De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

οἱ δὲ παχεῖς καὶ μέλανες κακοστόμαχοι, φυσώδεις, 12 σαρκὸς μέντοι γεννητικοί, οἶ μέντοι λεπτοὶ καὶ αὐστηροὶ εὐστόμαχοι, ἦττον δὲ σαρκοποιοί, οὐρητικώτεροι δὲ καὶ κεφαλαλγεῖς οἱ σφόδρα παλαιοὶ καὶ λευκοί καὶ λεπτοί· ἅπτονται δὲ τοῦ νευρώδους πλεονασθέντες· οἱ μέσοι δὲ τὴν ἡλικίαν ἄριστοι πρὸς πόσιν ὡς οἱ ἀπὸ ἑπτὰ ἐτῶν. ἡ δὲ ποσότης παρά τε τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν τοῦ ἔτους ὥραν καὶ ἔθη καὶ ποιότητα τοῦ οἴνου ὁριζέσθω· καὶ τὸ μὴ διψῆν δὲ ἄριστόν ἐστι παράγγελμα καὶ τὸ μετρίως βραχῆναι τὴν τροφήν.

μέθη 13 δὲ πᾶσα, καὶ μάλιστα ἡ συνεχής, ἐπιβλαβής· τά τε γὰρ νεῦρα πολιορκούμενα καθ ἑκάστην ἡμέραν ἐνδίδωσι, καὶ παθῶν [*](1 εἰληφόσι mg. add. E2 2 δηγμοὺς καὶ πληγὰς πάντων om. mg. (cum ÷) add. P. 3 τὸν om. HEDi 4 χρονίαν QEDi ὑποχονδρίων E post καὶ (alt) c. 20 litt. del. πλάδον καὶ ἄσης ras. ins. 5 ἀνάλυσιν] λύγγα Di, superscr. H2 ἢ] καὶ E: om. Di καὶ (alt.)] τε καὶ Di 6 ἐφιδροῦσι EDi ἁρμόζουσιν δὲ μά- λιστα E δὲ om. Di 7 οἱ μέντοι παλαιοὶ om. Di καὶ πρὸς Di 9 καὶ addidi 10 δὲ] τε E 11 τε ἕλκη E ὑγείᾳ QDi 12 ἀθάλαττοι E αὐστηρὸν P τούτοις P 13 post Φαλερῖνος add. καὶ E σερεντῖνος Q: σουρεντινὸς E καικιβὸς ὅ τε σιγνῖνος om. mg. add. E κεκουβος P: καὶ κίκυβος Di σιγ νινος PE: σιγνηνὸς Q: ὅ τε σητανὸς Di 14 οἱ om. E πρεπυτιανος P; πρεπιτυανὸς Q: πρεπυντιανὸς E: παραιτυπιανὸς Di ὁ addidi ex E 15 post ἀδρί 3 litt. del. E2 ὁ add. ex E ὁ καὶ Di 16 ὁ addidi φαγελίτης P: φυτελείτης E 19 σαρκωτικοί L 20 καὶ λεπτοὶ post παλαιοὶ coll. E: del. Spr., cf. Dl maœime albu et vetere 21 δὲ (pr.)] γὰρ E πλεονασθέντες τοῦ νευρώδους E 22 ζ΄ QDi 23 τε addidi ex E 24 ὁριζέσθω τοῦ οἴνου Q 25 παράγγελμά ἐστι Q παράγγελμα, (Superscr. παράπηγμα) Di 27 καθʼ ἑκάστην ἡμέραν πολιορκούμενα Q)

10
ὀξέων ἀρχάς ἐμποιεῖ ἡ καθημερινὴ πολυποσία· μετρίως δὲ οἰνοῦσθαι διά τινων ἡμερῶν, καὶ μάλιστα ἀπὸ ὑδροποσίας, ὠφέλιμον· μετασυγκρίνει γάρ πως, τάς τε αἰσθητὰς ἀνακαθαῖρον ἐκκρίσεις καὶ ἀδήλως ποροποιοῦν. δεῖ μέντοι καὶ μετὰ τὴν οἴνωσιν ὕδωρ πίνειν· ἀποθεραπείας γάρ τινα τῇ συγκρίθει τρόπον ἐπάγει.