De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

2 βοηθεῖ καὶ θηριοδήκτοις μετ᾿ οἴνου πινόμενος καὶ πρὸς περιοδικούς πρὸ μιᾶς ὥρας τῆς ἐπισημασίας λαμβανόμενος· ἵστησι δὲ καὶ ῥοῦν γυναικεῖον προστεθείς, καὶ πρὸς ὠταλγίας καὶ πυορροίας] ἐνσταζόμενος ἁρμόζει, συνεψηθείς δὲ οἴνῳ καὶ μέλι προσλαβών ἄκρως ποιεῖ πρὸς τὰ ἐν αἰδοίοις ?ελκη. καταπλάσσεται δὲ τὰ φύλλα πρὸς στομάχου ἔγκαυσιν καὶ αἵματος ἀναγωγὴν καὶ ἕρπητας καὶ ἐρυσιπέλατα καὶ φλεγμονὰς καὶ οἰδήματα καὶ τραύματα πρόσφατα.

5 πολύγονον θῆλυ· θαμνίον ἐστὶ μονόκλωνον, τρυφερόν, καλαμοειδές, γόνατα συνεχῆ ἔχον ἐγκείμενα ἀλλήλοις ὥσπερ σάλπιγγος, καὶ περὶ τοῖς γόνασι κύκλῳ ἐξοχάς πίτυος φυλλαρίοις ἐοικυίας· ῥίζα ἀχρεία. φύεται παρὰ τοῖς ὕδασι.

δύναμιν δὲ ἔχει στυπτικήν, ψυκτικήν, ποιοῦσαν τὰ αὐτὰ τῷ πρὸ αὐτοῦ, ὅτι μή ἀσθενέστερον.

[*](5 RV: πολύγονον θῆλυ, Ῥωμαῖοι σημινάλις μίνορ.)[*](1 SIM.: Pl. XXVII 114 — D. eup. II 29 (238) Scrib. Larg. 83 — eup. II 47 (258) Pl. 114 — Pl. 1. s. eup. II 109 (306) — Nic. Th. 901 (ex Apollod.) eup. II 121 (320) — Pl. 114 — eup. II 82 (294) — Pl. 114 eup. II 57 (120) I 60 (123) — eup. II 1 (226) Pl. 114 — eup. II 30 (241) — Pl. 114 eup. 1 168 (180). 3 TEST.: Gal. XII 105: φησὶ δὲ Διδσκου υρίδης καὶ οὗρα προκαλετεθαι αὐτὸ τοῖς στραγγουριῶσιν διδόμενον, οὖ μήν διαιρεῖταςι γε τὴν διάθεσιν ἀκριβῶς, ἐφ᾿ ἡς χρὴ διδόναι.)[*](12 SIM.: Pl. XXVII 115 (e S. N.).)[*](12 EXC.: Orib.XIIs. v. (πολύονον — ὅδασι); cf. Gal. XII 104. Ps. Orib. III 58.)[*](1 ψυκτικὴν καὶ στυπτικὴν N: στυπτικὴν καὶ om. C δὲ (alt.) om, RDi: post χυλὸς transpos. E 2 ἁρμόζει δὲ NDi: ἁρμ. δὲ καὶ CE (δὲ eras. E2) καὶ τοῖς κατὰ — χολερικοῖς om. R ῥευματιζομένοις E καὶ (alt.) om. Di 3 χολερικοῖς τε Di καὶ δυσουριῶσιν E γὰρ] δὲ FHA: καὶ R ἐναργῶς EFHADi 4 περιόδους REDi 5 τῆς ἐπισημασίας — στρόσφατα om. N 6 προστεθεἴσα E (α eras, E2) καὶ (pr.) om. C 7 ἁρμόζει om. C συνε- ψηθεῖσα E (corr. E) δὲ οἴνῳ om. C μέλιτος λαβὼν E 8 ποιεῖ καὶ C δὲ καὶ A 10 καὶ (pr.) om. Di ἐρυσιπέλατά τε Di)[*](12 num. cap. υοξ ODi: ε E tit. περὶ πολυγόνου θήλεως Di: περὶ ἑτέρου πολυγόνου AH post θῆλυ syn. Rom. e R add. ADl: superscr. H2 θηλικὸν Orib. θαμνίον (superscr. σκ) orib. πολύκλωνον Orib. 14 σάλπιγγας Orib.: σάλπιγξ FH (corr. H2): ϹΜΙΓΓΟϹ (sic) P ἐν κύκλῳ RDi ὡς πίτυος N πίτυος post φυλλαρίοις transpos. Orib. 15 ἀχρία P: ἀχρεῖος Orib.: ἄχρηος E: ἄχρηστος RFHA φύεται δὲ E ὑδατώδεσι RDi: superscr. A2 16 ψυκτικὴν καὶ στυπτιμεήν E 17 ὅτι εἰ R καὶ ἀσθενέστερον E)[*](18 C 257v: N 121 σεμενάλις A)
173

6 πολυγόνατον· φύεται ἐν ὄρεσι. θάμνος μείζων πήχεως, φύλλα ἔχων ὅμοια δάφνῃ. πλατύτερα δὲ καὶ λειότερα, γευσαμένῳ ὅμοιόν τι μήλῳ κυδωνίῳ ἢ ῥοᾷ μετὰ στύψεως προσβάλλει· καθ᾿ ἑκάστην δὲ ἔκφυσιν τῶν φύλλων ἄνθη λευκά, τῷ πλήθει ὑπερέχοντα τοῦ ἀριθμοῦ τῶν φύλλων ἀπὸ τῆς ῥίζης ἡνωμένα· ῥίζαν δὲ λευκήν, μαλακήν, μακράν, πολυγόνατον, δασεῖαν, βαρύοσμον, πάχος ἔχουσαν δακτύλου, ποιοῦσαν πρὸς τραύματα καταπλασσομένην} αἴρει δὲ καὶ σπίλους τούς ἐν προσώπῳ.

7 κληματίς· ατίς· οἱ δὲ δαφνοειδές, οἱ δὲ μυρσινοειδές, οἱ δὲ πολυγονοειδὲς καλοῦσι. φύεται ἐπὶ γῆς, κλήματα δὲ ἔχει μακρά, ὡς ὁλοσχοίνου τὸ πάχος, πέταλον δὲ μικρόν, δάφνῃ ἐμφερὲς τῷ τε σχήματι καὶ τῇ χρόᾳ, μικρότερον δὲ πολλῷ.

ταύτης τὰ φύλλα καὶ οἱ καυλοὶ σὺν οἴνῳ πινόμενα διαρροίας καὶ δυσεντερίας παύει· μετὰ γάλακτος δὲ καὶ ῥοδίνου ἢ [*](6 RV: πολυγόνατον.) [*](7 RV: κληματῖτις ἑτέρα οἱ δὲ Φιλεταίριον, οἱ δὲ δαφνοειδές, οἱ δὲ πολυγονοειδὲς καλοῦσιν.) [*](1 SM.: Pl. XXVII 113. 116 (e S. N.) unde Ps. Orib. III 58.) [*](1 EXC.: Orib. XII s. v. (πολυγόνατον — δακτύλου); med. Gal. XII 106 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v).) [*](9 SIM.: Pl. XXIV 141 e S. N. — Crat.) [*](9 EXC.: Orib. XI s. v. (κληματίς — πολλῷ); med. Gal. XII 31; Paul. Aeg. VIII 6 s. v.) [*](9 TEST.: Gal. XII 31: Διοσκουρ ίδης δ᾿ ἀμφοῖν (sc. utriusque clema- tidis) ἐν τῳ τετάρτῳ μέμνηται, τοῦ μὲν ἁπλῶς ὀνομαζομένου κληματοειδοῦς ἐπὶ τῇ τελευτῇ τοῦ βιβλίου (c. 179), θἀτέρου δὲ κατὰ τήν ἀρχήν.) [*](1 num. cap. υοη ODi: ς E tit. περὶ πολυγονάτου HADi θάμνος ἐστίν Orib. 2 ἔχουσα N δάφνης Orib. καὶ λειότερα om. Dl 3 στύψεως γὰρ Di προσλαμβάνει N: προσλαμβάνει ἢ καὶ ante προσβάλλει del. E2 4 τῶν φύλλων om. Orib. 5 τῶν φύλλων om. ROrib PEDi: add. E2: post ὑπερί- χοντα inser. FHA. (τῶν φὑλλων om. mg. adscripta erant in archet.) ἡνωμένα] γίνομένου NDiE (corr. E2) 6 δὲ om. N μακρὰν μαλακήν Orib. 7 ποι- οῦσα NH 8 καταπλασσομένη PNA) [*](9 num. cap. υοθ ODi: ξ E tit. περὶ κληνατίθυς FAHDi κλρμμτττις R Paul. Aeg. l. s. post κληματίς e R add. οἱ δὲ φιλεταίριον Di: post πολυ- γονοειδὲς A: mg. H2 10 ἐπὶ γῆς ἐν εὐγείοις DiA (ἐν εὐγ. del. A: superscr. H2) 11 κρᾶ RDiAH2: μικρὰ καὶ μακρά E (corr. E2) ὅσον σχοίνου ΟDi: ὡς ὁλιοχοίνου RA2 πικρόν] μακρόν Dl: om. R 13 σὺν οἴνῳ om. RVFH (superscr. H2): bibita cum uino Dl πινόμενοι R διαρροίας τε E 14 παύουσιν R) [*](15 N fol. 121: cap. om. C) [*](16 C fol. 197r: N 89 φιλετ (rel. om.) C)

174
κυπρίνου ἐν πεσσῷ προστιθεμένη ὑστέρας πόνους θεραπεύει· παύει δὲ καὶ ὀδόντων πόνους διαμασωμένη, βοηθεῖ καὶ θηρισδδήκτοις ἐπιτιθεμένη. ἱστορεῖται δὲ καὶ ἀσπιδοδήκτοις μετ᾿ ὄξους πινομένη βοηθεῖν. φύεται δὲ ἐν χέρσοις.

8 Πολεμώνιον· οἱ δὲ Φιλεταίριον, Καππάδοκες δὲ χιλιοδύναμον καλοῦσι. κλωνία ἔχει λεπτά, τεταρσωμένα, φύλλα ὀλίγῳ μείζονα πηγάνου, ἐπιμηκέστερα δὲ πρὸς τὰ τοῦ πολυγόνου | ἢ τῆς καλαμίνθης· ἐπ᾿ ἄκρων δὲ αὐτῶν ὥσπερ κόρυμβοι, ἐν οἷς τὸ σπέρμα μέλαν, ῥίζα παχεῖα, ὑπόλευκος, ἐμφερὴς στρουθίῳ· φύεται ἐν ὀρεινοῖς καὶ τραχέσι τόποις.