De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
114 τρύγα δὲ παραλημπτέον μάλιστα μὲν τὴν ἀπὸ οἴνου παλαιοῦ Ἰταλικοῦ, εἰ δὲ μή γε, καὶ ἀπὸ ἄλλου ὁμοίου· ἡ δὲ ἀπὸ ὄξους ἐπιτέταται τῇ δυνάμει.
καυσιέον δὲ ὡς ἀλκυόνιον προεξηραμμένην ἐπιμελῶς. [*](1 Pl. XXXI 122. D. eup II 24 (236) — Zop. (Orib. II 588) Cels. V 12 Pl. 115 sq. — Pl. 122 eup. I 131 (160) — Pl. 117 eup. I 63 (125) — Pl. 118 eup. II 65 (280) — Pl. 117 eup. I 41 (112) — Nic. Al. 532: Pl. 119 — Nic. Al. 327 Pl. 120 D. eup. II 154 (335) — Pl. 122 eup. I 226 (211) — Pl. 120.) [*](17 SIM. Pl. XXIII 64 (e S. N.).) [*](17 EXC. Orib. XIII s. v. (τρύγα — πομφόλυξ); cf. Orib. V 83 (D.) cf. Gal. II 137.) [*](2 καὶ ἐπισπαστικαῖς post ἐμπλάστροις transpos. E 3 post ἐμπλάστροις add. καὶ λεπτυντικαῖς Di, mg. A2 post δὲ add. θερμῷ Di, post οἴνῳ AH2 (mg.) πνευματώσεις QE 4 τε om, Di 5 κυνόδηκτά τε E 6 ὀνείῳ] αἰγείῳ cod Matt.: ὑείῳ στέατι ἢ ταυρείῳ E, fort. ὀνείῳ ἢ delendum coll. Dl absungiae porcinae mixta στομοῖ EDi καὶ om. Q 8 σὺν ὀξυκράτῳ post ἁρμόζει coll. A 9 δὲ om. E βουπρίστην E: βουπρῆστας Di πρὸς δὲ ταύρειον E 10 ἀτροχοῦσι] τρέμουσίν τε ἢ καὶ στροφουμένοις E, at cf. Pl, 122 solia nitri prosunt atrophis ἔνπλασμά τε E 12 καὶ ἄρτῳ om. E τὴν om. EQ, ad rem cf. Pl. 1. s 120 15 ὀστράκου καινοῦ E 16 πυρωθῇ Orib.) [*](17 num. cap. ψοη΄ Q: ψπδ Di: ρκβ E tit. περὶ τρυγός QDi δὲ om. Orib. μὲν om. Orib.DiE (add. E2) οἴνου οὔσαν ἰταλικοῦ καὶ παλαιοῦ Orib. 18 ἰταλικοῦ παλαιοῦ E γε om. Di καὶ] κἂν Orib.EDi ἀπὸ om. Q post ἄλλου add. οἴνου Di δὲ (alt.)] γὰρ Orib.EDi 20 προεξηραμένην libri, correxi)
σημεῖον δὲ τῆς 2 δεούσης καύσεως ἡγητέον τὸ λευκὸν ἢ ἀερόχρουν τοῦ χρώματος καὶ τὸ προσενεχθεῖσαν τῇ γλώσση οἱονεὶ φλέγειν αὐτήν. ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ ἀπὸ ὄξους καίεται.
δύναμιν δὲ ἔχει καυστικὴν σφόδρα καὶ σμηκτικήν, κοτασταλτικήν τε καὶ στυπτικὴν καὶ σηπτικὴν ἄγαν καὶ ξηραντικήν. χρηστέον δὲ τῇ τρυγὶ προσφάτῳ οὔσῃ· ταχὺ γὰρ διαπνεῖται, ὅθεν οὐδὲ ἀσκέπαστον οὐδὲ χωρὶς ἄγγους αὐτὴν ἀποθετέον.