Epistulae

Πάντα ὑπομένειν οἵα τέ εἰμι πλὴν τοῦ σοὶ συγκαθ- εύδειν, δέσποτα. καὶ τὴν νύκτα οὐκ ἔφυγον οὐδὲ ὑπὸ τοῖς θάμνοις ἐκρυπτόμην, ὡς ἐδόκεις, ἀλλὰ τὴν κάρδοπον ὑπεισελθοῦσα ἐκείμην ἀμφιθεμένη τὸ κοῖλον τοῦ σκεύους εἰς κάλυμμα. ἐπειδὴ δὲ κέκρικα βρόχῳ τὸν βίον ἐκλιπεῖν, ἄκουε λεγούσης ἀναφανδόν, πάντα γάρ μου περιαιρεῖ φόβον ἡ πρὸς τὸ τελευτᾶν ὁρμή· ἐγώ σε, ὦ έμελλε, στυγῶ, τοῦτο μὲν βδελυττομένη τὸ δάσος τοῦ σώματος καὶ ὥσπερ τι κίναδος ἐκτρεπομένη, τοῦτο δὲ τὴν δυσχέρειαν τοῦ στόματος ἐκ τοῦ μυχαι- τατοῦ τῆς φάρυγγος τὴν δυσοσμίαν ἐκπέμποντος. κακὸς κακῶς ἀπόλοιο τοιοῦτος ὤν. βάδιζε παρά τινα λημῶσαν ἄγροικον γραῦν ἐπὶ ἑνὶ γομφίῳ σαλεύουσαν, ἀληλιμ- μένην τῷ ἐκ τῆς πίττης ἐλαίῳ.

Ἠπιστάμην σε, ὦ Ἀνθοφορίων, ἁπλοϊκὸν εἶναι [*](Β x (Harl. Ven.) x1 (Γ Vat. 1)) [*](1 Σαλακωνὶς Reisk., Σαλαμωνὶς x, Σαλμωνὶς Β, in x1 inscr. est ἀμοιβαία | 2 οἵα] οἷα Β | σοὶ συγκαθεύδειν Β, συγκα- θεύδειν μετὰ σοῦ cet. | 3 δέσποτα] δή ποτε Mein., Νέμεσι δέσποινα Stang. | καὶ] καίτοι Nab. | 4 ὑπὸ] ἐπὶ Β | 7 λεγούσης] λέγουσʼ Β, om. Bergl. (ed.), λέγω σοι Wagn. | 8 μου] ὁμοῦ Β | τελευτᾶν] τελευταῖον Harl. | 9—10 τοῦτο—ἐκτρεπομένη] ὥσπερ τι κίναδος ἐκτρεπομένη καὶ τοῦτο μὲν—σώματος Herch. (ed.) | 10 δάσος Β, βάρος x1, βάθος x | τι κίναδος] τι κίναι- δος x, τις κίναιδος Β | 11 στόματος] σώματος x | 12 ἐκπέμπον- τος] ἐκπέμποντα Γ | 13 λημῶσαν Β, ληρῶσαν x, ληροῦσαν x1 | 14 ἄγροικον] ἄγρικων (sic) Ven. | ἀληλιμμένην] ἀληλιμένος (sic) x | 15 ἐκ] om. x Vat. 1) [*](16 Ὥριος scripsi, Ὤριος Γ, Ὄριος cet., Ὄρειος Bast. | 17 ante σε add. μέν Cob. | εἶναι] om. xx1)

Πολὺς ὁ χειμὼν τὸ τῆτες καὶ οὐδενὶ ἐξιτητόν. πάντα γὰρ ἡ χιὼν κατείληφε, καὶ λευκανθίζουσιν οὐχ οἱ λο- φοι μόνον ἀλλὰ καὶ τὰ κοῖλα τῆς γῆς, ἀπορία δὲ ἔρ- γων, ἀργὸν δὲ καθίζειν ὄνειδος. προκύψας δῆτα τῆς καλύβης οὐκ ἔφθην παρανοίξας τὸ θύριον καὶ ὁρῶ σύν τῷ νιφετῷ δῆμον ὅλον ὀρνέων φερόμενον, καὶ [*](B x (Hart. Ven) x1 (Γ Vat. 1)) [*](1 αὐτόχρημα τὸν B, ἀφιλοχρήματον x, ἀθλοχρήματον x1, del. τὸν bergl. | ἄγροικον ὄζοντα B, ἀγροικίζοντα cet., quod del. Hemst., del. ἄγροικον Seil. (ed.) | 2 κόνιν B, κόνεως cet. | 3 Ἡλιαίᾳ Hemst., Mιλιαίῳ B, Μηλίῳ κατὰ cet., Μητιχείῳ Bergl., Mητίχου καλλίῳ Bast., constr. duas in xx1 conflatas esse statuit Bast. | 4 ἕνεκα δικομαχοῦντας Bergl., ἕνεκεν ἀδι- κομαχούντων B, ἕνεκεν ἀδικομαχοῦντας cet. | κινήσας] νικήσας B | ἐπὶ] ἀπὸ Harl. | 5 ἥντινα] ἣν x1 | 7 χρῶμαι] om. x | [κατὰ] del. Mein. (ed.), om. κατὰ τοῦτο δὴ x1, unde τὸ δὴ τοῦ λόγου Herch. (ed.), sed cf. III 20, 1 | 10 μοι] del. Mein. | πολλάκις] πολλὰ) [*](13 πολὺς] πολεῖς Ven. | τὸ τῆτες B, τοῖς θήταις Hart., ταῖς θήτταις cet. | ἐξιτητόν Bergl. (ed., ἐξίτητον B, ἐξιτόν cet. Cf. εἰσιτητόν III 40, 3 | 14 γάρ] om. Ven. x1 | κατείληφε] κατείληχε B | 16 ἀργὸν δὲ καθίζειν] ἀργῶς δὲ καταζῆν B | 17 θύριον] θήριον x)

Οὐπώποτε εἰς ἄστυ καταβὰς οὐδὲ εἰδὼς ὅ τί ποτε ἐστὶν ἡ λεγομένη πόλις, ποθῶ τὸ καινὸν τοῦτο θέαμα ἰδεῖν, ὑφʼ ἐνὶ περιβόλῳ κατοικοῦντας ἀνθρώπους, καὶ τἆλλα ὅσα διαφέρει πόλις ἀγροικίας μαθεῖν. εἰ οὖν σοι πρόφασις ὁδοῦ ἄστυδε γένοιτο, ἧκε ἀπάξων νῦν κἀμέ. καὶ γὰρ ἔγωγε ἄγειν οἶμαι τοῦ πλέον τι μαθεῖν, [*](B x (Harl. Ven) x1 (Γ Vat. 1)) [*](1 κοψίχους] κοσσύφους B | 2 ἀχράδων] ἐχράδων B | 3 οὔπω] οὐδέπω vel οὐδεπώποτε Bergl., at cf. I 2, 4 | [τῶν στρουθίων] exrunxi, τῶν στρουθῶν Herch. (ed.) | 4 ὀροδάμνων] ὁροδάμων] B | ἡδὺ] ἡ δὲ Ven. | 5 ἐχόμεναι] ἐχόμενα x | εἰλημμέναι] εἰλιμ- μέναι B, εἰλημμένα x | 6 λάχος σοι B, λάχος ων μοι (sic) Harl., λαχών μοι x1, λεχόμην μοι Ven., λαβάν σοι Reisk., λαχμὸν τὰς πίονάς σοι Bergl., λίχος σοι Metr. | 7 καὶ] om. x Vat. I | κοι- νωνεῖν B, κοινὸν cet., κοινοῦν Mein., κοινα et τἀγαθά Herch. (ed.). Cf. II 29, 2 | γάρ] δὲ B | ἀγαθὸν] ἀρεστὸν Pol. | φθονοῦσι B, φθονούντων cet.) [*](9 Φιλόκωμος B, Φιλόκυμος cet. | Ἀστύλλῳ Reisk., θεστύλλῳ O, θεστύλῳ Herch. (ed.) | 10 εἰδὼς] ἴδω B | ὅ τί] τί Vat. 1 | 11 καινὸν] κοινὸν x | 12 ὑφʼ] 〈τοὺς〉 ὑφʼ Herch. (ed.) | περι- βόλῳ B, προβόλῳ cet. | 13 μαθεῖν] del. Herch. (ed.) | εἰ—γέ- νοιτο] εἰ—γένηται x1, unde εἰ— γενήσεται Herch. (ed.), ἢν— γένηται Herm. | 14 νῦν] del. Cob. | 15 ἔγωγε] ἔγω (sic) x, ἐγὼ x1 | ἄγειν οἶμαι] δεῖν οἶμαι x1, ἐν ὥρᾳ εἶναι οἶμαι vel ἐν ὥρᾳ εἰμὶ Beaud., ἔχειν οἶμαι 〈ὥραν〉 Meis., ὀρέγομαι Pol. | πλέον x, πλεῖον cet.)

Ἡ ὗς ἡ πρῴην ἐπίτεξ εἶναι νομιζομένη ἀρτίως τέτοκε, καὶ ἔχω δελφάκων ἀφθονίαν· γρύζουσι δὲ μάλʼ ἀηδές, ἀλλʼ ἐδώδιμοι. μεταδίδωμι δῆτα καὶ σοὶ δύο τούτων ἔχειν. οὔτε γὰρ πάντας οἷός τέ εἰμι τρέφειν τῶν κριθῶν ὀλίγων οὐσῶν καὶ ἄμα τοῖς φίλοις κοι- νωνεῖν τούς ἐν περιουσίαις ὄντας ἀγροικικῇ πρέπον ἐπιεικείᾳ, οἵους ἡμᾶς ἡ φιλτάτη γῆ ἀπλοϊκοὺς καὶ φιλ- ἀλλήλους τούς ἑαυτῆς τροφίμους ἀνεθρέψατο.

Βάλλ᾿ ἐς μακαρίαν, οἷον κακόν ἐστιν, ὦ Κοτί〈ν〉ων, ἡ μέθη. ἐμπεσὼν γάρ εἰς συμπόσιον κακοδαιμόνων ἀνθρώπων — οἰνόφλυγες δὲ πάντες ἦσαν, καὶ οὐδεὶς [*](B x (Harl. Ven.) et [praeter II 29| x1 (Γ Vat. 1)) [*](1 ἀρχομένης] ἀρχομένω Γ | 2 τἀκεῖθι scripsi, κἀκεῖθι B, κακεῖν x, κἀκεῖ x1, τἀκεῖ Cob. | 〈τερο〉 add. Hirsch., mavult pro ἢ scribere εἰ μὴ Boissevain) [*](5 πρώην] παρʼ ἐμοὶ x | ἐπίτεξ εἶναι νομιζομένη] om. x 7 ἀλλʼ ἐδώδιμοι Cob., ἀλλʼ ἐδώδιμον O, del. Herch. (ed.) 9 κριθῶν — οὐσῶν Bast., κριθίων—οὐσῶν O, κριθιῶν ὄντων Schäfer. | 10 ἐν περιουσίαις] περιουσία (om. ἐν) Harl., περιου- σίους Ven. | 12 ἑαυτῆς] ἑαυτῇ x) [*](13 Σκοπιάδης] Σκορπιάδης x, Κοπιάδης Seil., Σκορδιάδης Herch. (ed.) | 〈ν〉 addidi cl. II 12 inscr., in Urb. 110 errore est Σκοτίωνι | 14 βάλλʼ B, βάλʼ cet. | 〈ν〉 vid. inscr. | 16 οἰνό- φλυγες] οἰνοφλυγεῖς B | δὲ] om. B x)

Ἔσικε καὶ τὰ νάματα εἰς τὸ ἄνω ῥυήσεσθαι, εἴ γε οὕτως, ὦ Κορίσκε, ἀφηλικέστερος γεγονώς, ὅτε ἤδη [λοιπὸν] ὑιδοῦς καὶ θυγατριδοῦς ἔχομεν, ἐρᾷς κιθαρῳδοῦ γυναικὸς κἀμὲ κνίζεις ἄχρι τοῦ καὶ αὐτὴν ἐκρινῆσαι τὴν καρδίαν. ἐγὼ μὲν γὰρ ἀτιμάζομαι τρια- κοστὸν ἔτος ἤδη συνοῦσά σοι, Παρθένιον δὲ 〈ἡ〉 ἱππό- [*](B et [usque ad II 31] x (Hart. Ven) x1 (Γ Vat. 1)) [*](1 τὸ μέτρῳ Cob., τῷ μέτρφ τὸ 0 | πίνειν] πιεῖν Harl. | 2sq. 〈γὰρ〉 add. Herm., ἧν—τούπιτίμιον B, ἣν τοῖς ἀρνουμέ- νοις ἐπέχεον cet. | [ἔδει γὰρ αὐτοὺς] expunxi | εἰς l κπὶ εἰς x1. Proposuit ἣν—ἐπέχεον, ἦν αὐτοῖς τοὐπιτίμιον κ. τ. λ. Bergl., ἦν—τούπιτίμιον δεῖν αὐτοὺς καὶ εἰς Valck., ἦν 〈γάρ〉—〈τοῦτο〉 τοὐπιτίμιον· ἔδει κ. τ. λ. G. Herm annus, idem omisso γὰρ Seil. (ed.), del. ἦν—τοὐπιτίμιον Herm., del. συνεχῶς—τοῦπι- τίμιον et αὐτοὺς Herch. (ed.) | 3 post ἑστιᾶν add. εἴ τις ἠρνεῖτο τὴν κύαθον B | πιὼν—βαστάσας] om. xx1 | 4 οὔπω πρότερον] οὐπώποτε Nab. | 4—6 οἶδα—ἀπερυγγάνω B, οἷδα δʼ ἐγὼ τρί- την ταύτην ἡμέραν καρηβαρῶν—ἀπερυγγάνων cet. (post τρίτην add. ἔχων Hart., idem omisso δʼ Berrgl. (ed.), idem omisso δʼ et addito ἔχω καὶ post ἡμέραν Sei1. (ed.), οἶδα τρίτην ταύ- την ἔχω ἡμέραν καρηβαρῶν—ἀπερυγγάνων vel ἔχω 〈κακῶς〉 Jacobs., del. ἔχω καὶ Herch. (ed), ἄγω pro ἔχω scribit Meis.) [*](8 τὸ Pol. (qui τἄνω), τὰ O | 9 ante οὕτως add. σὸ Cob. | ἀφηλικέστερος Βergl., ἀφηλικέστερον B | 10 [λοιπὸν] del. Cob. | ὑϊδοῦς Pierson., υἱοὺς B, ὑϊδεῖς vel υἱωνοὺς Reisk. | θυγα- τριδοῦς Seil., θυγατριδοὺς B | 13 Παρθένιον Toup., παρθε- νίαν B, σοι παρθενίῳ· ἡ δὲ Reisk. | 〈ἡ〉 add. Toup. )

Τίμωνα οἷσθα, ὦ Καλλικομίδη, τὸν Ἐχεκρατίδου τὸν Κολλυτέα, ὃς ἐκ πλουσίου, σπαθήσας τὴν οὐσίαν εἰς ἡμὰς τούς παρασίτους καὶ τὰς ἑταίρας, εἰς ἀπορίαν συνηλάθη, εἶτʼ ἐκ φιλανθρώπου μισάνθρωπος ἐγένετο καὶ τὴν Ἀπημάντου ἐμιμήσατο στύγα. καταλαβὼν γὰρ τὴν ἐσχατιὰν ταῖς βώλοις τούς παριόντας βάλλει, προ- μηθούμενος μηδένα αὐτῶ καθάπαξ ἀνθρώπων ἐντυγχά- νειν. οὕτως τὴν κοινὴν φύσιν ἀπέστραπται. οἱ λοιποὶ δὲ τῶν Ἀθήνησι νεοπλούτων Φείδωνός εἰσι καὶ Γνί- φωνος μικροπρεπέστεροι. ὥρα μοι μετανίστασθαι καὶ πονοῦντι ζῆν. δέχου δὴ οὖν με μισθωτὸν κατʼ ἀγρόν, πάντα ὑπομένειν ἀνεχόμενον ὑπὲρ τοῦ τὴν ἀπλήρω- τον ἐμπλῆσαι γαστέρα.

Αὐχμὸς τὰ νῦν· οὐδαμοῦ νέφος ὑπὲρ γῆς αἴρεται· δεῖ δὲ ἐπομβρίας. διψῆν γὰρ τὰς ἀρούρας αὐτὸ τὸ κατάξηρον τῆς βώλου δείκνυσι. μάταια ἡμῖν, ὡς ἔοικε, καὶ ἀνήκοα τέθυται τῷ Ὑετίῳ, καίτοι γε ἐξ ἁμίλλης ἐκαλλιερήσαμεν πάντες οἱ τῆς κώμης οἰκήτορες, καὶ ὡς ἕκαστος δυνάμεως ἢ περιουσίας 〈εἶχε〉 συνεισηνέγκα- μεν, ὁ μὲν κριὸν ὁ δὲ τράγον ὁ δὲ κάπρον, ὁ πένης πόπανον ὁ δὲ ἔτι πενέστερος λιβανωτοῦ χόνδρους [εὖ μάλα εὐρωτιῶντας], ταῦρον δὲ οὐδείς· οὐ γὰρ εὐπορία βοσκημάτων ἡμῖν τὴν λεπτόγεων τῆς Ἀττικῆς κατοι- κοῦσιν. ἀλλʼ οὐδὲν ὄφελος τῶν δαπανημάτων· ἔοικε γὰρ πρὸς ἑτέροις ἔθνεσιν ὁ Ζεὺς ἄν τῶν τῇδε ἀμελεῖν.

Χαλεπὸς ἦν ἡμῖν ὁ στρατιώτης, χαλεπός. ἐπεὶ γὰρ ἧκε δείλης ὀψίας καὶ κατήχθη οὐ κατὰ τύχην ἀγαθὴν εἰς ἡμᾶς, οὐκ ἐπαύσατο ἐνοχλῶν τοῖς διηγήμασι, δεκά- δας τινὰς καὶ φάλαγγας ὀνομάζων, εἶτα σαρίσσας καὶ καταπέλτας καὶ δέρρεις· καὶ νῦν μὲν ὡς ἀνέτρεψε τούς [*](3 αὐτὸ Reisk., αὐτὰς B | 5 ἀνήκοα] ἀνηκόῳ Mein., sed jungendum μάταια καὶ ἀνήκοα | τῷ] Διὶ Hirsch., at cf. III 17, 3 | 7 〈εἶχε〉 add. Bergl., δυνάμεως 〈ἦν〉 ἢ Seil. | συνειση- νέγκαμεν Cob., συνεισηνέγκατο B | 8 κάπρον Bergl., καρπὸν B | ante πένης add. δὲ Herw, | 9—10 [εὖ μάλα εὐρωτιῶντας] del. Seil. cl. III 17, 3) [*](14 Πρατίνας Bergl. cl. II 9 inscr., Πρατἴνος Β | 15 χαλε- πός.] ὦ Μεγαλότελες. Nab. | 18 σαρίσσας Bergl., σισάρας B | 19 δέρρεις Bergl., δέρας B, γέρρας vel γέρρα item Bergl. | ἀνέτρεψε] ἐτρέψατο Cob.)

Εἐρεσιώνην ἐξ ἀνθῶν πλέξασα ᾔειν ἐς ἕρμα Φαι- θρίου τοῦ Ἀλωπεκῆθεν ταύτην ἀναθήσουσα. εἶτά μοι λόχος ἐξταίφνης ἀναφαίνεται νέων ἀγερώχων ἐπʼ ἐμὲ συντεταγμένων· ὁ λόχος δὲ τῷ Μοσχίωνι συνέπραττεν. ἐπεὶ γὰρ τὸν μακαρίτην ἀπέβαλον Φαιδρίαν, οὐκ ἐπαύ- σατό μοι πράγματα παρέχων καὶ γαμησείων· ἐγὼ δὲ ἀνη- νάμην ἅμα μὲν τὰ νεογνὰ παιδία κατοικτείρουσα ἅμα δὲ τὸν ἥρω Φαιδρίαν ἐν ὀφθαλμοῖς τιθεμένη. ἐλάν- θανον δὲ ὑβριστὴν ὑμέναιον ἀναμένουσα καὶ θάλαμον νάπην εὑρίσκουσα. εἰς γάρ με τὸ συνηρεφὲς ἀγαγών, οὗ τὸ πύκνωμα συνεχὲς ἦν τῶν δένδρων, αὐτοῦ που κατὰ τῶν ἀνθῶν καὶ τῆς φυλλάδος, αἰδοῦμαι εἰπεῖν, B [*](4 γέρας] del. Cob. | 5 δεδόσθαι Bergl. (ed.), διδόεθαι (sic) B | τῷ δʼ ἐγὼ Gloss. Eichst., τῷ δὲ B, ὡς δὲ Herch. (ed.) | 8 post ἀδολεσχίας add. εἰ μὴ μόλις Nab.) [*](9 〈λ〉 add. Bergl. | 10 ἀνθῶν] ἀνθέαων Herch. | ἕρμα Φαιδρίου τοῦ Mein., Ἑρμαφροδίτου B, Ἕρμον Ἀφροδίτῃ τῇ Herm. Ad εἰρεσιώνη cf. C. I. Gr. I 956 | 13 τῶ] om. Bergl. (ed.) | 18 ἀναμένουσα] ὑπομένουσα Mein. An ὑπομενοῦσα? | 19 εὑρίσκουσα] εὑρήσουσα Cob. | με τὸ συνηρεφὲς] τὸ συνηρεφές με Hirsch. | 21 ἀνθῶν] ἀνθέων Herch.)

Φρύγα οἰκέτην ἔχω πονηρόν, ὃς ἀπέβη τοιοῦτος ἐπὶ τῶν ἀγρῶν· ὡς γὰρ τῇ ἔνῃ καὶ νέᾳ κατʼ ἐκλογὴν τοῦ- τον ἐπριάμην, Νουμήνιον μὲν εὐθὺς ἐθέμην καλεῖσθαι, δόξαντα δὲ εἶναι ῥωμαλέον καὶ ἐγρηγορὸς βλέποντα μετὰ περιχαρ〈ε〉ίας ἦγον ὡς ἐπὶ τῆς ἐσχατιᾶς μοι ἐσό- μενον. ἦν δὲ οὗτος ἄρα λαμπρὰ ζημία. ἐσθίει μὲν γὰρ τεσσάρων σκαπανέων σιτία, ὑπνοῖ δὲ ὅσον ἤκουσα τετυφωμένου σοφιστοῦ λέγοντος Ἐπιμενίδην τινὰ Κρῆτα κεκοιμῆσθαι, ἢ ὡς ἀκούομεν τὴν Ἡρακλέους τριέσπερον. τί ἂν οὖν ποιοί[μ]ην, ὦ φίλτατε ἑταίρων καὶ συγγεωργῶν, ἴθι φράσον, ἐπὶ τοιούτῳ θηρίῳ κατα- βαλὼν ἀργυρίδιον;

Πρὸς θεῶν καὶ δαιμόνων, ὦ μῆτερ, ἐπʼ ὀλίγον καταλιποῦσα τούς σκοπέλους καὶ τὴν ἀγροικίαν, θέασαι πρὸ τῆς τελευταίας ἡμέρας τὰ κατʼ ἄστυ καλά. οἷα γὰρ οἷά σε λανθάνει, Ἁλῷα καὶ Ἀπατούρια καὶ Διονύσια καὶ ἡ νῦν ἑστῶσα σεμνοτάτη τῶν Θεσμοφορίων ἑορτή. ἡ μὲν οὖν Ἄνοδος κατὰ τὴν πρώτην γέγονεν ἡμέραν, ἡ Νηστεία δὲ τὸ τήμερον εἶναι παρʼ Ἀθηναίοις ἑορ- τάζεται, τῇ Καλλιγενείᾳ δὲ εἰς τὴν ἐπιοῦσαν θύουσιν. εἰ οὖν ἐπειχθεῖσα ἔρχῃ, ἔωθεν πρὸ τοῦ τὸν ἑωσφόρον ἐξελθεῖν συνθύεις ταῖς Ἀθηναίων γυναιξίν [αὔριον]. ἧκε οὖν, μὴ μέλλε, ναὶ πρὸς ἐμῆς καὶ τῶν αὐταδέλφων τῶν ἐμῶν σωτηρίας. τὸ γὰρ ἄγευστον πόλεως κατα- λῦσαι τὸν βίον ἀποτρόπαιον, ὡς ὂν θηριῶδες καὶ δύστροπον. ἀνέχου δέ, ὦ μῆτερ, τῆς ἐπὶ τῷ συμφέ- ροντι παρρησίας· καλὸν ἅποσιν ἀνθρώποις ἀνυποστό- λως ὁμιλεῖν, οὐχ ἥκιστα δὲ ἀναγκαῖον τὸ πρὸς τοὺς οἰκείους ἀληθίζεσθαι.

Ἐγὼ μὲν τὸν παῖδα ἀποδόσθαι εἰς ἄστυ ξύλα καὶ κριθὰς ἀπέπεμψα, ἐπανήκειν τὴν αὐτὴν τὰ κέρματα κομίζοντα παρεγγυῶν. χόλος δὲ ἐμπεσὼν ἐξ ὁτου〈οῦν〉 δαιμόνων εἰς αὐτὸν [οὐκ ἔχω λέγειν], ὅλον παρήμειψε καὶ φρενῶν ἔξω κατέστησε. θεασάμενος γὰρ ἕνα του- τωνὶ τῶν μεμηνότων, σὓς διὰ τὸ μανιῶδες πάθος [λύτταν] κύνας ἀποκαλεῖν εἰώθασιν, ὑπερέβαλε τῇ μιμήσει τῶν κακῶν τὸν ἀρχηγέτην. καὶ ἔστιν ἰδεῖν θέαμα ἀποτρόπαιον καὶ φοβερόν, κόμην αὐχμηρὰν ἀνασείων, τὸ βλέμμα ἰταμός, ἡμίγυμνος ἐν τριβωνίῳ, πηρίδιον ἐξηρτημένος καὶ ῥόπαλον ἐξ ἀχράδος πεποιη- μένον μετὰ χεῖρας ἔχων, ἀνυπόδητος, ῥυπῶν, ἄπρακτος, τὸν ἀγρὸν καὶ ἡμᾶς οὐκ εἰδὼς τοὺς γονεῖς, ἀλλʼ ἀρνοῦ- μενος, φύσει λέγων γεγονέναι τὰ πάντα καὶ τὴν τῶν στοιχείων σύγκρασιν αἰτίαν εἶναι γενέσεως, οὐχὶ τοὺς πατέρας. εὔδηλον δέ, ὅτι καὶ χρημάτων ὑπερορᾷ καὶ γεωργίαν στυγεῖ. ἀλλὰ καὶ αἰσχύνης αὐτέ μέλει οὐδὲν καὶ τὴν αἰδῶ τῶν προσώπων ἀπέξυσται. οἴμοι οἷόν δε, ὦ γεωργία, τὸ τῶν ἀπατεώνων τουτωνὶ φροντιστῇ- [*](1 Εὐθόδικος] hic colloc. Bergl., in B est in inscr. ep. praec. | Φιλίσκῳ Mein., Φιλισκῷ Β | 5 [οὐκ ἔχω λέγειν] del. Cob. scripto ὁτου〈δὴ〉, pro quo ὁτου〈οῦν〉 Herch. (ed.) | 6 ante φρενῶν add. τῶν Bergl. (ed.) | 8 [λύτταν] del. Vagn. (ed.), λυττάναν B | 11 ἀνασείων] ἀνασιλλῶν Hemst. | 13 ἄπρακτος] ἄκαρτος Reisk. | 16 σύγκρασιν] σύγκρισιν Hemst. | 17 εῦδηλον — στυγεῖ Herm., εὔδηλον δέ ἐστι—περιορᾶν—στυγεῖν B, idem sed εὔδηλος vel ἔνδηλος Reisk., εὐδηλος δέ ἐστι—ὑπερορῶν— στυγῶν Cob., idem sed περιορῶν Herch. (ed.) | 19 τῶν προσώ- πων] τοῦ προσώπου cl. I 12, 1 Bergl. | 19—20 οἵόν —τὸ] οἷόν σοι—τὸ Hemst., οἷόν σοι—〈γεωργὸν〉 τὸ Mein., οἷον σέ, ὦ γεωργέ, τὸ Herch. (ed.))

Ἔπεμψά σοι τῶν Δεκελειᾶσι προβάτων ἀποκείρας τὰ ῥωμαλέα τοὺς πόκους· ὅσα γὰρ ψώρας ὑπόπλεα, ταῦτα τῷ ποιμένι Πυρρίᾳ παρέδωκα χρῆσθαι ἐς ὅ τι ἂν θέλῃ, πρὶν φθάσαι διαφθαρῆναι παντελῶς ὑπὸ τῆς νόσου. ἔχουσα οὖν ἀφθονίαν ἐρίων ἐξύφηνον ἡμῖν ἐσθήματα πρόσφορα ταῖς ὥραις, ὡς εἶναι τὰ μὲν τῷ θέρει προσαρμόζοντα λεπτοϋφῆ, τὰ δὲ χειμέρια ἐχέτω περιττῶς τῆς κρόκης καὶ πεπαχύνθω πλέον, ἵνα τὰ μὲν τῇ μανότητι σκιάζῃ μόνον καὶ μὴ καταθάλπῃ τὰ σώ- ματα, τὰ δὲ τῇ βαρύτητι ἀπείργῃ τὸν κρυμὸν καὶ ἀλεξάνεμα τυγχάνῃ. καὶ ἡ παρθένος δέ [ἡ παῖς], ἣν ἔχομεν ἐν ὥρᾳ γάμου, συλλαμβανέτω τῆς ἱστουργίας ταῖς θεραπαινίσιν, ἵνα εἰς ἀνδρὸς ἐλθοῦσα μὴ καται- σχύνῃ τοὺς πατέρας ἡμᾶς. καὶ ἄλλως δὲ εἰδέναι σε χρή, ὡς αἱ ταλασίαν ἀγαπῶσαι καὶ τὴν Ἐργάνην θερα- πεύουσαι κόσμῳ βίου καὶ σωφροσύνη σχολάζουσιν.

Ὁ γνώμων οὔπω σκιάζει τὴν ἕκτην, ἐγὼ δὲ ἀπο- σκλῆναι κινδυνεύω τῷ λιμῷ κεντούμενος. εἶεν, ὥρα σοι βουλεύματος, Λοπαδέκθαμβε, μᾶλλον δὲ μοχλοῦ καὶ καλῳδίου [ἀπάγξασθαι]· εἰ γὰρ ἢ ὅλην καταβα- λοῦμεν τὴν κίονα τὴν τὸ πικρὸν τοῦτο ὡρολόγιον ἀνέχουσαν, ἢ τὸν γνώμονα τρέψομεν ἐκεῖσε νεύειν οὗ τάχιον δυνήσεται τὰς ὥρας ἀποσημαίνειν, ἔσται τὸ βού- [*](x (Harl. Ven.) Neap.ª N x1 (Γ Vat. 1)) [*](1 Ἑκτοδιώκτης] pro Τρεχέδειπνος huc reduxi ex inscr. ep. sq. (cf. § 2) | Λοπαδεκθάμβῳ] Λοπαδεχθάμβῳ Ν x1. Om. inscr. Neap.ª, sed vid. § 1 | 2 ἀποσκλῆναι Ν x1, ἀπεσκληκέναι cet. Cf. ΙΙΙ 3, 2 et Εust. 1295, 39 | 3 κεντούμενος] del. Cob. | 4 σοι] τοι Arnald., μοι Mein. (ed.), om. Herch. (ed.) | Λοπαδέκθαμβε] Λοπαδέχθαμβε Ν x1 | 5 [ἀπάγξασθαι] del. Herel. | 5 sqq. εἰ γὰρ ἢ— ἢ— ἔσται Seil., εἰ γὰρ— ἢ—καὶ ἔσται x Νeap.ª, εἰ γὰρ καὶ — ἢ— ἔσται cet., εἰ γὰρ καὶ— ἢ— καὶ ἔσται Mein. (ed.), εἰ γὰρ — ἢ—ἔσται Herch. (ed.), εἰ γὰρ καὶ—εἰ 〈δὲ〉—ναὶ ἔσται Mein.(mox tamen delens Λοπαδέκθαμβε —ἀπάγξασθαι et ἢ— ἢ), εἰ ἄρα καὶ— ἢ τόν 〈γε〉—καὶ ἔσται Herm.)

Χθὲς δείλης ὀψίας Γοργίας ὁ Ἐτεοβουτάδης συμ- βαλών μοι κατὰ τύχην χρηστῶς ἠσπάσατο καὶ κατε- μέμφετο ὅτι μὴ θαμίζοιμι παρ᾿ αὐτόν. καὶ μικρὰ προσ- παίξας ‘ἴθι πρὸς Διός’· εἶπεν ‘ὦ βέλτιστε, καὶ μετὰ βραχὺ λουσάμενος ἧκε Ἀηδόνιον ἡμῖν τὴν ἑταίραν [*](x (Hαrl.. Ven.) Neapr.ª N x1 (Γ Vat. 1)) [*](1 σοι] om. Νeapr.ª | 2 Θεοχάρης] Θεοχάρις Νeapr.ª, Θεόχα- ρις x1 | 3 οἰκέτην] ἱκέτην Νeapr.ª, οἰκεῖον x1 | φράσαι] φθάσαι Nesp.ª | 5 κατασοφίσασθαι καὶ παραλογίσασθαι] ord. inv. x, del. καὶ παραλογίσασθαι Mein. (ed.) | τοῦ Θεοχάρους] om. τοῦ N, τοῦ Θεοχάριδος x1 | 7 νεώτερον] ἠπιώτερον Metr. | 8 οἷα— Ἀπόληξις (ita Hemst. pro Ἀποληξίας)] om. x Νeapr.ª | τοὺς τρόπους Hirsch., τοῖς τρόποις Ο | 9 post ὥρας add. ἢ ἐκεῖνοι Ν x1, ἢ ἐκείνης Bergl. (ed.) | 10 ἐμπίπλασθαι] τοῦ πίμπλασθαι N x1, τοὐμπίπλασθαι Bergl. | hic add. ἔρρωσο N x1, Vid. ad I 17,8) [*](11 Τρεχέδειπνος] vid. ΙΙΙ1 inscr. | Μανδυλοκολάπτῃ] Mαν- δυλικολάπτῃ x, Μανδιλοκολάπτῃ Ν, Μανδιλοκλέπτῃ Reisk., Μαινιδοκολάπτῃ vel Σκανδικοκολάπτῃ Gloss. Eichst., Μαν- δυοκλέπτρ vel κανδυλοκολάπτῃ Seil., Μανδηλοκολάπτῃ Mein., Mαγδαλιοκάπτῃ Herch. (ed.) | 12 Ἐτεοβουτάδης] Ἐτεροβουτά- δης Ven., Ἐτεοβουτάδου Ν | 13 χρηστῶς] ὁ χρυσοῦς vel ὁ χρηστὸς Μein. An οὐ κατὰ τύχην χρηστὴν?)

Ἀγχόνης μοι δεῖ, καὶ ὄψει με οὐ μετὰ μακρὸν ἐν [*](x (Harl. Ven.) Neap.ª Ν x1 Vat. 1)) [*](1 ἐπιεικῶς] ἐπιεικὸς Ven. | πάντως Nesp,ª πάντως ὡς cet., ὡς πάντως Reisk. | 2 ἄπωθεν Γ, ἄποθεν cet. | λεωκορίου] νεωκορίου Ν x1 | 3 [τε] del. Bergl. (ed.) | ηὐτρέπισται Bergl. (ed.), ηὐτρέπιστο Ο | γεννικὸν] γεννικὸς Neap.ª | ἰχθὺς τεμαχί- της] ἰχθύες τεμμαχίται (sic) Ν x1, idem sed τεμαχῖται Seil. | 5 ἄν] om. x | 6 παρὰ] περὶ Vat. 1 | καὶ φράσας] om. Neap.ª | 7 καλοῖτο] καλεῖτο Ven, καλεῖται Mein. (ed.) | ἐδέησα] requirit (vix recte) ὀλίγου vel μικροῦ Bergl., idem supplens ante sq. ἐδέησε | 9 περὶ] πρὸς Ν x1 | ἀποδόσεις] ἀποδώσεις Harl., ἀντι- δόσεις Ν x1 | [ἐγκειμένην] del. Hemst. | 10 ἔχουσα] ἔχουσαν Neap.ª | 〈κ〉 add. Herch. (ed.) | ἀποσπάσασα] ἀνασπάσασα Ν x1 | 11 βρέγματος] βρέχματος Vat. 1 | 12 τοῦ] om. Bergl. (ed.)) [*](16 Κνισοζώμῳ] Κνιζοζώμῳ x, Κνισσόζῳ Reisk. | 17 καὶ] ἢ Γ | μακρὸν Reisk., μικρὸν Ο, del. οὐ Βergl., in σὺ mutat)

Ἰατταταιάξ, τίς ἦν ἡ χθὲς ἡμέρα; ἢ τίς δαίμων ἢ θεὸς ἀπὸ μηχανῆς ἐρρύσατό μ᾿ ἐν ἀκαρεῖ μέλλοντα παρὰ τοὺς πλείονας ἰέναι; εἰ μὴ γὰρ ἀναζεύξαντά με τοῦ συμποσίου κατά τινα ἀγαθὴν τύχην Ἀκεσίλαος ὁ ἰατρὸς ἡμιθνῆτα, μᾶλλον δὲ αὐτόνεκρον, θεασάμενος [ἕνα τῶν κάτω], 〈τοῖς〉 μαθηταῖς ἐπέταττεν φοράδην [*](x (Harl. Ven.) Neapr.ª N x1 (Γ Vat. 1)) [*](Mein. | τὰ— φέρειν] οἷός τέ εἰμι τὰ ῥαπίσματα om. φέρειν Νeap.ª | 2 καὶ] om. Neapr.ª | 4 ἀδηφάγου Γ, ἀδδηφάγου cet. | 7 τὸν] om. Ο praeter Γ | συσταλῆναι] συσκλῆναι Reisk., στα- λάων εἶναι Metr. | 8 ἐνοχλούμενος] del. Cob. | 9 παμβορωτάτη] πάμβορος Vat. 1 | 11 κρείττονα ὀδυνηροῦ βίου] ὀδυνηροῦ βίου κρείττονα Ν, idem sed κρείττω x1) [*](13 Ετοιμόκοσσος] Ἑτοιμόκροσσος Vat. 1, Ἐτοιμόκορος Βergl. (ed.) | 15 μ᾿ ἐν ἀκαρεῖ Cob., με ἀκαρεῖ Harl, με ἀκαρῆ cet. | 17 Ἀκεσίλαος] Ἀγεσίλαος Neap.ª | 18 αὐτόνεκρον Mein. (ed.), αὐτονεκρὸν 0 | 19 [ ἔνα τῶν κάτω] del. Arnald., defend. cl. Plat. Conv. 185 cd Beaud. | 〈τοῖς〉 add. Herch. (ed))