De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
δύναμιν δὲ ἔχει ὠμός τε καὶ κεκαυμένος στυπτικὴν ἐνεργῶς, 3 ἔτι δὲ ἀνακαθαρτικὴν καὶ ἐσχαρωτικήν, κατακαυμάτων τε ἰατικὴν σὺν κηρωτῇ καὶ σηπτικὴν ποσῶς. πλύνεται δὲ ὡς ἡ καδμεία.
[*](7 SIM. Pl. XXXVI 143 (unde Isid. XVI 4, 9 aliis e D. additis); Cels. V 7.)[*](7 EXC. Orib. XIII s. v. λίθος (λίθος — ἀπασβολωθῇ), cf. Gal. XII 201 (unde Aet. II 21. Paul. Aeg. VII 3 s. v. λίθος. Ps. Gal. simpl. s. v. lapis.)[*](1 σπλῆνας E 2 post πινόμενον add. οὗτος καὶ φυλακτήριόν ἐστι καὶ παντὸς κακοῦ ἀποτρόπαιον A)[*](3 num. cap. ψπ𝔮΄ Q: ψ𝒢β Di: ρκθ E tit. περί ἀντιπαθοῦς HADi κοράλλιον LEADi: κοράλιον H: κολλάριον F (κουράλιον in ind) 4 τὴν διαφορὰν Q 5 δροσίζον F καὶ (alt.) om. LF 6 ἴσην] αὐτὴν QDi τῶν προειρημένων L)[*](7 num. cap. ψπζ΄ Q: ψ𝒢γ Di: ρλ E tit. περὶ φρυγίου λίθου RADi λίθος δὶ E οἱ βαφεῖς ὲν Φρυγίᾳ Orib.QDi 8 ὄθεν — Καππαδοκίᾳ om. Orib. ὅθεν — ὠνόμασται om. LQ: unde et nomen accepit Dl ὀνομάσθη E γεννᾶται δὲ LE δὲ om. Orib. 9 μέσως] μὲλας Q (corr. H2) ἰσότονος Orib.E (ι in ras.) Di: ἰότονος L: εὔτονος reliqui 10 χρώματος Orib.EDi: σώματος reliqui ἡ om. Orib.EFDi 11 καίεται δ᾿ ὁ λίθος Di οὕτω QDi ὡς ὅτι om. Orib Di 12 ἐὰν Di μεταβάλλῃ QDi 13 γινόμενος Q: γιγνόμενος Orib. αὐτὸν addidi e Di σθέσον post μὐτῷ coll. Orib.EDi σπέσον] βρέξον Di 14 τὸ μὐτὸ Q 15 καὶ ἔα αὐτὸν L καὶ (pr.) om. LDi, del. E2 17 καὶ om. L ἐνεργῶς LE: ἐναργῶς reliqui 18 ἐσχαρ. ποσῶς Di κατακλυσμάτων LQ: κατακλασμάτων Di, at cf. Dl cum ceroto conbustionibus medetur τε EDi: δὲ reliqui ἰατρικὴν LE 19 κηρῶ L καὶ addidi ex E καὶ σηπτικὴν ποσῶς om. Di ἡ om. F)92
124 Ἄσσιον δὲ λίθον παραλημπτέον τὸν κισηροειδῆ τὴν χρόαν, χαῦνόν τε καὶ κοῦφον, ἔτι δὲ εὐθρυβῆ καὶ διαφύσεις μηλίνας ἔχοντα διὰ βάθους. τὸ δὲ ἄν θος αὐτοῦ ἐστιν ἡ ἐφιζάνουσα ἁλμυρὶς τῇ ἐπιφανείᾳ τῶν λίθων, τῇ μὲν συστάσει λεπτή, τῇ δὲ χρόᾳ τὸ μέν τι λευκόν ἐστι, τὸ δέ τι ἔοικε κισήρει, ἐπὶ τὸ μήλινον τετραμμένον, προσαγόμενόν τε τῇ γλώττῃ δάκνει ποσῶς.