Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ἦν αὐτῇ παῖς ἄρτι ἡβάσκων, ἡλικιώτης τοῦ θεοῦ, συναθύρων αὐτῷ καὶ συντρεφόμενος·

ὁ δὲ τέως μὲν ὑπὸ ἀσθενείας ἦν τιθασός, προελθὼν δὲ εἰς μέγεθος ἤλεγξεν τὴν φύσιν, καὶ διέφθειρεν τὸν παῖδα·

ἡ δὲ δύστηνος Αἰγυπτία ἐμακάριζεν τὸν [*](26b)υἱὸν τοῦ θανάτου, ὡς γε | νόμενον δῶρον ἐφεστίῳ θεῷ.

[*](4 ἀποθνήσκει θεὸς scil. Osiris cf. Xenophan. ap. Plut. amat. 18. 12 (736 d) Aristot. rhet. II 26 (1400b) Diels Vorsocr. 40.13 || 7 ἀνθρώποις sq. cf. Cicer. nat. deor. l 42.119 || 10 γυ- ναικὶ scil. ex Ombitarum genere cf. Aelian. nat. anim. X 21)[*](10 γυναικὶ — 18 ἐφεστίῳ θεῷ Apostol. X 17)[*](2 θρέματα MN || ὧν (in ras. ex ως?) R! || 3 ταπειναὶ δὲ αἱ ὄψεις Bφ || 4 τιμή (τι in ras. ex τμ) R! || 7 θύουσιν] πενθοῦσι Markl. | ἀνθρώπους ἀγαθοὺς Markl. ἀνθρώποις, ἀγαθοῖς δὲ Reiske || 9 ἰσομοιρίαν Wilam. | μὲν ἔχει MNα(δ) || 10 in mge ἰστέον (vet. schol. b) R! | κροκοδείλου φα(δ Δ) || 11 ἐπιτιθηνου- μένην Apost. || 12 θεόν τινα ἑαυτῶν Hob. θεόν τινας αὐτῶν RM θεόν τίνες αὐτῶν BN φ Apost. (Wilam .) θεόν τινὲς δὲ αὐτῶν α(δ Δ) προσετρέποντο lacobs (Anim. in Eurip. p. 125) προσετρίπτοντο RMN (recte ?) προσέρριπτον HB Apost. προσε- θρύπτοντο α (θ) προσέπτυσσοντο Dav. || 13 ἄρτι om. Apost. 15 τιθασὸς α(θ) || 19 δῶρον ] δόρπον Reiske)