De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

συνεχῶς ἐπαντλούμενον καὶ νομὰς ἱστησιν· ὠφελεῖ καὶ ποδαγρικοὺς 2 καταντλούμενον θερμὸν μετὰ θείου, ὑπώπιά τε αἴρει σὺν μέλιτι καταχριόμενον, πρός τε τὰς ἐγκαύσεις τῆς κεραλῆς σὺν ῥοδίνῳ καὶ οἰσυπηροῖς ἐρίοις ἢ σπόγγῳ, ὑδρωπικούς τε καὶ δυσηκοίας ὑπατμισθὲν θερμὸν ὠφελεῖ καὶ ἤχους καὶ συριγμούς. ἐνσταχθὲν δὲ κτείνει τοὺς ἐν ὠσὶ σκώληκας, στέλλει καὶ φύγεθλα χλιερὸν καταντλούμενον ἢ διὰ σπόγγων ἐπιτιθέμενον, καὶ κνησμοὺς παρηγορεῖ, πρός τε θηρίων δήγματα ὅσα ψύχει κατάντλημα θερμόν, ψυχρὸν δὲ τοῖς πυροῦσι τῶν ἰοβόλων.

ποιεῖ καὶ πρὸς τὰ θανάσιμα πινόμενον θερμὸν καὶ 3 ἐξεμούμενον, μάλιστα πρὸς μηκωνίου καὶ ἀκονίτου καὶ κωνείου πόσιν, καὶ αἵματος καὶ γάλακτος θρόμβωσιν ἐν κοιλίᾳ, πρός τε μύκητας καὶ ἰξίαν καὶ σμίλακα σὺν ἁλσί, βδέλλας τε καταποθείσας καταρροφούμενον ἀποβάλλει, καὶ βῆχα χρόνιον πραύνει, τὴν δὲ πρόσφατον ἐρεθίζει· ἁρμόζει καὶ πρὸς ἀρθόπνοιαν θερμὸν καταρροφούμενον. στέλλει δὲ ἀναγαργαριζόμενον καὶ τὰ ἐν βρόγχῳ δεύματα καὶ συναγχικοῖς ἁρμόζει καὶ πρὸς κιονίδα κεχαλασμένην, καὶ πρὸς ὀδόντων πόνον θερμὸν διακρατούμενον καὶ διακλυζόμενον.

14 ὀ ξύμελι σκευάζεται οὕτω· λαβὼν ὄξους κοτύλας πέντε καὶ ἁλὸς θαλασσίου μνᾶν μίαν, μέλιτος μνᾶς δέκα, [*](26 SIM. Pl. XXIII 30 (e S. N.); Gal. VI 271.) [*](1 συναφεψόμενον E 3 στέλλει δὲ καὶ Ε 4 πρὸς οὖλα E αἱμορρο- ρῦντα L: αἱμορραγοῦντα reliqui 5 καὶ ἐρυσιπέλατα HDi 10 ἐρίοις om. E τε] δὲ E 11 δυσηκόους Di 12 καὶ τοὺς ἐν αὐτοῖς σκ. E 13 χλιαρὸν QDi 15 κατ- αντληθὲν Ε 16 πρὸς τὰ θανάσιμα πάντα Di 17 καὶ κωνίου καὶ ἂκονίτου EH: καὶ κωνείου καὶ ἀκονίτου καὶ κωνείου (sic) F : καὶ ἀκονίτου om. Di 19 σμί- λακας HDi ἁλσὶν καὶ ὕδατι E ποθείσας QDi 20 ἐπιρροφούμενον E χρονίαν EDi 21 καὶ om. E 22 καὶ add. ex H 23 συναγχικοῖς τε (om. καὶ) HDi] ἁρμόζει om. E κιονίδας καὶ χαλασμένας E 24 πρός τε (om. καὶ) E πόνους E διακρατούμενον καὶ addidi ex E: tentum in ore Dl) [*](26 num. cap. χοη Q: χπ Di: ιε E tit. περὶ ὀξυμέλιτος HDi οὕτως QE 27 ε EFDi θαλαττίου E μνᾶν μίαν] minas VII Dl: libram quadrantem Pl. XXIII 60, at cf. Pl. XIV 114 δέκα] ι EF)

ὕδατος κοτύλας δέκα, μείξας ἕψησον, ἄχρις οὗ ἂν δεκάκις ἀναβράσῃ, καὶ ψύξας κατάγγισον.

δοκεῖ δὲ λαμβανόμενον πάχος ἄγειν, ὠφελοῦν ἰσχιαδικοὺς καὶ ἀρθριτικοὺς καὶ ἐπιλημπτικούς· ἀρήγει δὲ καὶ τοῖς ὑπὸ ἐχίδνης τῆς καλουμένης σηπὸς δηχθεῖσι καὶ τοῖς μηκώνιον ἢ ἰξίαν πιοῦσιν, ἀναγαργάρισμά τέ ἐστι συναγχικοῖς ὠφέλιμον.

15 ὀξάλμη ὠφελεῖ καταντλουμένη νομάς, σηπεδόνας, κυνόδηκτα καὶ τὰ ἀπὸ τῶν ἰοβόλων δήγματα. στέλλει δὲ καὶ τὰς ἐπὶ τῶν λιθοτομηθέντων αἱμορραγίας, εὐθέως μετὰ τὴν χειρουργίαν θερμὴ ἐγκλυζομένη, καὶ ἐγκαθιζομένη καὶ ἕδραν προπεπτωκυῖαν, ἐγκλύζεταί τε ἐπὶ τῶν μετὰ νομῆς δυσεντερικῶν· δεῖ δὲ ἐπεγχυματίζειν γάλακτι. καταρροφουμένη δὲ καὶ ἀναγαργαριζομένη βδέλλας κενοῖ· σμήχει δὲ καὶ πίτυρα καὶ ἀχῶρας.

16 θυμοξάλμῃ ἐχρῶντο οἱ ἀρχαῖοι ἐπὶ τῶν ἀσθενῆ τὸν στόμαχον ἐχόντων, κατὰ τρεῖς ἢ τέσσαρας κυάθους πρὸς ὕδωρ θερμὸν κεραννύντες καὶ διδόντες, καὶ ἐπὶ ἀρθριτικῶν καὶ πνευματουμένων· ἄγει δὲ παχέα καὶ μέλανα. σκευάζεται δὲ οὕτω· θύμου λείου ῤξύβαφον, ἁλῶν ἴσον, ἀλφίτου, πηγάνου, γλήχωνος, ἑκάστου ἀλίγον, βαλὼν εἰς ἄγγος ἐπίχει ὕδατος κοτύλας ὄξους ἡμικοτύλιον, περιθείς τε ὀθόνιον ἐξαιθρίαζε.

[*](7 SIM. Pl. XXIII 61. cf. D. eup. I 224 (210).)[*](1 ὅδατος κοτύλας δέκα om. LQ: superscr. H2, at cf. Dl et aquae cotilas X: aquae sextarios quinque (═ δέκα κοτύλας), Pl. XXIII 60 ἄχρι ἂν οὗ E: ἄχρις οὗ reliqui ἀναβράσει Di 3 ἄγειν πάχος Q post ἄγειν desidero κατὰ κοιλίαν ὠψελεῖ Di ἰσχιαδικοὺς καὶ ἐπιλ. καὶ ἀρθρ. EDl: ἰσχιαδικοὺς ἀρθρ. καὶ ἐπιλ, LQDi (ἀρθρ. e mg. alieno loco in text. irrepsit) 5 καὶ τῆς Corn., at cf. Pl, l. s. profuisse tamen fatentur contra serpentes quas sepas vocant ἢ om. L 6 ἐστι add. ex E συναγχικοῖς E: συναγχικῶν (ut videtur) reliqui, cf. III 80 (96, 6))[*](7 num. cap. χοθ Q: χπα Di: ιq E tit. περὶ ῤξάλμης HDi πρὸς νομὰς Di)[*](9 ἐπὶ] ὑπὸ H τῶν om.). L λιθοτμηθέντων LF: λίθων τμηθέντων H (corr. H2) 10 καὶ ἐγκαθιζουένη addidi ex E coll. Dl fomento renocat: D. eup. I 224 (210) 11 σκευάζεται L τε] δὲ Di 12 καταρροφουμένη EDiD. eup. II 134 (325): ῥοφουμένη reliqui 13 κενοῖ L: eœcludit Dl: κτείνει EQDi: ἀποβάλλει D. eup. . s. δὲ om. Di καὶ om. QL)[*](14 num. cap. χπ Q : χπβ Di: ιζ E tit. περὶ θυμοξάλης HDi ἧ post θυμ. add. LQDi τὸν (ν add. E2) στόμαχον ἀσθενῆ E τὸν om. L 16 καὶ (alt) om. Spr. 17 δὲ (pr) om. QL: δὲ τὰ Spr οὕτωσ EF, 18 ἀλφίτων EDi: om. H πηγάνου addidi e DiDl γλήχους E 19 ὀλίγον] ἶσον E: partes singulas modicas Dl κοτύλας δ ἢ q E: seœ Dl 20 καὶ δξους E)

17 τὸ δὲ σκιλλητικὸν ν ὄξος σκευάζεται τὸν τρόπον τοῦτον καθάρας λευκὴν σκίλλαν καὶ κατατεμών καὶ διείρας λίνῳ, ὥστε μὴ θιγγάνειν τούς τόμους ἀλλήλων, ξηράνας ἐν σκιᾷ ἐπὶ ἡμέρας τεσσαράκοντα, λαβὼν μνᾶν μίαν ἐξ αὐτῆς κάθες εἰς ξέστας ἄξους καλοῦ ιβ΄ καὶ ἔα ἐν ἡλίῳ ἡμέρας ἐξήκοντα βρέχεσθαι, πωμάσας ἐπιμελῶς τὸ ἀγγεῖον· μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελόμενος τὴν σκίλλαν καὶ ἐκπιέσας, αὐτὴν μὲν ῥῖψον, τὸ δὲ ὄξος ὑλίσας κατάγγιζε καὶ ἀποτίθεσο.