Γεωργὸς ὤπτα κοχλίας ἀριστῆσαι.ὧνπερ ἠχούντων καὶ πηδώντων ὅδʼ ἔφημἄθλια ὄντως καὶ μῶρα ὑμεῖς ζῶα,ὅτι τῶν οἴκων καιομένων ὀρχεῖσθεΠρὸς τοὺς ζημιουμένους καὶ παίζοντας.
Ζῆλος ἦν ἀλέκτορσι περὶ ὀρνίθων·ὁ νενικηκὼς κέκραγεν ἐπὶ τοίχου.αἴφνης δʼ ἀετὸς τὸν αὐτὸν καθαρπάσας,ὁ δαρεὶς ἐπέβαινε θηλείαις μόνος.Πρὸς τὸ μὴ καυχᾶσθαι ἐπὶ νίκῃ.
Ἴον δύο βάτραχοι πρὸς βαθὺν λάκκον,τῆς λίμνης αὐτῶν τοῦ θέρους ξηρανθείσης.ὧν ὃ μὲν ἐβούλευε πηδᾶν ἐξαίφνης,ὃ δʼ ἔλεγεν ,,οὔ· μὴ ξηρανθῇ καὶ τοῦτο.“Πρὸς τὸ μὴ ἀπερισκέπτωος, ἀλλὰ μετὰ βουλῆς ποιεῖν τὰ πράγματα.
Ξύλα τις κόψας γέρων ἐξ ὄρους ἦγεκαὶ ταῦτʼ ἀποθέμενος τὸν Μόρον ᾔτει.ὃ δ εὐθὺς ἐνστὰς ἔφησε ,,τί καλεῖς με;“ὁ γέρων εἶπεν ,,ἵνα τὸν φόρτον ἄρῃς.“Ὅτι καὶ πᾶς ἄνθρωπος εἰ καὶ δυστυχεῖ φιλοζωεῖ.
[*](18 Babr. 207 || 1 ἤπτα Pp, corr. Eb || 2 ὅδʼ| Pp, Εb coni. ὧθ’, at propter neglectam syllabarum quantitatem his versibus barbaris medelam afferre nihil attinet || epim. Pp)[*](19 Babr. 5 || 3 ἀφαρπάσας p || epim. Pp (deest hoc tetr. apud Eb) || cfr. byz. Ζtschr. I 431)[*](20 Babr. 211 || 4 ἔλεγεν] P, non ἔλεγε, ut dixit Eb τοῦτο] Pp (Sakkelion add. γρ. ἴσως οὖτος) || epim. Pp)[*](21 Ace. 90, cfr. Babr. inc 246 || 1 ἤτει P || Μόρον scripsi, μόρον Pp Eb || 3 ὁδ’ p | ἔφησεν Eb || 4 ἄρης P ||epim. Pp)292
Ξηρᾶς χλόην γῆς ἐπιθυμῶν καρκίνος,ἀλώπηξ λιμώττουσα τοῦτον λαμβάνει·καὶ μέλλων θνήσκειν, μεταμελῶν ἐθρήνει,πῶς τῆς θαλάσσης ἐξῆλθε μετοικήσας.Πρὸς τοὺς ξενιτεύοντας καὶ πτωχεύοντας.
Ὄνος, λεοντῆν ἐνδυσάμενος πάλαι,πάντας θεριστὰς ἐξέπληττε τῷ φόβῳ·λαῖλαψ δὲ ταύτην ἀπορρίψασʼ ἐκ τούτου,ῥοπάλοις αὐτὸς ἀπεκτάνθη κακίστως.Πρὸς τοὺς ἐνδυομένους ἐξουσίαν καὶ κακῶς πράττοντας.
Ὄρνιν νοσοῦσαν εὑρὼν αἴλουρος πάλαιταύτην ἠρώτα ,,πῶς ἔχεις;“ ἣ δὲ ἔφη,,εἰ σὺ ἀπέλθῃς, ἐγὼ καλῶς διάξω,ὁρῶσα δέ σε πυρπολοῦμαι τὰ ἔνδον.“Ὅτι οὐδὲ θεωρεῖν θίλει τις τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ.
Ὄντος κρύους τέττιγι μύρμηξ ἐπῄτει·ὃ δὲ ,,τοῦ θέρους“ ἔφησε ,,τί ἐποίεις;“ὃ δʼ ἀντέφησε ,,τότε λιγέως ᾖδον.“χειμῶνος ὀρχοῦ,“ φησί ,,μὴ τροφῆς ἔρα.“Πρὸς τοὺς ἐν νεότητι μὴ κοπιῶντας καὶ ἐν τῷ γήρει λιμώττοντας.
[*](22 Babr. inc. 208 || 4 fort. ὡς | ἐξῆλθεν Eb || epim. Pp)[*](23 Babr 139, cfr. tetr. I 19 || 1 λεοντὴν Pp || 3 λαίλαψ δὲ τ. ἀπορρίψας Pp, corr. Eb || ἀπεξάνθη Destinon || epim. Pp)[*](24 Babr. 121; cfr. tetr. l 16 || 3 ἀπειθεῖς p (Sakkel.) 4 ἔνδον] p Eb ἔδον P)[*](25 Babr. 140 cfr. tetr. I 6 || 1 ἐπῄει librarium voluisse scribere censet Eb || 2 ἔφησεν Eb)293
Ῥάβδῳ κατῆξεν αἰγὸς αἰπόλος κέρας.ἣν ἐλιπάρει μὴ κατειπεῖν δεσπότῃ.στραφεῖσα δʼ αὐτὴ πρὸς αὐτὸν τοιαῦτʼ ἔφη·ἐγὼ σιωπῶ καὶ κράζεται τὸ κέρας.“Πρὸς ἀνοήτους συμβουλεύοντας κρύπτειν τὰ τοῖς πᾶσι φαινόμενα.
Εἰς μάνδρα ποιμὴν τὸ πρόβατον εἰσάγωνλύκον μετʼ αὐτοῦ ἔμελλεν εἰσαγάγοι.κύων δὲ ἰδὼν πρὸς αὐτὸν οὕτως λέγει·,,πῶς ἄγων τοῦτον ἔνδοθεν εἰς τὴν μάνδρανποίμνια βούλει σοι τοῦ ζωογονεῖσθαι; “Βοσκήμασιν συνῆγέ τις ποιμὴν λύκον.κύων δέ φησιν ,,ὦ νομεῦ, χρηστοὺς τρόπους·εἰ ταῦτα βούλει σῶα τυγχάνειν ὅλως,πῶς ἐντὸς ἄγεις τὸν λυμαντῆρα λύκον;“Ἔπη προκύψας τοῦ Λυκόφρονος λύκοςἄττει πρὸς ὄρνιν ταῦτα τοῦ φράσαι χάριν·ἣ δʼ αὖ μαθητὴν ὡς ἴδεν κεχηνότα,τείνει πτεροῖσι πρὸς φυγὴν ἠπειγμένη.[*](26 Babr. 3; cfr. tetr I 35)[*](27—32 Continet cod. Paris. 299 Α (Q) uelut appendicem tetrastichorum Ignatianorum conplures Αesopicarum fabularum versifcationes duplici recensione compositas ita, ut altera quinos octonosue uersus complectatur, altera quaternos secundum gnatii exempla. Epimythia desunt ubique. Cfr. byz. Ztschr. l 434 sqq., Crusii praef. p. XXV)[*](27 Babr. 113 || 1 μάνδραν || 5 τοῦ] cf ind. gr. s. infin)[*](27b 1 συνῆγε τίς Q || 2 χρηστοῦ τρόπου? (ironice dictum))[*](28 Altera recensio deest. Neque in Aesopeis neque apud Babrium obviam fit eius argumenti fabula || 1 προκόψας probabiliter coni Bss (Babr. p 237, adn.) || 3 μαθητὴν, scil. Lycophronis ἴδεν] scripsi ut Eb εἶδε cod. || haec fabula quid sibi velit, haud facile est intellectu. Cfr. quae scripsit Cr p. 205)294
Ὁ τῷ πηλῷ δὲ συζῶν βάτραχος οὕτωςἀνεβόησε πᾶσι τοῖς ζώοις λέγων·,,ἰατρός εἰμι φαρμάκων ἐπιστήμων.“,,καὶ πῶς δέ“ φησὶν ἀλώπηξ ,,ἄλλους σώζεις,σαυτὸν δὲ χωλὸν ὄντα †μηδαμῶς θεραπεύεις;“Βάτραχος ηὔχει πᾶσιν ἐν ζώοις †ἔχεινἰλῦϊ συζῶν φαρμάκων γνῶσιν ἔχεινὡς ἰατρὸς ἄριστος· ἀλώπηξ δʼ ἔφη,, καὶ πῶς σεαυτὸν οὐκ ἰᾷ τὸν χωλόπουν;“Πέρδικαν δέ γε κυνηγός τις ἀγρεύσαςἔμελλεν αὐτὸς ταύτην τοῦ καταθῦσαι.ἣ δὲ ἐθρήνει ταῦτα βοῶσα οὕτως·,,ἔμεσόν με ζῆν, κυνηγέτα περδίκων,ὅπως ἐγὼ πέρδικας πολλὰς προσάξω.“ ὃ δὲ πρὸς αὐτὴν ταῦθʼ οὕτως †ἐβόα·διὰ γὰρ τοῦτο μᾶλλον ἐγώ σε θύσω,ὅτι φίλους σοὺς προσενεδρεῦσαι θέλεις.“[*](29a Babr. 120 || 1 particula δὲ continuum harum fabellarum ordinem indicare videtur. Cfr 3Οa, 31a, 32a (καί) 4 possis conicere ,,καὶ πῶς γε“ vel ,,καὶ πῶς“ ἔφησεν ἀλώπηξ 5 pro μηδαμῶς scribendum videtur μή Cf Bss. Babr. p. 234 adn. 7 (ubi pro cod. 1696 A scribendum est cod. 2991 A ( =Q) cfr. Naber Mnemos. 1876, p. 388)[*](29b 1 lapsu librarii apparet bis positum esse ἔχειν (namque etiam in v. 2 ἔχειν, non ἔχει, ut ait Bss, legitur in Q). Bss prop. ὅλην in v. 2, Cr μόνος, ipse malim in v 1 substituere μέγα vel tale quid || 2 ἰλύϊ σ. φ. γν ἔχειν· 3 ἄριστος, Q accentum et interpunctionem correxi)[*](30a Babr. 138 || 1 de forma πέρδικαν cfr. ind. gr. || 4 περδίκων] Ml, περδίκως || 6 ταῦτʼ corr. MI | οὕτω πως ἐβόα || 8 θέλεις] scripsi, θέλοις Q)295
Θήρᾳ κυνηγὸς εἶλε πέρδικάν ποτε,θύειν δʼ ἔμελλεν· ἣ δʼ ,,ἄφες ζώειν“ λέγεν·φωναῖς ἐμαῖς γὰρ περδίκων πλῆθος λάβῃς.“,,πᾶσα φίλοις τοία γε τῆς δίκης θάνῃςΤράγος δὲ πάλιν διψήσας ἐν τῷ θέρεικάτω κατῆλθεν εἰς φρέαρ πιεῖν ὕδωρ.ὅπως ἀνελθεῖν ἐκ τοῦ βάθους ὁ τράγος.ἡ δὲ ἀλώπηξ τοῦτον ἐμβλεψψαμένηἐμειδίασε καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλάλει,,ὦ ἀνόητε καὶ βραδὺ τῇ καρδίᾳ,εἰ εἶχες φρένας ὡς ἐν πώγωνι τρίχας,οὐκ ἂν κατῄεις, εἰ μὴ ἄνοδον οἶδας.“