Numbers

καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς κόρε Ἁγίασον τὴν συναγωγήν σου, καὶ γίνεσθε ἕτοιμοι Κυρίου κυρίου σὺ καὶ αὐτοὶ καὶ Ἀαρὼν αὔριον·

καὶ λάβετε ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσετε ἐπ’ αὐτὰ θυμιάματα, καὶ προσάξετε ἔναντι Τυρίου ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ, πεντήκοντα καὶ διακόσια πυρεῖα, καὶ σὺ καὶ Ἀαρὼν ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ.

καὶ ἔλαβεν ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκαν ἐπ’ αὐτὰ πῦρ, καὶ ἐπέβαλον ἐπ’ αὐτὸ θυμίαμα· καὶ ἔστησαν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου Μωυσῆς καὶ Ἀαρών.

καὶ ἐπισυνέστησεν ἐπ’ αὐτοὺς κόρε τὴν πᾶσαν αὐτοῦ συναγωγὴν παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου· καὶ ὤφθη ἡ δόξα κυρίου πάσῃ τῇ συναγωγῇ.

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων

Ἀποσχίσθητε ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ταύτης, καὶ ἐξαναλώσω αὐτοὺς εἰς ἅπαξ.

καὶ καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ Θεός, θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, εἰ ἄνθρωπος εἷς ἥμαρτεν, ἐπὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ὀργὴ κυρίου ;

καὶ ἐλάλησεν Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Αάλησον τῇ συναγωγῇ λέγων Ἀναχωρήσατε κύκλῳ ἀπὸ τῆς συναγωγῆς κόρε.

καὶ ἀνέστη Μωυσῆς καὶ ἐποπρὸς Δαθὰν καὶ Ἀβειρών, καὶ συνεπορεύθησαν μετ’ αὐτοῦ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραήλ.

καὶ ἐλάλησεν πρὸς τὴν συναγωγὴν Ἀποσχίσθητε ἀπὸ τῶν σκηνῶν τῶν ἀνθρώπων τῶν σκληρῶν τούτων, καὶ μὴ ἅπτεσθε ἀπὸ πάντων ὧν ἐστὶν αὐτοῖς, μὴ συναπόλησθε ἐν πάση τῇ ἀπαρτίᾳ ὑμῶν.

καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆς [*](13 εἰς γην] pr εις| γῆς ἧμας F* (om F1) 13 — 14 ἄρχων. εἰ καὶ AY AF (dcest interpunct in Β) 14 και 1o] + συ AY | γῆν] τὴν B (?) pr εἰ F | κλῆρον] καῖρον B 17 — 19 καὶ ἐπιθήσεται ἐπ’ αυτα...του μαρτυριου sup ras A1 17 θυμίαμα BabAJF 18 om καὶ ἐπέθηκαν ἐπ’ ἀυτὰ πυρ’ A1 | ἐπ’ ἀυτὰ] ἐπ’ αὐτὸ Bab Ι επιβαλαν F Ι επ αυτο] ἐπ’ ἀυτὰ B ab A1 F 19 επισυνεστησεν ἐπ’ αὐτοὺς] ο ἐπισυστήσας αὐτοὺς F | τὴν πάσαν αυτου] πάσαν αὐτοῦ τὴν Α1 Ι την θύραν] τὰς θύρας Α1 21 om ταύτης F* (hab F1 mg) 22 επεσαν] α sup ras B1 vid Ι θεὸς θεὸς] θέε θέε F | ὀργὴ] pr η Α 24 κορε] + καὶ Δαθαν και Αβειρων A 25 Αβιρων F 26 ὢν] ὅσα AF ἀπαρτία ὑμῶν] ἁμάρτια ἀυτῶν AF)

καὶ εἶπεν Μωυσῆς Ἐν τούτῳ γνώσεσθε ὅτι κύριος ἀπέστειλέν με ποιῆσαι πάντα τὰ ἔργα ταῦτα, ὅτι οὐκ ἀπ’ ἐμαυτοῦ·

εἰ κατὰ θάνατον πάντων ἀνθρώπων ἀποθανοῦνται οὗτοι, εἰ καὶ κατ’ ἐπίσκεψιν πάντων ἀνθρώπων ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτῶν, οὐχὶ κύριος ἀπέσταλκέν με.

ἀλλ' ἢ ἐν φάσματι δείξει Κύριος, καὶ ἀνοίξασα ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καταπίεται αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ τὰς σκηνὰς αὐτῶν καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν αὐτοῖς, καὶ καταβήσονται ζῶντες εἰς ᾄδου, καὶ γνώσεσθε ὅτι παρώξυναν οἱ ἄνθρωποι οὗτοι τὸν κύριον.

ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους, ἐρράγη ἡ γῆ ὑποκάτω αὐτῶν,

καὶ ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας μετὰ κόρε καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.

καὶ κατέβησαν αὐτοὶ καὶ ὅσα ἐστὶν αὐτῶν ζῶντα εἰς ᾅδου, καὶ ἐκάλυψεν αὐτοὺς ἡ γῆ, καὶ ἀπώλοντο ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς.

καὶ πᾶς Ἰσραὴλ οἱ κύκλῳ αὐτῶν ἔφυγον ἀπὸ τῆς φωνῆς αὐτῶν, ὅτι λέγοντες Μή ποτε καταπίῃ ἡμᾶς ἡ γῆ.

καὶ πῦρ ἐξῆλθεν παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν τοὺς πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνδρας τοὺς προσφέροντας τὸ θυμίαμα.