Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Κἰ δὲ καὶ χωρὶς ἡδονῆς ἐρᾷς, καὶ ψυχῆς μόνης, καὶ σώματος οὐκ ἐρᾷς, ἐράσθητι Θεαιτήτου· ἀλλʼ οὐκ ἐρᾷς, σιμὸς γὰρ ἦν· ἐράσθητι Χαιρεφῶντος· ἀλλʼ οὐκ ἐρᾷς, ὠχρὸς γὰρ ἦν· ἐράσθητι Ἀριστοδήμου· ἀλλʼ οὐκ ἐρᾷς, αἰσχρὸς γὰρ ἦν. Ἀλλὰ ||e τίνων ἐρᾷς; εἴ που τὶς εὐκόμης, εἴ που τὶς ὡραῖος, [*](Ed. Duebn. p.9) εἴ που ἁβρός, εἴ που καλός. Καὶ πιστεύω μὲν τῇ ἀρετῇ, ὅτι δικαίως ἐρᾷς, οὐκ ἀπιστῶ δὲ τῇ ψυχῇ, ὅτι διʼ ἡδονὴν ἐρᾶς· οὐδὲ γὰρ σώματι ἀπιστῶ ὑπὸ πυρὸς [*](3 Διόνυσον καὶ Ἡρακλέα vi. or. 38. 7 h vers. finem || 4.5 ἐρᾷς, ὧ Σώκρατες sq. vi. or. 18. 4 b sq || 12 σιμὸς γὰρ ην cf. Plat. Theaet. 209 c |||13 ἀχρὸς γὰρ ἠν cf. schol. Plat. apol. 20 a αιρεφῶν οὖτος ὁ ωκρατικὸςἰσχνὸς ἦν καὶ ὠχρός sq || 14 αἰσχρὸς γὰρ ἧν vel potius μικρὸς cf. Plat. symp. 173b Sext. Emp. dogm. l 92 Xenoph. mem l 4) [*](4 ἐρᾷς — 10 ἐρᾶν p | ἐρᾷς — p. 376. 8 εἰσάγει n || 8 ἔξεστιν — 9 ἐρᾶν x) [*](1 ταῦτα πάντα Q μυστηρίοις 〈πάντα〉 p || ὀργιζόμενα Bp || 4.5 ἐρᾷ καὶ Σωκράτης p || 6 ἐρᾷς] ὁρᾶς n om. p | ὦ Σώ- κρατες om. p |σε om. p || 7 〈τοῦτον〉 κάλλος p || 7 ὡς ἔξεστιν omn. p || 10. 11 καὶ ψυχῆς] τῆς ψυχῆς α(δ) καὶ τῆς ψυχῆς nescio unde Dav || 12 ἐρᾷς in ras R! || 13 ἐρᾷς (in ras. ex ὁρᾷς) R! | ώχρὸς — 14 οὐκ ἐρᾷς om. n || 14 αἰσχρὸς] σμικρὸς Ηeina. || 17 οὐκ (ante ἀπιστῶ) del Reiske || 18 διʼ| οὐ διʼ Reiske)

376

θερμαινομένῳ, οὐδὲ ὀφθαλμοῖς ὑπὸ ἡλίῳ φωτιζομένοις, οὐδὲ ἀκοαῖς ὑπὸ αὐλῶν γανυμέναις, οὐδὲ Ἡσιόδῳ [*](8b) ὑπὸ Μουσῶν διδασκομένῳ, οὐδὲ Ὁμήρῳ ὑπὸ Καλλιόπης λιγαινομένῳ, οὐ Πλάτωνι ὑπὸ Ὁμήρου μεγαλυνομένῳ· πάντα ταῦτα ὑφʼ ἡδονῆς ἕλκεται, καὶ ὀφθαλμοί, καὶ ἀκοαί, καὶ σώματα, καὶ λόγοι.

Ἀλλὰ καὶ τὸν Διογένην ἐκεῖνον εἰς τὸν πίθον ἡδονὴ εἰσάγει· εἰ δὲ καὶ ἡ ἀρετὴ αὐτῷ συνεισέβαλλεν.

τί τὴν ἡδονὴν ἐξοικίζεις τῷ λόγῳ; Ἥδετο ὁ Διογένης τῷ πίθῳ, ὡς Βαβυλῶνι Ξέρξης· ἥῆδετο τῇ μάζῃ ὁ Διογένης, ὡς ὁ Σμινδυρίδης τῇ καρύκῃ· ῆδετο ταῖς κρήναις ταῖς πανταχοῦ, ὡς ὁ Καμβύσης Χοάσπῃ μόνῳ· ῆδετο τῷ ἡλίῳ, ὡς αρδανάπαλλος ταῖς πορφυρίσιν· ῆδετο τῇ βακτηρίφ, ὡς Ἀλέξανδρος τῷ δόρατι· ἥδετο [*](7 Διογένην..εἰς πίθον sq. vi. or. 26.2 f cf. Οrig.c. Cels. ΙΙ 84 Lucian. hist 3 fugit. 20 Ζenob 4.14 Diog. Laert. VI 23 || 8 εἰ δὲ . . ἀρετὴ sq nam ἡδονὴν concedit ὀπαδὸν ἀρετῆς vi. or. 25. 7 b 10 τῇ μάζῃ cf. Lucian fugit. 14 ὡς πρὸ τοῦ μᾶζα ψιλὴ Diog.ep. 32 (Herch. 247) Dio Chrys. 6 12 || 11 Σμινδυρίδης cf. Themist.or. 26. 331 c || 11. 12 ταῖς κρήναις vi or 36. 5 e γῆ τε πᾶσα sq. cf. Lu- cian. vit. auct. 9 eyn. 5 et 15 fugit. 20 || 12 Xοάσπῃ vi. or. 33. 4 b ; 34. 6 d cf. Herod. l 188 Athen. 2. 45 b Plut. exil. 6 Aelian. var. hist. 12. 40 Lucian. necyom. 7 || 13 ἡλίῳ vi. or. 36. 5 e καὶ φίλος sq. || 14 βακτηρίᾳ vi. or. 1. 9 μ cf. Diog. Laert. VI 23 Lu- cian. pisc. 1 Cercid. ap. Diog. Laert. VI 76 (ὁ βακτροφόρας) Athen. 2. 49 a) [*](9 ἥδετο — p. 377.1 θησαυροῖς n | ἥδετο — p.377.8 ἄπειροι p) [*](1 ἡλίου Mα(δ Δ) || 2 γανυμέναις MNQ n(δ Δ⁰) || 4 οὐ Πλά- τωνι — μεγαλυνομένῳ om.n || 5 πάντα ] πάντως φα(δ) 6 σώμιατα] ἄσματα Markl (Duebn.) haesitat Schenkl || Διομήδην ρ (teste Stephano) | πίθον] πόνον B ||8 συνεισέβαλεν P (pr. man.) 9 ἡδονὴ (suprascr ν) R! | ὁ ante Διογένης om. Bnα(δ) || 10 τῷ πίθῳ om. p || 10. 11 ὁ Διογένης om. p || 11 Σμηνδυρίδης nφ καρύκῃ RM καρύκῃ cert (δΔ⁰) || 12 ταῖς (ante πανταχοῦ) om. ΧQV α(δ Δ⁰) |Καμβύσης (ης in ras.) R! |Χοάσπῃ (ασ in ras.) R! || 13 ἡλίῳ (in ras ) R:)

377

τῷ θυλάκῳ, ὡς ὁ Κροῖσος τοῖς θησαυροῖς. Κἂν παραβάλῃς ἡδονὰς ἡδοναῖς, τὰ Διογένους κρατεῖ· τὰ γὰρ ἐκείνων μεστὰ μὲν ἡδονῆς, ἀλλὰ ἀναμίμικται λύπῃ πανταχοῦ· ὀδύρεται Ξέρξης ἡττώμενος, στένει Καμβύσῃς τιτρωσκόμενος, οἰμώζει αρδανάπαλλος ἐμπιμιπράμενος, ἀνιᾶται μινδυρίδης ἀπελαυνόμενος, δακρύει Κροῖσος λαμβανόμενος, λυπεῖται Ἀλέξανδρος μὴ μαχόμενος· αἱ δὲ Διογένους ἡδοναὶ οἰμωγῆς ἄπειροι, ἄστονοι, ἀδάκρυτοι, ἄλυποι.

Σύ δὲ τὰς ἡδονὰς αὐτοῦ πόνους καλεῖς· μετρεῖς γὰρ τὰ Διογένους τῇ σαυτοῦ φύσει, πονηρῷ μέτρῳ· σύ μὲν γὰρ ἀλγήσεις ταῦτα δρῶν, Διογένης δὲ ῆδετο.

Ἐπιτολμήσαιμι δʼ ἄν ἔγωγε εἰπεῖν, ὡς οὐδεὶς ἡδονῆς Διογένους ἥν ἐραστὴς ἀκριβέστερος. Οὐχ ἑστίαν ἔνεμεν, ἐπίλυπον γὰρ οἰκονομία· οὐ πολιτείας ἐφήψατο, ἀνιαρὸν γὰρ τὸ χρῆμα· οὐκ ἐπειράθη γάμου, ἤκουεν γὰρ τὴν Ξανθίππην· οὐκ ἐπειράθη παιδοτροφίας, ἐώρα γὰρ τὰ δεινά· ἀλλὰ ἄφετος παντὸς τοῦ δεινοῦ, ἐλεύθερος, ἄφροντις, ἀδεής, [*](1 θυλάκῳ vi. or. 1. 9 g cf. Lucian. vit. auct. 9 || 10. 11 με- τρεῖς ... μέτρῳ ut or.35 2i ceterum alludit Protagorae illud πάν- των χρημάτων μέτρον ἄνθρωπος s cf. liog. Laert. lX 51 || 12 ἐπι- τολμήσαιμι sq. ut or. 1. 8 a ; 26. 3 a || 14 οὐχ ἑστίαν ἔνεμεν sq vi. or. 36. 5 b cf. Lucian. vit. auct. 9 Diog. ep. 47 Diog. Laert. VI 38 (ἄπολις, ἄοικος sq.) vi. etiam or. 36. 3 b τὸν γυμνὸν sq. 17.18 ἄφετος sq vi. or. 36. 5 b || 18 ἐλεύθερος cf. Diog ep. 7 Lucian. vit. auct. 7 Demon. 3 vi. etiam or. 7. 5 a vers. finem) [*](4 ὀδύρεται — 7. 8 μαχόμενος n ||13 ὡς οὐδεὶς — p. 378. 3 ἀφθόνοις n) [*](2 κράτη R || 3 μὲν (ante ἡδονῆς) adrasum (sed punctis subter litteras positis in integrum restitutum) R! |λύπη R!H λύπη certt. (δΔ) ||4 στένει] στένει ει στένει Η στόλῳ στένει QV (in mge) φ 6 ἀνιᾶται — ἀπελαυνόμενος om φ || 11 ἀλγήσειας Markl. || 12 ἐπι- τομήσαιμι (suprascr. λ et η in ras ) H || 14 γὰρ 〈ἡ〉 οἰκονομία Reiske ||17 τὰ δεῖνα] τὸν δεῖνα Reiske τὸν Κλειίου Markl.)

378

ἄλυπος ἐνέμετο τὴν πᾶσαν γῆν, ὡς οἶκον ἕνα, μόνος [*](κΘ΄)ἀνθρώ |πων ἡδοναῖς συνὼν ἀφρουρήτοις καὶ ἀταμιεύτοις [*](9a) καὶ ἀφθόνοις.