Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
φέρε, εἰ καὶ τῷ στρατηγῷ τοιοῦτος λογισμὸς [*](15 ἀνιδρωτεὶ στεφανοῦσθαι vi. or. 3. 4 b et simil. or. 1 6 b ἀκονιτεὶ νικᾶν) [*](4. 5 εἰ μὲν οὖν — 9 λάβοι n) [*](1 φυτεύουσιν χερσὶν Δ cum omero | cum φυτόν desinit B (sequuntur XX folia alba) ‖ 2 ὁμῶς R! N ὅμως cett (δ Δ) 4 τίνος ἂν ἄλλου α(δ) ‖ 6 αὐτῆς n (pr man.) 10 μὲν γὰρ (cum Xenophonte Plutarcho Stobaeo cf. Razachii Hesiod. p 113)] μέν- τοι Hesiodus | ἱλαδόν α(δ) ἰλαδόν Δ 13 δὲ (in ras.) R! δʼ α(δ Δ) Hesiodus ‖ 15 ἀνιδρωτὶ α(δ Δ) 17 προσαπτομένῳ (σο in ras.) R!)
τί τοίνυν ἐκώλυεν ἐκ τούτων τῶν λογισμῶν ἄπλουν μὲν εἶναι τὴν θάλατταν, ἐλευθερίας δὲ μηδὲ ὄναρ μετέχειν τοὺς πολλούς ἀπορίᾳ στρατηγῶν, τὸν δὲ ξύμπαντα βίον εἶναι μηδὲν σκωλήκων
διαφέροντα, δειλὸν καὶ ἀργὸν καὶ ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου μοι βίον λέγεις, Ἐπικούρου μοι βίον λέγεις.