Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
ξένοις ἐπαρκῶν τῶν ἴσων τεύξῃ ποτέ (Mon 391 M/544 J)
ξενίας ἀεὶ φρόντιζε, μὴ καθυστέρει (Mon 396 M/549 J)
ξένοισι πιστοῖς πιστὸς ὢν γίγνου φίλος (Mon 390 M/543 J)
ξένον ἀδικήσῃς μηδέποτε καιρὸν λαβών (Mon 397 M/550 J)
ξένῳ μάλιστα συμφέρει τὸ σωφρονεῖν (Mon 392 M/545 J)
ξένος ὢν ἀπράγμων ἴσθι, καὶ πράξεις καλῶς (Mon 399 M/552 J)
ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις ἔθος (Mon 686 M/553 J)
ξένῳ δὲ σιγᾶν κρεῖττον ἢ κεκραγέναι (Mon 401 M/555 J)
ξένος πεφυκὼς τοὺς ξενίζοντας σέβου (Mon 402 M/556 J)
ξένους ξένιζε, καὶ σὺ γὰρ ξένος γ᾿ ἔσῃ (Mon 400 M)
ὀργῆς χάριν τὰ κρυπτὰ μὴ᾿ κφάνῃς φίλων (Urbin. p. 441)
ὁ παρ᾿ ἡλικίαν νοῦς μῖσος (ἐξ)εργάζεται (Mon 690 M/ 574 J)
οὐδεὶς ὃ νοεῖς μὲν οἶδεν, ὃ δὲ ποιεῖς βλέπει (Mon 424 M/ 576 J)
οὐδεὶς μετ᾿ ὀργῆς ἀσφαλῶς βουλεύεται (Mon 415 M/ 564 J)
ὅπλον μέγιστόν ἐστιν ἡ ἀρετὴ βροτοῖς (Mon 433 M/ 582 J)
ὁ μὴ γαμῶν ἄνθρωπος οὐκ ἔχει κακά (Mon 437 M/ 591 J)
οὐκ ἔστι πενίας οὐδὲ ἓν μεῖζον κακόν (Mon 436 M)
ὅρκον δὲ φεῦγε, κἂν δικαίως ὀμνύῃς (Mon 300 Lasc/ 349 Brunck/ 592 J)