Regnorum IV (Regum II In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ κατέβη Ναιμὰν καὶ ἐβαπτίσατο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ἑπτάκι κατὰ τὸ ῥῆμα Ἐλεισαῖε· καὶ ἐπέστρεψεν ἡ σὰρξ αὐτοῦ ὡς σὰρξ παιδαρίου μικροῦ, καὶ ἐκαθαρίσθη.

καὶ ἐπέεν [*](4 γης Α 5 βασιλευς] pr ο Α | προς Ναιμαν] pr πορευου Α | εξατοστελλω Α Α* εξαποστελω Α?) 6 τουτο] του Α | απο] εκ Α 7 βασιλευς] pr ο Α | και 3° BA*vid] η Α? (sup ras pr ras 2 litt) | απο] εκ Α Ι με Α 8 Ελεισαιε Ελισ. Bb Ελισσ. Α fere ubique)] + ανݲοݲςݲ του θυݲ· βασιλευς] ras ασ Α? | και 3°] ras αι Α? 9 θυρας οικου] της θ. του οικου 10. προς αυτον Ελισσ. αγγελον Α | καθαρισθητι Α 11 om ιδου ειπον Α Ι ειπον πρ. με παντ.] δη ελεγον οτι Bab mg Ι και επικαλ.] pr και στησεται Α | θεου] #x772; Α | αποσυναξει] συναξει Α 12 αγαθοι Α | Αβανα] Αρβανα ρ superscr) Bb? Αναβανα Ba?mg Ναεβανα Α Ι Αφαραφα] Φαρφα Βa mg b Φαρφαρα A | ουχι 2°] ου Α | λουσομαι] πορευσομαι Α 13 και 1°] α sup ras A1 γαν] pr πατερ Α Ι om και 3° Α 14 κατεβη] κατε Α | επτακις)

752
[*](B) στρεψεν πρὸς Ἐλεισαῖε αὐτὸς καὶ πᾶσα ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ, κοὶ ἦλθεν καὶ ἔστη καὶ εἶπεν Ἰδοὺ ἔγνωκα ὄτι οὐκ ἔστιν θεὸς ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὄτι ἀλλ’ ἢ ἐν τῷ Ἰσραήλ· καὶ νῦν λάβε τὴν εὐλογίαν παρὰ τοῦ δούλου σου.

καὶ εἶπεν Ἐλεσαῖε ῇ Κύριος ᾦ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, εἰ λήμψομαι· καὶ παρεβιάσατο αὐτὸν λαβεῖν, καὶ ἠπείθησεν.

καὶ εἶπεν Ναιμάν Καὶ εἰ μή, δοθήτω δὴ τῷ δούλῳ σου γόπμορ, ζεύγη ἡμιόνων, ὅτι οὐ ποιήσει ἔτι ὁ δοῦλός σου ὁλοκαύτωμα καὶ θυσίασμα θεοῖς ἑτέροις ἀλλ’ ἢ τῷ κυρίῳ.

τῷ ῥήματι τούτῳ καὶ ἱλάσεται Κύριος τῷ δούλῳ σου, ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν κύριόν μου εἰς οἶκον Ρεμμὰν προσκυνῆσαι ἐκεῖ· καὶ αὐτὸς ἐπαναπαύσεται ἐπὶ τῆς χειρός μου, καὶ προσκυνήσω ἐν οἴκῳ Ῥεμμὰν ἐν τῷ αὐτὸν ἐν οἴκῳ Ῥεμμάν· καὶ ἱλασεται δὴ Κύριος τῷ δούλῳ σου ε λόγῳ τούτῳ.

καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε πρὸς Ναιμάν Δεῦρο εἰς εἰρήνην· καὶ ἀπῆλθεν παρ’ αὐτοῦ εἰς δεβραθὰ τῆς γῆς.

Καὶ εἶπεν Γιεζεὶ τὸ παιδάριον Ἐλεισαῖε Ἰδοὺ ἐφείσατο ὁ κύριός μου τοῦ τοῦ Σύρου τούτου, τοῦ μὴ λαβεῖν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ ἃ ἐνήνο Κύριος ὄτι εἰ μὴ δραμοῦμαι ὀπίσω αὐτοῦ καὶ λήμψομαι παρ τι.