Fabulae Aesopeae
Babrius
Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.
= F 29 A 160 A 32 Ἄνθρωπός τις φόνον ποιήσας ἐδιώκετο ὑπὸ τῶν συγγενῶν τοῦ φονευθέντος κτλ.
= F 35 A 17 A 21 Ἁλιεῖς ἐξελθόντες ἐπʼ ἄγραν ἐπειδὴ --- οὐδὲν εἷλον κτλ.
= F 43 A 23 A 52 Ἀνήρ τις ὑπὸ χειμῶνος ἐν τῷ αὑτοῦ προαστείῳ ἀποληφθείς ---, πρῶτα μὲν ὰ πρόβατα κατέφαγεν --- οἱ δὲ κύνες κτλ.
= F 44 A 79 A 55 Γυνὴ χήρα φίλεργος θεραπαινίδας ἔχουσα ταύτας εἰώθει νυκτὸς ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείρειν κτλ.
= F 45 A 80 A 56 Γυνὴ μάγος ἐπῳδὰς θείων μηνιμάτων ἐπαγγελλομένη κτλ.
= F 55 A 25 A 64 Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς τὸν ἰασόμενον περιῄει ζητῶν κτλ.
= F 183 A 53 A 216 Τῶν ὀρνέων βουλευσαμένων περὶ βασιλείας ταὼς ἠξίου χειροτονεῖσθαι κτλ.
= F 411 Ἀνήρ τις ἀκρίδας συλλέγων --- εἷλε καὶ τέττιγα κτλ. Etiam Bergkius Philol XLVII 386 Babrio hanc fabulam vindicavit atque unum alterumve choliambum facili negotio restitutum (τοὺς ὁδοιπόρους τέρπων· φωνῆς δὲ παῤ ἐμοὶ πλεῖον οὐδὲν εὑρήσεις) ipse olim observavi. Verum, quod neque Bergkius animadvertit neque Gitlbauer, omnibus verbis descripta est e vita Aesopi(XXII p. 283 Eb), qua Babrii fabulas receptas esse neque demonstratum est
= F 412 Γυνή τις προσφάτως τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα θάψασα κτλ. Celeberrima matronae Ephesiae fabella ex eadem Aesopi vita petita XXIII p. 299 Eb, de qua cf. E. Rohde Mus. Rhen. XLVIII 1261.
= F 114 Ἀνήρ τις τῆς οἰκείας ἐρασθεὶς θυγατρὸς κτλ, e vita Aesopi XXXIII p. 304 Eb. ubi nullum omnino choliamborum vestigium cognosco.
Neque Bergkius neque Gitlbauer Babrio ista tribuis Sent, si e vita Aesop ea hausta esse obervassent.
Hae fabulae fere omnes totae quantae sunt non solum rhythmo, sed etiam sermone pedestri sunt scriptae; Gitlbauerum Babrii choliambos integros se restituere opinatum esse vix credas.
Fragmenta quaedam hexametris vel iambis rectis inclusa, quibus Babrii nomen errore aperto ascripserunt Suidas et Georgides, inter Mythicorum reliquias recepta invenies infra p. 217. 22. 235.
Eiusdem fere generis est fabula dact. 34 infra p. 231, quam Babrio vindicaverat Eb p. 94.
Fragmentum papyro veteri inscriptum, quod Babrii esse Weilius coniecerat (rev. des ét. Gr. 1890, 309, cf. Werner Qu. Babr. p. 61). ad Herondae mimum VIII pertinet.
---1 (16)
(36)
---3 (43)
(64)
(67)
---6 (75)
---7 (82)
(93)
(95)
(108)
(115)
(122)
(143)
---14 (199)
------15 (201)
---16 (235)
--- 17
------18
---