῃ ὥρας. γεννᾶται δὲ [*](6 EXC. Orib. XIII s. v. (τινὲς — ἐχόντων).) [*](20 EXC. Orib. XIII s. v. (ἔτι — ἀποτίθεται).) [*](1 ἅπερ] ὥσπερ H2A ἀεὶ] δὴ DiH2 ἐφιζάνοντα Di 2 ἅπαντα Di 3 προειρημένου (superscr. ὑπερκει) Di σολέων OE: σώλεον Di post σολέων add. ἢ ἰουδαίων ὄρους E (post ὄρους c. 14 litt. del. E2) 4 πυρίτου λίθου EDi 5 σώρεος E 6 κυανοῦ Di 7 φασὶ λιθίνοις QDi λιθικοῖς Orib. 8 ἐμφέρειαν πολλὴν E ὥσπερ EDi 10 ἐπιγινωσκομένων δὲ E (δὲ del. E2) κουφοτέρους τε E 11 ἐπιείκειν τῇ P: ἐπιεικεῖς τῇ Q: ἐνίζειν ἢ ἐμποδίζειν ἐν τῇ γεύσει E (del. et mg. add. μὴ ἐπιεικεῖς εἶναι τῇ γεύσει E2): ξενίζειν ἐν τῇ γεύσει Di 12 ἀγανακτεῖ Di διαμασήσει Di: μασήσει reliqui 13 εἴη καδμεία E ἀνέχεσθαι ἢ ἁλίσκεσθαι E (corr. E2) συνηκούσης P: συνοικούσης QDi: συνκι(in ras.)νούσης αὐτήν (ν in ras.) E2: corr. Sar. 15 ἐπιίζειν PLFA: ἐκπιέζειν HDi: ἐκπιέζειν ἢ /////// (c. 9 litt. del. E2) E (corr. in ἐπιίζειν E2): ἐμπήγνυσθαι Spr.: correxi 16 τοῦ] τούτου E, corr. E2 ἐπιτιθέντα Q: ἐπιθέντα Di 17 ὁμοιοειδῆ A 18 ὑπάρχειν τῷ πυρὶ QDi 19 αἰθάλην τε E 20 ἔτι ὁ] ἄλλος Orib. μετὰ τὴν πύρωσιν ψυγεὶς Orib.E: μετὰ τὴν πύρωσιν superscr. A2 22 ἐφ᾿ ἱκανὰς ἡμέρας QDi ἐγκαύσῃ POrib.: ἐκκαύσει E: ἐγκαύσει QDi)
καυστέον δὲ τὴν προειρημένην καδμείαν ἐγκρύβοντας εἰς ἄνθρακας, ἕως οὗ διαφανὴς γένηται καὶ πομφολυγίσῃ ὡς σιδήρου σκωρία, εἶτα ἐν οἴνῳ σβεννύντας Ἀμινναίῳ, τὴν δὲ εἰς τὰ ψωρικὰ ὄξει.
τινὲς δὲ τὴν οὕτω καεῖσαν λεάναντες μετ᾿ οἴνου κατοπτῶσι πάλιν ἐν ὠμῇ κύθρᾳ, μέχρι κισσηρώδης τὴν θρύψιν γένηται, πάλιν τε δι᾿ οἴνου λειοτριβήσαντες τρίτον καίουσι, μέχρι τελείως εἰς σποδὸν ἀναλυθῇ, μηδὲν ἔχουσα τραχύ, καὶ ἀντὶ σποδίου χρῶνται αὐτῇ.
πλύνεται δὲ ἐν θυίᾳ τριβομένη σὺν ὕδατι ἀποχεομένου τοῦ ὕδατος, ἄχρι μηδὲν ἐφίστηται λιπαρόν, καὶ ἀναπλασθεῖσα ἀποτίθεται.
75 πομφόλυξ σποδίου εἰδικῶς διαφέρει· γενικὴν γάρ οὐκ ἔχει παραλλαγήν. τὸ μὲν γὰρ ὑπομελανίζει καὶ βαρύτερόν ἐστι, κατὰ τὸ πλεῖστον δὲ ἔμπλεον καρφῶν καὶ τριχῶν καὶ γῆς, ὡσὰν ἀπόψημά τι καὶ σύρμα τῶν ἐν τοῖς χαλκουργείοις ἐδάφων καὶ καμίνων, ἡ δὲ πομφόλυξ λιπαρὰ ὑπάρχει καὶ λευκή, ἔτι δὲ κουφοτάτη, ὡς δύνασθαι ἐπιποτᾶσθαι τῷ ἀέρι. καὶ [*](14 SIM. Pl. XXXIV 128 sq. (e S. N.).) [*](14 EXC. Orib. XIII s. v. (πομφόλυξ — ἀέρι), cf. Gal. XII 234 (unde Aet. II 67. Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](1 ἀργυρίων libri: correxi καὶ (tert.) om. Orib. Q κατὰ δὲ HADi 2 τὴν δύναμιν QDi 3 ἐγκρύβοντας POrib.E: ἐγκρύβοντες FL: ἐγκρύπτοντες HADi 4 πομφολυγγίση F: πομφολυγήση DiH: πομφολυγώδης ἦ E 5 σκωρέα Orib. ἐν οἴνῳ om. Orib.: ἐν om. E σβεννύντας E: σβέννυται P: σβεννύναι QDi: σβεννύειν Orib. ἀμιναίῳ F 6 οὕτως E καυθεῖσαν Orib. ἀναλεάναντες QDi μετʼ οἴνου] οἴνῳ HDi 7 χύτρᾳ Orib.E κισηρώδης E θρύψιν] ὄψιν HDi: colore pomicis faciat Dl 8 πάλιν τε] πάντες δὲ (πάλιν superscr. A2) A τε] δὲ Di μετ᾿ οἴνου Orib.Di 9 τελέως Di 10 σποδοῦ Orib.: σποδίου δὲ E αὐτῇ] τῇ τοιαύτῃ EDi 11 τριβομένη ἐν θυίᾳ Orib. σὺν ὕδατι om. Orib.E 12 ἄχρις HA λιπαρόν PLOrib.E (ῥυπαρόν corr. E2): ῥυπαρόν reliqui: quamdiu aqua limpida invenias Dl) [*](14 num. cap. ψλθ´ O (ψλζ A): ψμᾱ Di: οη R tit. περὶ πομφόλυγος HADi σποδίου OEDl (cf. Gal. XII 234): σποδοῦ Orib. E2 15 ἡ μὲν Orib.EDi βαρυτέρα Orib.EDi 16 δὲ] τε Orib.E: om. Di ἔμπλεον P: ἔμπλεων Q: ἔμπλεος Orib.: ἔμπλεως EDi 17 ἀπόφημά τι P: ἀπόσμιγμα Orib.: ἀφέψημά τι E (ἀπόψημα in mg. corr. E2): ἀποψήματα F: ἀποψύγματα H: ἀπόψυγμά τι Di ἐν] ἐπὶ Q μεταλλουργίοις Orib.: χαλκουργίοις E ἐδάφων E (ἐδαφῶν corr. E2): ἐδάφνων Di 18 post καμίνων add. οὖσα EDi 19 ἔτι δὲ κ. om. Di ἔτι δὲ καὶ Orib.: ἔστι δὲ H ἐπιπε(ε in ras.)τάσθαι E: ἐπιπωτασθαι P)
γίνεται δὲ ἡ λευκὴ πομφόλυξ, ὅταν ἐν τῇ κατεργασίᾳ καὶ 2 τελειώσει τοῦ χαλκοῦ πυκνότερον οἱ ἀπὸ τῶν χαλκουργείων συνεμπάσσωσι λελεασμένην καδμείαν, βελτιοῦν αὐτὴν βουλόμενοι· ἡ γάρ ἀπὸ ταύτης ἀναφερομένη αἰθάλη, λευκοτάτη οὖσα, πομφολυγοῦται. οὐ μόνον δὲ ἐκ τῆς τοῦ χαλκοῦ κατεργασίας τε καὶ ὕλης γίνεται πομφόλυξ, ἀλλὰ καὶ ἐκ καδμείας προηγουμένως ἐκφυσωμένης εἰς γένεσιν αὐτῆς.
ποιεῖται δὲ οὕτως· 3 ἐν οἴκῳ διστέγῳ κατασκευάζεται κάμινος, καὶ κατʼ αὐτὴν πρὸς τὸ ὑπερῷον ἐκτομὴ σύμμετρός τε καὶ ἐκ τῶν ἄνωθεν μερῶν ἀνεῳγμένη, ὁ δὲ τοῖχος τοῦ οἰκήματος, ᾧ πλησιάζει ἡ κάμινος, τιτρᾶται λεπτῷ τρήματι ἄχρι αὐτῆς τῆς χώνης εἰς παραδοχὴν φυσήματος· ἔχει δὲ καὶ θύραν σύμμετρον πρὸς εἴσοδον καὶ ἔξοδον κατεσκευασμένην ὑπὸ τοῦ τεχνίτου.