Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Ὅμηρος δὲ αὐτῷ προσέθηκεν τὴν φήμην, αἰνιττόμενος τὴν ἡλίου ἀκτῖνα διʼ ἀέρος χωροῦσαν ὀϊστοῦ θᾶττον, ἀκρατοτέραν τῆς τῶν σωμάτων συμμετρίας.
Ἐμοὶ δὲ ᾀθέτω εἴτε καὶ Ὅμηρος, εἴτε Ἡσίοδος, εἴτε τις ἄλλος ποιητὴς δαιμόνιος, θεὸν Παιᾶνα ψυχῆς παθημάτων· ἄξια ταῦτα τοῦ Ἀπόλλωνος, ἄξια τοῦ Διός.
[*](4 κλῦθι, ὦ Ἄπολλον καὶ Ζεῦ vi. or. 41. 3 c etiam or. 11. 6 c et e; cf. etiam Lucian d. mort. 20. 3 || 5 ψυχῆς νοσούσης sq. v. or. 7. 7 b 28. 2 i || 6 εἴ ποτέ sq. vi. or. 5 7 h || 13 τὴν ἡλίου ἀκτῖνα sq. vi. or. 4. 8 h et quae ibi adnotavi || 16 Ὅμηρος . . Ἡσίοδος ut or. 4. 3 b || 17 θεὸν Παιᾶνα sq. scil. θάνατον vi. or. 7. 5 f εἰ δὲ ἡγεῖ sq.)[*](16 in mge ὅμηρος | ἡσίοδος (schol. recent.) R!)[*](2 εὔξαι || 3 κλῦθι — ἀμφιβέβηκας om. MNφα(δ) | ἀργυρότοξε RH et ita Dav. ἀργυρότοξʼ Duebn. Homerus || 6 ἔρεψα (ψ in ras.) R! || 7 〈ἢ〉 εἰ α(δ Δ) cum Homero || 11 ὀρέων Markl. (Δ) ὀρνέων codd. (eodem erroris genere quo p 276. 12 λήϊνον RN) || 13 φήμην (μην in ras. ex μιν) R! || 14 ὁϊ ÷ σιοῦ R! | ἀκρατωτέραν nescio unde Δ κραταιοτέραν (vel ἀκμαιοτέραν) Markl. || 15 ᾀδέτω (ἀδ in ras.) R!)Τίνες λυσιτελέστεροι πόλει, οἱ προπολεμοῦντες, ἢ οἱ γεωργοῦντες. Ὅτι οἱ προπολεμοῦντες.
Ἔχεις εἰπεῖν, τίνας ὀνομάζει Ὅμηρος ἐν τοῖς ἔπεσιν διογενεῖς, καὶ θεοῖς εἰκέλους, καὶ λαῶν ποιμένας, καὶ ἄλλα ὅσα ποιητὴν εἰκὸς ἀποσεμνύνοντα τοῖς ὀνόμασιν
ἀρετὴν ἀνδρός; ἆρα τοὺς ἐπὶ σκαπάνῃ καὶ αὔλακι πρὸς τῇ γῇ διαπονουμένους, δεινοὺς ἀροῦν, ἀγαθοὺς φυτεύειν,
ἐν ἀμήτῳ δεξιούς, ἐν ὀρχάτῳ φιλοπόνους; ἢ τούτων μὲν οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἠξίωσεν καταμῖ|ξαι τὰ [*](101b) ἔργα τῇ αὐτοῦ ᾠδῇ, ὅτι μὴ νησιώτῃ γέροντι ἀναθεὶς αὐτά, ἐκπεπτωκότι τῆς ἀρχῆς ὑπὸ ὑβριστῶν νέων, ἐν ‘γουνῷ οἰνοπέδου ἀλωῆςʼ (α 193) ἐπὶ φύλλων χαμαὶ [*](d)βεβλημένων ὥρᾳ θέρους ἀναπαυομένῳ;
Οἱ δὲ μακάριοι αὐτῷ ἄνδρες, οὓς ἐκεῖνος ἐπαινῶν χαίρει, ἕτεροί εἰσιν [*](6 ἔχεις εἰπεῖν sq. ═ or. 35. 1a || 7 διογενεῖς, καὶ θεοῖς εἰκέ- λους ═ or. 35. 1a cf. Dio Chrys. l 38; IV 41 Themist. V 64b IX 122d | λαῶν ποιμένας de regibus dictum vi. or. 20. 6b; etiam or. 40. 3b ἢ οὐκ ἂν ἐθελήσαις sq. cf. Dio Chrys. l 13 III 41 IV 43 Xenoph. mem. lII 2 (═ Stob. fl. 54. 28) Themist. 34. 26; 9. 121d Archyt. ap. Stob. fl. 46. 61 Aristot. eth. Nicom. 1161a 15 Iulian. II 86d Xenoph. inst. Cyr. 8. 2. 14 Dio Chrys. 56. 2) [*](Codices RMNα (═ Stephanus) φ (═ Paccius); H (teste Davisio)) [*](1 ΚΓ΄ R! || 3 in mge κγ΄ R! | τίνες — 5 προπολεμοῦντες RM add. τοῦ αὐτοῦ N add. λόγος ιγ΄ α ὅτι οἱ προπολεμοῦντες λυσιτελέστεροι ἢ οἱ γεωργοῦντες φ || 6 ἔχεις (suprascr. οι man. recent. ex or. 35. 1a) R || 7 διογενεῖς (ει in ras.) R! || 12 κατα- μίξαι Ϛ(δΔ⁰) || 13 αὑτοῦ α(δΔ⁰) || 16 βεβλημένων H(Δ) βεβλη- μένῳ cett. (δ) || 17 αὐτῶν α(δ) αὐτοῦ Markl.)