Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐπειδὰν δὲ ἀπαλλαγῇ ἡ ψυχὴ ἐνθένδε ἐκεῖσε, ὥσπερ [*](1 σῶμα βαδιστικὸν τῇ φύσει ═ or. 2. 3 d nisi quod de ho- mine in universum || 2 ἀθάνατος vi. supra § ll a ἡ δὲ ψυχὴ sq. cf. Apul. dogm. Plat. l 9 Albin. 14 (de anima mundi) τὴν ψυχὴν ἀεὶ οὖσαν || 4. 5 διττῷ βίῳ sq. cf. Albin. 25 ἡ ψυχὴ . . πρὸς τῷ νοητῷ αὐτὴ καθʼ ἑαυτὴν γινομένη καθίσταται καὶ ἠρεμεῖ Diog Laert. VIII 31 ὅταν ἰσχύῃ καὶ καθʼ αὐτὴν γενομένη ἠρεμῇ δεσμὰ γίγνεσθαι αὐτῆς τοὺς λόγους Plat. Phaed 79 d ὅταν αὐτὴ καθʼ αὑτὴν σκοπῇ, ἐκεῖσε οἴχεται sq vi. etiam supra § lII b; spectat ad δύο ψυχῆς μέρη de quibus vi. or. 6. 4 f et 1 b || 6.7 τῷ θολερῷ vi. or. 9. 6 e ὑπὸ ἀέρος θολεροῦ || 7 τεταραγμένῳ sq cf Plat Phaed. 79c ἡ ψυχὴ ὅταν τῷ σώματι προσχρῆται εἰς τὸ σκοπεῖν τι ἢ διὰ τοῦ ὁρᾶν . . ἢ διʼ ἄλλης τινὸς αἰσθήσεως τότε μὲν ἕλκεται ὑπὸ τοῦ σώματος . . καὶ πλανᾶται καὶ ταράττεται Albi 25 || 8. 9 καρη- βαρεῖ vi. supra § IIl f etiam § l g || 9 αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ τῶν μεθυόντων πάθος ═ or. 27. 5 h suppeditavit Plat Phaed. 79 c ἡ ψυχὴ ἰλιγγιᾷ ὥσπερ μεθύουσα cf. Albin. 25 ἰλιγγιᾷ καὶ ταράττεται καὶ οἶον μεθύει || 13 ἐν μεθορίῳ ἀγνοίας καὶ λογισμοῦ vel ἐν μεθορίᾳ ἀρετῆς πρὸς μοχθηρίαν or. 38. 6 k vi. etiam or 8. 8 b (de dae- monibus) or. 33. 7 a ὡς ζώῳ τινὶ ἐν μεθορίῳ τεταγμένῳ || 14 ἐπει- δὰν δὲ — ἐκεῖσε ═ or. 9. 6 e) [*](1 φύσει] ψυχῇ Steph. || 2 φύσει] βαδίσει Steph. || 3 ταῦτα Markl. || 10 ὑποτου R | ανεδη R ἀναίδην B | ποτοῦ BN || 12 αὐ- τήν BMN || 13 ἀγνίας B)

126
ἐκ τῆς Κιμμερίων γῆς ἐπὶ λαμπρὸν αἰθέρα ἐξελθοῦσα, ἐλευθέρα μὲν γενομένη σαρκῶν, ἐλευθέρα δὲ ἐπιθυμιῶν, ἐλευθέρα νόσων, ἐλευθέρα συμφορῶν· τότε διορᾷ καὶ λογίζεται τἀληθῆ αὐτά, θεοῖς καὶ θεῶν παισὶν συγγιγνομένη ὑπὲρ ἄκραν τὴν οὐρανοῦ ἀψῖδα, συμπεριπολοῦσα καὶ συντεταγμένη στρατιᾷ θεῶν ὑφʼ ἡγεμόνι καὶ στρατηγῷ τῷ Διί·

καὶ μέμνηται μὲν ἀληθείας τότε, ἀναμιμνήσκεται δὲ ἐνθάδε ἐκείνων· καὶ θαρσεῖ μὲν τότε, σφάλλεται δὲ νῦν.

δὲ ἐρρωμένη ψυχὴ καὶ χρηστῷ δαίμονι συγκεκληρωμένη, κἀνταῦθα ἀντέχει τῷ κυκηθμῷ, καὶ κατὰ δύναμιν ἀπαλλάττουσα αὐτὴν τῆς πρὸς τὸ σῶμα ὁμιλίας, τὴν μνήμην ἐγείρει ἐκείνων τῶν θεαμάτων, [*](56b) καὶ ἐκείνων τῶν ἀκουσμάτων.